غش در معامله
غِشّ در لغت به معنای خیانت، نیرنگ، ناراستی و تقلّب است.و در معامله، یعنی از مخفي كردن عيب چيزي و فروختن آن به اسم صحيح و سالم.
كمفروشي
خداوند آسمان را برافراشت و ميزان و حساب [در همه چيز] گذاشت، تاشما در وزن و حساب تعدي و طغيان نكنيد.
واي بر كمفروشان! آنها كه به هنگام کیل و وزن کردن [در زمان خرید]، حق خود را بهطور كامل ميگيرند، و به هنگام کیل و وزن کردن [در زمان فروش] كم ميگذارند. آيا آنها گمان نميكنند كه در روز عظيمي (روز رستاخيز در دادگاه عدل خدا) برانگيخته خواهند شد؟
«مال اندوزي» يك بلاي اجتماعي است و بدتر از آن «حرص» است و بدتر از آن «احتكار» و پنهان كردن اجناس مورد نياز مردم؛ چرا كه محتكر براي گردآوري مبلغ بيشتري از مال دنيا، مشكلات بسياري را براي جامعه فراهم ميكند.
امير المؤمنين ع ميفرمايد: احتكاركننده از نعمت هاي الهي كه قسمت خودش بوده، محروم است.
اگر برای خدا باشیم خدا هم برای ما می شود . در کارهایتان دقت کنید ببینید که آیا اخلاص دارید یا نه ! عمل خالص آن است که نخواهی جز خدا تو رابه خاطر آن تشویق کند.
هيچ كس حقّ ندارد بگويد: چون خود را اصلاح نكرده ام نبايد جامعه را اصلاح كنم؛ زيرا انسان، موظّف است هر چه سريعتر خود را اصلاح كند
با خودت گفتی: حالا كه پشت كنكور گیر كردهایم، برویم طلبه شویم، یا از خانه بیرونت كرده اند آمده ای حوزه، یا بیكار بوده ای آمده ای سرگرم بشوی، یا این كه بخواهی رئیس بشوی، یا مقامی یا شهرتی به دست بیاوری، یا مرجع بشوی؛ اینها هیچ فایده ندارد، باید خالص خالص و برای خدا باشی.
بگو: خدایا آمده ام آدم شوم و بعد از این، دست عده ای را بگیرم.
حاج شیخ عبدالكریم حائری (ره) را در حرم امام حسین(علیهالسلام) دیدند كه گریه میكند و به امام میگوید: آقا جان من مجتهد شده ام، ولی میخواهم آدم بشوم. گفتند: ملا شدن چه آسان، آدم شدن چه مشكل. حاج شیخ عبدالكریم حائری (ره) فرمودند:
ملا شدن چه مشكل آدم شدن محال است.
این به خاطر این است كه ما در فكر آدم شدن نیستیم. دعا كنید آدم شویم و بمیریم. برسیم و بمیریم. دعا كنیم بارِمان را به مقصد برسانیم و بمیریم.
میگویند: مرحوم آیت الله شیخ جعفر شوشتری (ره) نشسته بودند، الاغی آمد. بارش را خالی كردند. الاغ به شیخ نگاه كرد و گوشهایش را تكان داد. شیخ ابتدا گریه شدیدی كردند،
سپس فرمودند: گویا این الاغ با زبان حال به من گفت: من بارم را به مقصد رساندم، آیا تو هم بارت را به مقصد رسانده ای؟!
منبع؛ صوت سخنرانی
ايمان به روز جزا مهمترين عاملى است كه انسان را به ملازمت تقوا و اجتناب اخلاق ناپسنديده و گناهان بزرگ وادار مىكند چنانكه فراموش ساختن يا ايمان نداشتن به آن ريشه اصلى هربزه و گناهى است.
خداى متعال در كتاب خود مىفرمايد:
{«إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ بِما نَسُوا يَوْمَ الْحِسابِ»
كسانىكه از راه خدا بيرون رفته و گمراه مىشوند، براى ايشان عذابى است سخت در مقابل اينكه روز حساب را فراموش كردند.
چنانكه پيداست در آيه كريمه، فراموشى روز حساب منشأ هر گمراهى گرفته شده است.
✍ کتاب شیعه در اسلام ص 141
از جمله عجايب عالم محبّت، يگانگى ميان محبّ و محبوب مىباشد.
از حيث معنى چون كمال ربط در دوستى يافت مىشود، لذا هر صفت كماليهاى كه محبوب داشته باشد محب نيز از آن برخوردار مىگردد چون با محبوب ربط پيدا كرده و يگانه شده است.
البته تا ظرف و استعداد محبّ چه مقدار باشد به همان مقدار كمالات محبوب در او ظاهر مىگردد.
حسين عزيز آنچه از كمالات را داراست، در دوستدارانش به اندازه ظرفيت وجوديشان آشكار مىگردد تا مقدار محبتش چه اندازه باشد و استعدادش چگونه بوده و موانع تا چه حد برطرف شده باشد.
اما اصل مطلب مسلم است.
✍؛ سيد الشهداء عليه السلام، ص: 83