گفت: پیلی را اوردند بر سرچشمه ای که آب خورد.خود را در آب می دید و می رمید.او می پنداشت که از دیگری  می رمد، نمی دانست که از خود می رمد.

همه اخلاق بد،از ظلم و کین و حسد و حرص و بیرحمی و کبر،چون در توست ،نمی رنجی ؛چون آن را در دیگری       می بینی ،می رمی و می رنجی.*فیه ما فیه* مولوی