مردی چهار پسر داشت. آنها را به ترتیب به سراغ درخت گلابی ای فرستاد که در فاصله ای دور از خانه شان روییده بود.
پسر اول در زمستان، دومی در بهار، سومی در تابستان و پسر چهارم در پاییز به کنار درخت رفتند.
سپس پدر همه را فراخواند و از آنها خواست که بر اساس آنچه دیده بودند درخت را توصیف کنند.
پسر اول گفت: «درخت زشتی بود، خمیده و درهم پیچیده.» پسر دوم گفت: «نه… درختی پوشیده از جوانه بود و پر از امید شکفتن».
پسر سوم گفت: «نه… درختی بود سرشار از شکوفه های زیبا و عطرآگین و با شکوه ترین صحنه ای بود که تا به امروز دیده ام.»
پسر چهارم گفت: «نه… درخت بالغی بود پربار از میوه ها، پر از زندگی و زایش!»
مرد لبخندی زد و گفت: «همه شما درست گفتید، اما هر یک از شما فقط یک فصل از زندگی درخت را دیده اید!»
شما نمی توانید درباره یک درخت یا یک انسان بر اساس یک فصل قضاوت کنید. همه حاصل آنچه هستند. و لذا لذت، شوق و عشقی که از زندگی شان برمی آید فقط در انتها نمایان می شود. وقتی همه فصل ها آمده و رفته باشند!
اگر در زمستان تسلیم شوید، امید شکوفایی بهار، زیبایی تابستان و باروری پاییز را از کف داده اید! مبادا بگذاری درد و رنج یک فصل، زیبایی و شادی تمام فصل های دیگر را نابود کند! زندگی را فقط با فصل های دشوارش نبین؛ در راه های سخت پایداری کن. لحظه های بهتر بالاخره از راه می رسند

حاج آقای قرائتی تعریف میکرد : « با این که رفت و آمد مهمان به منزل ما زیاد بود ، ولی خانواده گفت: شما آقای مطهری را دعوت کن . علت را پرسیدم ؟ گفت: چون تنها مهمانی که موقع رفتن ، به نزدیک آشپزخانه آمده و از من تشکر می کند ایشان است! بقیه مهمان ها تنها از شما تشکر می کنند! »

   یَابْنَ آدَم أنَا یَوُمٌ جَدیدٌ یعنی ای فرزند آدم من یک روز جدید هستم ( گذشته ها گذشت ، امروز حکم خودش را دارد ) تو می توانی در این روز به نحوی عمل کنی که از عمل سوء و زشتی که در روزهای قبل انجام دادی منقطع باشد. امروز روزِ تازه و فرصت تازه ای است ، دیروز کارهایی را نتوانستیم انجام بدهیم ، امروز می توانیم انجام بدهیم. وَ أناَ عَلَیْكَ شَهیدٌ. من شاهد و گواه بر تو خواهم بود . و در آن روزی که همه موجودات عالم جان دارند و حرف می زنند … زمین شهادت می دهد ، سنگ شهادت می دهد و … این روز هم شهادت خواهد داد… (پس) از این فرصت استفاده کن و سخنِ نیکو بگو! و در این روز کار نیک( و عمل خیری) انجام بده. می توانست این روز در اختیار ما نباشد؛ اگر ما دیروز یا دیشب از دنیا رفته بودیم ، این روز در اختیار ما نبود. ( پس این فرصت را مغتنم بشمار!)  شرح حدیث از مقام معظم رهبری حضرت آیت ا… امام خامنه ای (مدظله العالی) [ درس خارج ، 17/ 09/ 93 ]

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ كَانَتْ لِأُمِّي فَاطِمَةَ (ع) رَكْعَتَانِ تُصَلِّيهِمَا عَلَّمَهَا جَبْرَئِيلُ (ع) فَإِذَا سَلَّمَتْ سَبَّحَتِ التَّسْبِيحَ وَ هُوَ «سُبْحَانَ ذِي الْعِزِّ الشَّامِخِ الْمُنِيفِ سُبْحَانَ ذِي الْجَلَالِ الْبَاذِخِ الْعَظِيمِ سُبْحَانَ ذِي الْمُلْكِ الْفَاخِرِ الْقَدِيمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْبَهْجَةَ وَ الْجَمَالَ سُبْحَانَ مَنْ تَرَدَّى بِالنُّورِ وَ الْوَقَارِ سُبْحَانَ مَنْ يَرَى أَثَرَ النَّمْلِ فِي الصَّفَا سُبْحَانَ مَنْ يَرَى وَقْعَ الطَّيْرِ فِي الْهَوَاءِ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَكَذَا وَ لَا هَكَذَا غَيْرُهُ».

امام صادق عليه السلام فرمود: مادرم فاطمه عليها السلام دو ركعت نماز مى‏خواند كه جبرئيل عليه السلام آن را به او ياد داده بود و چون سلام مى‏ داد، تسبيح را اين گونه مى‏ گفت:

منزه است خداوندگارِ شُكوه و بلندمرتبه و باعظمت!

منزه است خداوندگار عزّت و والامقام و بارَفعت!

منزه است پادشاه سرفراز ديرين!

منزه است خداوندگار بهجت و زيبايى!

منزه است آن كه رداى روشنايى و وقار پوشيده است!

منزه است آن كه ردّ پاى موران بر تخته ‏سنگ!

منزه است جايگاه فرود آمدن پرندگان هوا را مى ‏بيند!

منزه است آن كه اين گونه است و جز او اين گونه نيست!».

جمال الأسبوع بكمال العمل المشروع، ص: 263، سیدبن طاووس.

 روزی برای یادمان لاله ها

قطار عمر چه با سرعت بسوی مقصد مسافرانش روانه است!
همقطاران ما هریک در ایستگاهی پیاده شده اند و هیچ کس بدرستی نمیداند که ایستگاه ما کجاست؟!!!
بیست و دومین روز از ماه دوازدهم نیز شتابان از راه رسید و غافلگیرمان ساخت !
گویی دعای “یا مقلب القلوب” را دقایقی پیش بود که درکنار سفره هفت سین، زیر لب زمزمه کردیم…
عجیب است که هر چقدر قطار عمر، پر شتاب تر مسافران دنیا را بسوی جایگاه ابدیشان جابجا میکند، ما چه بی حساب سرمایه تکرار ناپذیر زندگی دنیا و آخرتمان را در آتش غفلت و گناه میسوزانیم…!!
خداوندا به تو پناه میبریم و از تو مسئلت داریم که زمان پیاده شدن ما از قطار عمر را تا آکنده شدن زاد و توشه مان از عمل صالح به تاخیری نیکو فرمان دهی و درنگ و تفکری شایسته را همراهمان سازی تا لحظه هایمان را قدر شناسیم و رضایتت را علاوه بر طاعات خویش در عطوفت، عشق، لبخند، مهربانی، دستگیری از بندگان آبرومندت و گره گشایی از مشکلات نیازمندان جستجو کنیم…
بی تردید طاعت تو بدون یاری نمودن خلق، همان گمراهیست که در هر نمازمان، از افتادن در دامش به تو پناه میبریم…

سلام دوست مسافر من…
یاد خدا قرین لحظه های امروز و هر روزت باد.
مهرت افزون، توشه ات گرانبار و یاد عزیزان آسمانی ات و شهیدان سبکبال خدا همواره چراغ هدایتت تا خدا باد

ارتباط با معصومين عليهم السلام و از جمله حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها دو گونه است: مستقيم و غير مستقيم. ارتباط مستقيم، ‌ملاقات و رؤيت و مشاهده حسي است که کليد خزانه آن در ارتباط غير مستقيم است. ارتباط غير مستقيم مقدمه لازم و جدا ناپذير ارتباط مستقيم و مهم تر از آن است. اين نوع ارتباط است که انسان را به حالات اخلاقي و انساني رهنمون مي شود. ارتباط غير مستقيم، قلبي و عاطفي و علمي و عملي است.دوستي اهل بيت عصمت و طهارت(ع) و اظهار عشق و محبت و علاقه به ساحت مقدس‏شان و قبول ولايت و امامت آنان موجب خوشبختي و سعادت انسان است. زمخشري و فخر رازي و قرطبي از مفسّران بزرگ اهل سنّت در تفسيرشان از رسول خدا(ص) نقل کرده‏اند:
«من مات علي حب آل محمد مات شهيداً، الا من مات علي حب آل محمد فتح له في قبره بابان الي الجنة، ألا و من مات علي بغض آل محمد لم يشم رائحة الجنة؛ هر کس با محبّت آل محمد بميرد، شهيد از دنيا رفته است .آگاه باشيد هر کس با محبت آل محمد از دنيا رود، دو درب در قبر او به سوي بهشت گشوده مي‏شود. بدانيد هر کس با بغض آل محمد از دنيا برود، بوي بهشت را استشمام نخواهد کرد.»رفتن به زيارت تربت و بارگاه ملکوتي شان، خواندن زيارت از راه دور که در مفاتيح الجنان آمده، قرائت قرآن و اهداي ثواب به ارواح پاک شان، وقف موقوفات و دادن صدقه و خيرات در راه شان، بر پايي مجالس جشن و عزاء و شرکت در محافل مدح و مصيبت‏شان که براي هر يک از اين موارد ثواب‏هاي عظيم ذکر شده، هم چنين استفاده از سيره عملي و گفتاري آنان در زندگي، از مصاديق ابراز علاقه و محبّت و دوستي حضرات معصومين(ع) است.
انجام واجبات و ترک معاصي و محرمات از طرف شيعيان موجب شادي و خوشحالي آنان مي‏شود. وظيفه ما هم پيروي واقعي از آنان و زينت بودن براي امامان است.اين بهترين راه براي برقراري ارتباط با معصومين و از جمله حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها است.

*حکمت و فضيلت تسبيحات حضرت زهرا (س) چيست؟
تسبيحات حضرت زهرا سلام الله عليها مصداق (ذکر کثير) است که در قرآن به مؤمنان دستور داده شده است. تسبيحات حضرت زهرا سلام الله عليها که عبارت از ۳۴مرتبه الله اکبر و ۳۳مرتبه الحمدللّه و ۳۳مرتبه سبحان اللّه است , مصداق (ذکر کثير) است که در قرآن به مؤمنان دستور داده شده که فراوان خدا را ياد کنيد: «يا ايّهاالّذين آمنوا اذکرواللّه ذکراً کثيراً; اى کسانى که ايمان آورده ايد! ياد کنيد خدا را, ياد فراوان».
زراره مى گويد: امام صادق عليه السلام فرمود: «تسبيحات فاطمه زهرا سلام الله عليها مصداق ذکر کثير است که در قرآن آمده : «اذکرواللّه ذکراً کثيراً».
امام باقر عليه السلام فرمود: «اگر چيزى بهتر از تسبيحات حضرت زهرا بود, پيامبر آن را به فاطمه مى آموخت ».
امام صادق عليه السلام فرمود: «تسبيح حضرت زهرا سلام الله عليها در هر روز بعد از هر نماز محبوب تر است نزد من از خواندن هزاررکعت نماز مستحبى ».
در تعدادى از روايات وارد شده که تسبيحات زهرا سلام الله عليها را فوراً بعد از اتمام نماز, شروع کنيد و به بچه هايتان آن رابياموزيد.
کارهاى داخل خانه همراه با بچه دارى و آسياب کردن گندم يا جو و پختن نان , کار را بر زهرا سلام الله عليها سخت گردانيده بود. على (ع)به زهرا سلام الله عليها پيشنهاد کرد نزد رسول اللّه برويم و از او خادمى را درخواست کنيم تا کمى از بار مشکلات برداشته شود. وقتى خدمت رسول خدا(ص)رسيدند و زهرا سلام الله عليها خدمت پيامبر مشکلات را عرضه داشت , پيامبرفرمود: نمى خواهيد چيزى به شما بيآموزم که بهتر از خادم باشد؟ هنگامى که به رختخواب مى رويد, ۳۴مرتبه اللّه اکبرو ۳۳مرتبه الحمدللّه و ۳۳مرتبه سبحان اللّه بگوييد. فاطمه سلام الله عليها عرضه داشت : راضى شدم .
امام صادق عليه السلام فرمود:«هر کس هنگام خواب تسبيحات فاطمه زهرا سلام الله عليها را بگويد, از جمله ذاکران آن حضرت است

صدّيق» صيغه مبالغه است. «صادق» اسم فاعل معمولي است. به نظر شما چرا به حضرت زهرا(س) «صادقه» نمي‌گويند؟ اگر مي‌گفتند صادقه، يعني زبان راستگويي داشت و اين معنا به مسائل ديگر نشر پيدا نمي‌کرد.
استاد انصاريان گفت: ظاهر، باطن، گفتار، عمل، فکر، نيت و انديشه‌ حضرت زهرا(س) همه باهم الهي است و تفاوتي در گفتار و فعل، چه در باطن و ظاهر ايشان ديده نمي‌شود. اين است معناي صديقه!

حجت‌الاسلام والمسلمين شيخ حسين انصاريان در پاسخ به اين پرسش که چرا به حضرت زهرا(س) «صديقه» مي‌گويند، اظهار داشت: «صدّيق» صيغه مبالغه است. «صادق» اسم فاعل معمولي است. به نظر شما چرا به حضرت زهرا(س) «صادقه» نمي‌گويند؟ اگر مي‌گفتند صادقه، يعني زبان راستگويي داشت و اين معنا به مسائل ديگر نشر پيدا نمي‌کرد.

وي اظهار داشت: چرا به حضرت زهرا(س) «صديقه» مي‌گويند؟ چون که ايشان ظاهر، باطن، گفتار، عملش، فکرش، نيتش، انديشه‌اش همه با هم الهي است و تفاوتي در گفتار و فعلش، در باطن و ظاهرش ديده نمي‌شود و به قول قديمي‌هاي تهران يک آدم راست حسيني که اصلا شيله پيله در وجودش نبود. اين است معناي صديقه!

اين استاد اخلاق درباره حجاب فاطمه زهرا(س) و نحوه حضور ايشان در صحنه اجتماع و نحوه برخوردش با مردان نامحرم عنوان کرد: اسلام با بيرون رفتن زن مخالف نيست، درباره صديقه کبري(س) هم نگفته‌اند که دائم در خانه مي‌نشسته است، بالاخره ايشان صله رحم مي‌کرد و به منزل اقوام خويش يا خانه خانم‌هايي که با آنها در ارتباط بود، مي‌رفت. بنابراين اسلام، جلوي بيرون رفتن زن را از منزل نگرفته و ممنوع نکرده است.

وي ادامه داد: اسلام حرف‌زدن با مرد غريبه را به وسيله زن منع نکرده است. اگر اين‌طور بود، زن فقط مي‌توانست با محارم خود سخن بگويد، اعم از پدر، همسر، برادر، دايي، عمو و…،‌ ليکن اسلام براي بيرون رفتن زن، حدود قرار داده است. اين حدود را در سوره مبارکه نور مي‌توانيد ملاحظه کنيد که از مجموع آن آيات استفاده مي‌شود زن به گونه‌اي بيرون برود و بيايد که هيچ نامحرم بي‌دين پستي هم، چشم طمع به آن نداشته باشد. اين بهترين نوع حجاب است.

انصاريان تصريح کرد: بنابراين وقتي خانمي به بيرون از منزل مي‌رود طوري سخن بگويد که؛ «فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ» کساني که دلشان بيمار شهوات جنسي است به گونه‌اي زن را ببينند که محرّک غرايض جنسي نامحرم نباشد، لذا اينجا با اين نکته‌پردازي قرآن وظيفه واجب زنان در بيرون رفتن در نوع پوشش و در نوع رو گرفتن معلوم مي‌شود که زيبايي‌هاي چهره او در ترکيب پيشاني، ابرو، چشم‌ها، لب و چانه، زيبايي معلوم نباشد.

وي تصريح کرد: همچنين لباس زن، لباس تحريک‌آميزي نباشد و بنابر فرموده حضرت رسول(ص) بدن‌نما و آشکارکننده نباشد. پس زن مي‌تواند بيرون از منزل برود، در حالي که با رفتن و برگشتنش احدي را حتي در نيت باطلش، آلوده به گناه نکند.

اين استاد اخلاق با اشاره به نحوه سخن گفتن زنان با مردان نامحرم گفت: زن مي‌تواند با نامحرم سخن بگويد اما حرف‌هاي درست و حسابي! مي‌تواند با استادش صحبت کند، مطلبي را بپرسد و مشکل علمي‌اش را حل کند، مي‌تواند از سوپرمارکت نزديک محله خريد کند با رعايت شرطي که قرآن کريم معرفي مي‌کند و مي‌فرمايد: با صداي صد در صد طبيعي صحبت کند؛ يعني با عشوه‌گري، طنازي، نازک‌کردن و ريتم دادن صدا در مرحله‌اي که طرف مقابل را به گناه بکشد -حتي در درون خويش- صحبت نکند.