حضرت آیت الله سیدکاظم نورمفیدی در ادامه سلسله جلسات اخلاق هفتگی خود که از سوی مجموعه حوزوی الزهرا(س) گرگان برگزار شد بیان داشت: یکی از موضوعاتی که در روایات اسلامی مورد عنایت و تاکید قرار گرفته، استفاده از فرصت هایی است که در دوران زندگی برای انسان پیش می آید.

ادامه مطلب :

وی به بیان معنای فرصت پرداخت و افزود: فرصت عبارت از زمان، شرایط و امکاناتی که برای انسان پیش می آید و انسان از آن شرایط و امکانات در جهت اهدافی که دارد نهایت استفاده را می برد. در روایتی از امیرمومنان علی علیه السلام وارد است که می فرماید: “فرصت زود از دست می رود و دیر بر می گردد ” .

نماینده ولی فقیه در استان گلستان، زندگی دنیا را فرصتی برای تعالی انسان دانست و گفت: عدم استفاده از فرصت دنیا، پشیمانی برای انسان بدنبال خواهد داشت و به تعبیر امام علی علیه السلام” از نادانی انسان است که از فرصت پیش آمده استفاده نکند” .

آیت الله نورمفیدی در ادامه با استناد به آیات 99 و 100 از سوره مبارکه مومنون اظهار داشت: “بسیاری از افراد، در لحظه مرگ تقاضای برگشتن به دنیا و اصلاح کارهای خود را دارند، چون آماده مرگ نبوده و از فرصت زندگی به خوبی استفاده نکرده اند ” .اگر می خواهید به درجات عالیه بهشتی برسید و به جهنم  گرفتار نشوید باید از فرصت دنیا استفاده کنید .

وی خاطر نشان کرد: محور کار انسان در استفاده از فرصتها” تحکیم روابط بین خود و خداست” تا به نتیجه برسد. البته قرار گرفتن در محضر خداوند و اعتراف به گناه و طلب مغفرت و رحمت بهترین نتیجه است که نصیب انسان می شود.

امام جمعه گرگان، حوزه های علمیه را بهترین فرصت نامید و خطاب به طلاب اضافه کرد: هدف شما از ورود به حوزه های علمیه باید استفاده از فرصت ها برای فهم درست از دین باشد و در این صورت مصداق این کلام از امام علی علیه السلام خواهید بود که” پرهیزگاران فرصتها را غنیمت شمرده و برای سفر آخرت توشه بر می دارند” . 

آیت الله نورمفیدی در بخش دیگری از سخنان خود با توجه به ایام سوگواری اباعبدالله (ع) اضافه کرد: عزاداری امام حسین علیه السلام یک دانشگاه است لذا کسی که می خواهد روضه حضرت را بخواند باید تصورش این باشد که در این دانشگاه تدریس می کند.

وی ابراز کرد: امام حسین علیه السلام، پیامبری است که بعد از رسول خدا در محدوده مسئولیت نبی خدا وارد شد، به عبارتی پیامبر اسلام صلی الله علیه علت محدثه و امام حسین علیه السلام  علت مُبقِیه است.