بودنیلی نگاه یاس مجنون

حسدبگرفت آن احساس مجنون

نوای بلبل محزون این یاس

شودفریاددرفردای پرواز

نگاه نیلیش رنگ خلق داشت

حقایق رابه عمه عرضه می داشت

نوای نیلی نی راشنیدم

شقایق هادرآن گودال دیدم

شقایق هاهمه رنگ شفق داشت

واشک وآه رابردیده می کاشت

حقیقت حس نمودم عاشقانه

ولی ماندم زرسم خائنانه

نشاندن بردلم رنج زمانه

وسهمم بودتاول،تازیانه

حصارحسرتی دیدم دراین دیر

که راه کعبه پرسیدم ازاین غیر

سرخورشیدرابرنیزه بستند

به فکرخویش ازاهل الستند

نی ونوشی نمودندمغرضانه

وغافل گشتندازرازشبانه

خیال خام خودمن خردبودم

وظلم وبغضهاازیادبردم

طبق راچون کنارمن نهادند

می وصل خداراهدیه دادند

دلنوشته خانم زهره بیگم میراحمدی تقدیم به حضرت رقیه(ع)

تقدیم  به جان  جهان، نرگس شهلای عاشقان حضرت صاحب الزمان(عج)

ای گل احساس من با من بگو                    یاس پرپر می شود آن روبرو

در میان کوچه رنگ نفاق                           سهم ساقی شد همه آه وفراق

شاخه طوبای او را می زدند                      داغی جانسوزی برآن حیدر زدند

دستهایم وانگهی یاری کنید                       بهر زهرای فداکاری کنید

میخ در ریحانه را مصدوم کرد                     غربت مولایمان معلوم کرد

آتش فتنه به پای در زدند                         داغ جان افروز بر حیدر زدند

تازیانه بر رخ رعنا نشست                       در به هم خورد دو پهلویش شکست

اشک هایم وانگهی یاری کنید                 بهر زهرایم عزاداری کنید

  دلنوشته طلاب مدرسه  

وقتی زمین ندای نیازسرمی دهد،تکه های خردشده ابرهابه دامن خورشیدپناه می برندوخورشیدغرورش رادرپشت ابرتیره پنهان می کند.آنگاه صدای سنگین بادبلندمی شود،دل آسمان می شکندومی گرید،وچقدرزیباست تماشای مرواریدهای گرانبهایی که ازآسمان سخاوتمند،درآغوش زمین آرام می گیرند.

باران توگنجینه رازهای شگفت انگیزخلقت هستی،توآیینه ی تجلی نعمات بی کران پروردگارهستی،توموهبتی هستی که سبزینگی رابه ارمغان می آوری،توسرچشمه زلالی وپاکیه نهرهای جاری هستی،تومعجزه ایستادگیه پیچک هایی هستی که ازخستگی کمربه زمین خم کرده اند،توآهنگ دلنوازی هستی که ازطنینت عاشقان مست می شوند،توزمزمه ی سبزکوچه های غریبی وتومظهررحمت الهی خالق دربرابرمخلوق نیازمندی.

باران،باصدای توسکوت غمگین فضادرهم می شکندودل هابه پروازدرمی آید.سردی ولطافت قطراتت قلبهاراآرام می سازد.وقتی می باری گلهاسنگفرش راه می شوندودرهرچندقدم شاخه ی یاس می روید.بلورهای زیبایت آتش دل سوختگان راخاموش می کندومژده ی پایان سخت انتظاررادرقلب آنهاحک می نماید.

باران باتوفضامعطرمی شود،خاک ازبنیان دگرگون می شود،چشمه های خفته ازدل خاک می جوشند،چشمه های بی بارپربارمی شوند،عطش کویرپایان می پذیرد،جنگل بیدارمی شود،زمین آوازشادی سرمی دهد،دل آسمان صاف می شودوشادابی معناپیدامی کندفتوبرای من همانندقاصدکی هستی که خبرظهورمحبوبی رانویدمی دهد.

وقتی فضاازنم توآکنده می شود،رنگین کمان امیددرخشش عجیبی درآسمان پیدامی کند،آنگاه مامنتظرمی مانیم که ابرهای سفید،مرکب معشوقه ای شوندکهازآسمان آبی می آیدودرکنارخانه ی خداظهورمی کند.

وقتی اوبیایدزمین باطروات برقدمهایش بوسه خواهدزدوچشم های عاشقان بادیدن جمال پرنورش روشن خواهدشد.گل نرگس که بیایدنخل های بی سردوباره می خندندوپرستوهای سرگشته آرام می گیرند.

مهدی-ارواحنافداه-که بیایدبه دردودل های نسیم گوش می دهد،درهوای گل زمزمه های ماه راچراغانی می کند،به آفتاب هستی بخش سلام می نماید،به نثردل انگیزخع نگاه خسته ی قاصدکهاشبنم می کارد،نغمه ی شیرین آب رارنگ می کند،تنهایی چشمه سازدشت راپایان می بخشد،دلتنگی های غنچه هاراازبین می بردوصفای کهکشان آیینه هارانورانی می کند.

آری یوسف فاطمه-ارواحنافداه-که بیاید،شکوهمندعلی-علیه السلام-رادرهم می شکند،برزخم های عباس-علیه السلام-مرهم می گذارد،قلب زینب-سلام الله علیها-رادوباره جان می بخشد،به علی اصغرآب می دهد،ازسپهررخ رقیه-سلام الله علیها-ستاره های اشک راپاک می کند،کودکان یتیم شهررادرآغوش می گیرد،ازقاتلان بی رحم حسین-علیه السلام-انتقام می گیردوقبرگمگشته ی مادرراپیدامی کند.

باران به تونیازمندم،زیراقلبم رامتلاطم وانظارغرق شدن جدایی رادروجودم جاودان می سازی.جدایی ازآخرین قطعه ی پرواز.

پس ببارباران،ای آهنگ وصال…

دلنوشته طلاب مدرسه

باز نوای دلم آغاز شد                                             عقده دل با شهدا باز شد

این گذر لحظه تنهایی است                                     با شهدا روح دلم خالی است

یاد دل و دشت شقایق بخیر                                     یاد یگانه گل عاشق بخیر

زمزمه در گوش نوا می کند                                      دل طلب روح خدا می کند

غربت عشق است درون دلم                                   من چه بگویم که همه باطلم

نام شهید است نوا می کند                                    هستی خود را فدا می کند

از که بگویم شهیدان خون                                       باکری و حافظ مرز جنون

همت و مردانگی اش را بگو                                     غربت و آوارگی اش را بگو

فتح مبین رویش آلاله ها                                         همدم زهرا شده در ناله ها

فکه و یادآور مردی رشید                                         آوینی آن شیر دلاور شهید

زمزمه های دل چمران چه شد                                دهلاویه چاه غم و غصه شد

سوز هویزه بخدا کربلاست                                    نام حسینش به زبانها رهاست

غربت و سوز غم آلاله ها                                     در رمضان است ظهور خدا

در یم اروند چه ها دیده ای                                 دل به تمنای که بخشیده ای

فجرو نوای دل زهرائیان                                        نخل و دل سوخته عاشقان

باز دلم غرق تماشا شده است                              یاد شلمچه غم دلها شده است

کاش منم قطره دریا شوم                                     لاله خشکیده به صحرا شوم

 دلنوشته طلاب مدرسه دروصف مناطق جنگی

تقدیم به مدینه ،آدینه گل سرسبد علی (ع) وفاطمه(س)حضرت زینب

مهربانم یک سبد یاس سپید ارزانیت  

  شمه ی از ناز مریم تا ابد همخوانیت

مهربانا اشک شبنم را گلستان کرده ای

ناز جانا زخم ریحان را تو درمان کرده ای

در ولا ، همتت دنیا بدان انگشت غیرت را گزید

واعجب برغیرتت زآن سان که مردی سرخمید

مهربانا درد ورنج این زمان تشویش ،ترس

روح جانا نوش دارویش به دست مهربانت مانده اس

ماهمه جمع جهان نیلوفران آبیت

آخرای بانوی تقوی رهنمایم باش تا انسانیت

دلنوشته طلاب مدرسه

رهنمای دل تنهای منی ای قرآن                            تویگانه هدف راه منی ای قرآن

واژه های سخنت بال ملائک باشد                          توانیس شب هر انجمنی ای قرآن

ناله های نی من سوز حدیث توبود                         هرسعادت به نوای تو بود ای قرآن

در خورشم اگر ازناله تو مهجورم                             دریمت،قطره بی نام ونشانم قرآن

راوی سیروسلوک درمیخانه تویی                           به سراسر هدف خاقت مایی قرآن

خرد راهبران درتو میسر شده است                        مظهر هر اثر خوب وبدی ای قرآن

آیه آیه همه رازی،همه اسرار خدا                           قدرتی،بهر ثباتی،به خدا ای قرآن

نقشهایت همه امواج طلوع دگر است                     هم نوا با عرفاتی،توبراتی قرآن

هرگدایی که زند چنگ به دروازه تو                         بی گمان غرق تمنا بکنی ای قران

قلب افسرده ما تشنه ایمان توباد                          باز کن باز  دل تنگ مرا ای قرآن

 دلنوشته طلاب مدرسه

بیاای برترین تمنای مومنان

بیاای خورشیدزیبای دوستان

بیاای فاتح دل،درشب سحر

بیاای عزت والا،ای منتَظر

بیاتابیابان بی ردپاشود

بیاتاسیلی زهراهم اداشود

بیابانداءزیبای جاء الحق

که ویران شودکاخهای سست ولق

بیاتاببالم به تورهنما

بیاتاشوداین فضاآشنا

بیاتابخواندمرغ یاحق سرود

پیاپی فرستدبه خاندانت درود

بیاتابماندنیکی ماندگار

شودتاابدهربدی یادگار

بیاتاعدالت جهانی شود

وهرظلم وجورزندانی شود

بیاتاسکوت شکوهمندعلی(ع)

به پایان رسدباصدای ولی

بیاتاسرانجام برای همه

معین شودبسترفاطمه(ص)

دلنوشته طلاب مدرسه