ادب چيز خوبي ست،پس چرا آن را به ديگران تقديم نمي كنيم؟

كسي كه حرف مي زند مي كارد و كسي كه مي شنود درو مي كند!

اگر ديگران بد اخم هستند ،شما خوش رو باشيد.هزينه يك لبخند خيلي كمتر از  هزينه برق است ولي خيلي بيشتر از آن روشنايي مي دهد.

با لبخند زندگي كنيد، سلام كنيد، تعارف و پذيرايي كنيد.

بسياري از مردم به اين علت چهره ي غمگيني دارند كه فكر مي كنند بايد خوشبخت تر از آن چه هستند باشند!

الگوی زیبایی برای دیگران باش؛

سعی کن کسی که تو را می ببیند، آرزو کند مثل تو باشد.

از ایمان،از عقیده،از عبادت،از اخلاق،از تعهد سخن نگو!دوره حرفِ خوب زدن، دیگر تمام شده؛

بگذار مردم با اعمال تو خوب بودن را بشناسند …

به قلم:ز میراحمدی

دین و معارف الهی به عنوان شالوده اصلی واساسی جامعه محسوب می شود ومعیارروح انسانی وشخصیت اجتماعی بشر را تامین می کند. دین ومعنویت روزمرگی برنمی دارد ومضامین بلند آن با عادی شدن همخانه نمی شود بلکه بسان چشمه ساری نوبه نو تنوع وطراوت را به ارمغـــــان می آورد ودر این وادی هرچه طلبه به درایت ورعایت این هنجارارزشی اقدام کند به همان نوبه دررساندن جامعه بشری به سرمنزل مقصود شریک وسهیم است.در بوستان معنویت سربازی امام زمان(عج) می آموزد که دیندارراستین آن است که علاوه برتهجد شبانه وعبادت عارفانه به کنه حقایق دسترسی پیدا کند به گونه ای که نه تنها مشعل دار جامعه انسانی باشدبلکه بشر رااز تنهایی وترس به تأنی وتأمل رهنمون سازد واین مهم حاصــــل نمی گردد.مگراینکه آگاهانه به سلاح تدبروتشخیص مزین گردیم چراکه تدبیرگوهرارزشمندی است که به شاگردامام صادق (ع)کمک می کند مدبرانه صحیح رااز سقیم باز شناسد واز سایه روشن تردید برقافله فرقان وتشخیص گام نهد واین وظیفه خطیرتوست که به عنوان منادی توحید شهره اجتماع خودگشتی وبـــــــــــی آنکه

خودبخواهی ازذره بین چشمان تیز بین جامعه وازغربال حقیقت خواهی اجتماع گذر می کنی ومورد تأیید یا تکذیب واقع خواهی شد پس زیبنده است که عارفانه گام نهی ومدبرانه عمل نمایی وهرچه غیراوست راوانهی ورهروان راه توحید را به سرمنزل مقصود رسانی ونوای بندگی ونفیر نیایش در اجتماع بشری به اهتزاز درآوری. هان ای دوست این مجموعه ره توشه ای است تا تورادر فرازونشیب راهی که در آن قدم نهادی راهبان باشد وذره ذره از نوروصال را برجان پاکت نشاند تادر پرتوعشق ازلی ومودت لم یزلی جرعه نوش معرفت گردی. تا ازگذرسفردنیایی راه کمال خلیفه الهی را طی کنی وبه کمال مطلق وانسان کامل شدن که راه همه انبیاء واولیاء الهی است دست یابی ان شاء الله.

بودنیلی نگاه یاس مجنون

حسدبگرفت آن احساس جیحون

نوای بلبل محزون این یاس

شوددرفردای پرواز

نگاه نیلیش رنگ خلق داشت

حقایق رابه عمه عرضه می داشت

نوای نیلی نی راشنیدم

شقایقهادرآن گودال دیدم

شقایقهاهمه رنگ شفق داشت

واشک وآه رابردیده می کاشت

حقیقت حس نمودم عاشقانه

ولی ماندم زرسم خائنانه

نشاندن بردلم رنج زمانه

وسهم بودتاول،تازیانه

حصارحسرتی دیدم دراین دیر

که راه کعبه پرسیدم ازاین غیر

سرخورشیدرابرنیزه بستند

به فکرخویش ازاهل الستند

نی ونوشی نمدندمغرضانه

وغافل گشتندازرازشبانه

خیال خام خودمن خودبودم

وظلم وبغضهاازیادبردم

طبق راچون کنارمن نهادندند

می وصل خداراهدیه دادند

وگفت،گفت تااوشدروانه

به رضوان الهی آن یگانه

رهاشدآن شهیده نوردیده

رهاشدازجهانی بغض وکینه

دلنوشته:زهره بیگم میراحمدی

دوبارمی شودخدابه سوی بیکران روانه شد

ورازصبح عمررابه زمزمی ترانه کرد

دوبارمی شودخداحدیث مهربانی وصفا

به رنگ شهربخل هم نظاره کرد

دوبارمی شودخداکه حزن انتظاررا

به سبزی قدوم یاردربهارکرد

دوبارمی شودخداقنوت چشم را

به شبنم نگاریارشستشونمود

دوبارمی شودخداثواب راحراج کرد

می وصال دوست رادرقدح کمال کرد

وبازهم توان خدابه یاریم شتاب کن

دوباربرقصورمی نقاب کن نقاب کن

چه می شود،چه می شوداگرتویاریم کنی

به شبنم ودعای اومراتوراهیم کنی

چه می شود،چه می شوداگرسبوی عشق را

به دست باولای اوبه دوش لاغرم نهی

دلنوشته:زهره بیگم میراحمدی

شب می درخشدازشدت حضور

چون می رسدازره پادشه نور

سبط نبی(ص)،ابن الحسن العسکری

امیددل شیعه اثتی عشری

مَلَکِ مُلکِ جهان می رسد

می شویم چشم به راهش هرروز

لحظه هادل زفراقش پرنور

کی شودآتش این عشق خموش

که برآرم غم این هجرزدوش

کجاست پیمانه بنوشم سرمست

دست پیمان بگیرم دردست

صبح شود،بافرش این جهان

چون برسد،می روداز ره، خزان

دلنوشته:خانم معصومه عبداللهی

کلاس درس توبوی بهاراست

کتاب درس تومیثاق یاراست

نگاهت پرزنیلوفرپرازیاس

کلامی پاک وپرباران احساس

شودپرنورمکتب ازوجودت

نشینم توی مدرس روبه رویت

توازتقوی سخن گفتی ازکوشش

زاخلاص ولقاوزهدودانش

بیاموزیم درس زندگانی

که تاپرگیریم ازدنیای فانی

تویی نورمفیدحق تعالی

عروجی صبحگاهی روبه بالا

توازنهج البلاغه رازگفتی

سخن های علی رابازگفتی

زقرآن نکته های نغزآری

زحکمت جمله ای پرمغزآری

زتودین درگلستان بارورشد

زسعیت حوزه ماپرثمرشد

شویم مابهره مندازگفته هایت

الهی که خداپشت وپناهت

خطای شعرمن رادارمعذور

سلیمان می پسنددهدیه مور

تو ای برشان ازاین مکتب بیاموز

بدین راه وروش می روشب وروز

دلنوشته:خانم ام البنین برشان