برای شمع چه تفاوت می کند که بالا یا پایین مجلس باشد. پیامبر(ص) شمع جمع آفرینش بود. به همین خاطر وقتی وارد جلسه ای می شد : ” جلس حیث ینتهی به المجلس” همان آخر مجلس می نشست .
” ویامر بذلک ” به دیگران هم همین دستور را می داد و می فرمود : وقتی وارد جلسه ای می شوید جمعیت را نشکافید و همان پایین بنشینید . در حقیقت می خواست به ما بیاموزد که ای آدمها ! خودتان باید بالا باشید وگرنه با این بالا نشینی ها کسی بالا نمیرود.
من از خار سر دیوار دانستم که ناکس کس نمی گردد از این بالا نشینی ها

دیده اید که نوک شاخه های یک درخت باریک و شکننده اند و این نشان می دهد که شاخه های درخت هر چه از تنه خود فاصله گرفته و دورتر باشند ضعیف تر و شکننده تر و نازک تر می شوند و هر چه هم نزدیک تر باشند ضخیم تر و قوی تر .
حال ماجرای ما آدمها نیز دقیقا از همین قرار است ، یعنی هرچه از اصل خود که خداست بیشتر فاصله بگیریم عاجز تر و ناتوان تر می شویم و هر چه به او نزدیک و نزدیک تر باشیم ، نیرومند تر و تواناتریم . اینکه پیامبر (ص) این همه در بین عالم و آدم توانا می نماید بخاطر این است که نسبت به حق و حقیقت ، که خدا و راه خداست هیچ گاه کوتاه نیامد و کوتاهی نکرد و فاصله نگرفت و دور نشد . ” لایقصر عن الحق”

یاس یعنی کیمیا تر از گوهر
لوءلوءلعلش همه شمس وقمر
عطراو زنده کند جان بشر
کی شناسد؟ این بشر خیرگوهر
دُخت پاکی که برات آورده است
بهر انسان اوحیات آورده است
مادری ناب ازتبار کبریا
مادراحمد (ص)بود این هل اتی
فاطمه الماس آن حی جلی
او بودهم کفومولایم علی
فاطمه عبد یگانه داوراست
بهرمولایم علی او یاور است
فاطمه الگوی صدق وهم صفا
خانه اش جوشنده مهر خدا

تو بکو این در که باشد مقتدا
هرکس پیوست شد اهل خدا
مادرش بانوی پاک ومحترم
آن جلیله بانوی صاحب قدم
این گل ناز از کجا آورده است؟
بوته یاس از کجا آورده است؟

دلنوشته:ز-میراحمدی / طلاب مدرسه علمیه الزهراء(س) گرگان

بسمه تعالی
در زمانه ای که انسان از ترس فُسردگی ودل مردگی خود را به در ودیوارمی زندوتنوع طلبی وزیادخواهی را جایگزین تحول وسیر الی ا… نموده است زیبنده است که در احوال جهان غُور نمود ودیباچه تعقّل رابه روی خود گشود وپای درس طلوع بهار نشست بهاری که جوانی، تازگی ونوشدن رابه ودیعه می گذاردوترنم تسبیح وتقدیس خدای رحمان را دررویش ذره ،ذره اش به ارمغان می آورد بهاری که قیامت صغری است تا قیامت کبری وحضور درمحضر خدارا فراموش نکنیم پس چه نیکو است دربهار بندگی ،شور زندگی رادراقلیم وجود به تثبیت رسانیم وبه جای تلاش بیهوده وهدفهای سراب گونه جان را به ریسمان عبودیت پیوند زنیم ودر رجب الرحمان کوچه دل را به ذکر یا الله ادرکنی یا مولا خلّصنی منّور نمائیم وجسم وروح را به ذکر استغفر الله ذالجلال والاکرام من جمیع الذّنوب والاثام تطهیر کنیم تا شایدبه بارقه ی لطف حضرت دوست مقبول شعبان معظَم شویم واز رهگذر توسل به خوان باکرامت نبی(ص) مکرم اسلام وسیره علوی ائمه اطهارعلیهما السلام ذکر استغفر الله واسئله التوبه مامعنا یابدو کلوله بارمان را مملو از نور رستگاری نمائیم واز اندیشه ذُرّیه پاکشان یعنی عبد صالح خدا حضرت امام خمینی (ره)دُر سادگی ویاقوت وارستگی وآزادگی برگیریم تا به امید حضرت دوست طی طـــــــــــــــریق نمائیم انشاءالله

دلنوشته:زهره میراحمدی /طلبه مدرسه علمیه الزهراء(س) گرگان

در احوالات عالم ربانی ملا احمد مقدس اردبیلی ( ره) آمده است ” در یکی از سفرهایی که با گروهی به سمت عتبات می رفتند یکی از زوار که او را نمی شناخت به او گفت: جامه های مرا ببرنزدیک آب و بشوی و چرک آنها را بگیر ، ملا احمد قبول کرد و جام ههای آن مد را برد و شست و آورد تا به او بدهد . در این هنگام آن مرد او را شناخت و خجالت کشید ، دیگران هم او را توبیخ کردند .مقدس اردبیلی فرمود: چرا او را ملامت می کنید ؟ مطلبی نشده است . حقوق برادران مومن بر یکدیگر بیش از اینهاست. ( سیمای فرزانگان /ص 295)

مقابله با شیطان درون
انسان هر عملی بکند یک ریشه ای در نفس پیدا می شود ، اولش آسان است ، یک معصیتی کرد ، می تواند زودی برگردد ، یک قدری که اضافه شد مشکل تر می شود ، هر چه برود طرف پیری این قوی تر می شود و انسان ضعیف تر ، اراده انسان ضعیف تر می شود ،لکن این معانی که انسان گرفتارش بوده زیادتر می شود ، نگذارید برای زمان پیری توبه را ! نگویید که ما وقتی ک حالا رسیدیم به بالاتر ، آن وقت دیگر نمی شود ، همین طور شیطان تا آخر وسوسه می کند که نگذارد ما با ایمان وارد عالم آخرت بشویم ، تمام وسوسه های مقابل دعوت های ی انبیاء همین است که نمی خواهند ما برسیم به آن نور ! شیطان ها نمی خواهند …. باید شیطان ها را بشناسید تا نشناسید نمی توانید از خودتان دفاع کنید ، شیطان خودتان را بشناسید ، شیطان باطنتان را بشناسید ، شیطان های خارجی را هم بشناسید ، تا بتوانید با آن ها جهاد کنید ، شیطان باطنی انسان خود آدم است ، نفسیت انسان ، آن هواهای ( نفسانی ) انسان است . ( امام خمینی / صحیفه نور / ج 11/ ص 83)

از ما عمل چندانی نخواسته اند ! مهم تر از عمل کردن ، عمل نکردن است ! تقوا یعنی عمل گناه را مرتکب نشدن، همه میپرسند چه کار کنیم ؟ من می گویم : بگویید چه کار نکنیم ؟ و پاسخ این است : گناه نکنید . شاه کلید اصلی رابطه با خدا گناه نکردن است. ( آیت الله محمد تقی بهجت-ره)