ما طلــاّب بایـد در ایـن فکـــر باشیـم که چـــگونـــه مـــی تـوانیــم یک امـــضاء و تـــاییدی از مـولایمــان حضــرت ولی عصـر (عـــج) بــگیریــم.

یعنـــی چگـــونه درس بـخوانیم و چـــگونه رفتــار کنیــم ، که مـولایمـان مــا را امـضاء و تاییـد کند.

بهــجت عارفــان،ص202

إنَّ المؤمنَ لا يُصبِحُ إلاّ خائفا و إن كانَ مُحسِنا ، و لا يُمسِي إلاّ خائفا و إن كانَ مُحسِنا ؛ لأنَّهُ بينَ أمرَينِ :

۱-بينَ وَقتٍ قد مَضى لا يَدرِي مَا اللّه ُ صانِعٌ بهِ
و
۲- بينَ أجَلٍ قدِ اقتَرَبَ لا يَدرِي ما يُصِيبُهُ مِنَ الهَلَكاتِ

مؤمن صبح خود را نمى آغازد ، مگر آن كه ترسان است هرچند نيكوكار باشد و شب خود را آغاز نمى كند مگر اين كه بيمناك است گر چه كارهاى نيك كرده باشد ؛ زيرا او ميان دو امر قرار دارد :

۱-زمانى كه گذشته است و نمى داند خدا با او چه مى كند،
و
۲-اجلى كه نزديك است و نمى داند چه مسائل مهلكى دامن او را خواهد گرفت .

امالی طوسی،ص۳۵۷.

اگر کسی در مسیر مستقیم نباشد ، یعنی بر اساس واجب و مستحب حرکت نکند و از  حرام و  مکروه اجتناب نداشته باشد اصلا سالک نیست و قیام و اقدام چنین انسانی از بحث خارج است .چون راهِ لقای حق یکی بیش نیست و آن هم انجام آنچه خدا دوست می دارد و ترک آنچه خدا دوست نمی دارد . عمل_عرفانی_در_پرتو_علم_وحیانی ، ص ۷۸

حاج اسماعیل دولابی ؛از هر چیز تعریف کردند بگو مال خداست و کار خداست. نکند خدا را بپوشانی و آن را به خودت یا به دیگران نسبت بدهی که ظلمی بزرگتر از این نیست!مصباح_الهدی ، ص19

توصيه من به خواهران و دختران عزيزم…

رهبر معظم انقلاب: توصیه من به خواهران و دختران عزیزم این است که معلومات و آگاهیهایتان را بیشتر کنید. مطالعه، دقّت، تحقیق، درس، ورود به مسائل مورد ابتلای روز و اهتمام به کارهای دینی، جزو وظایف حتمی و مسلّمی است که امروز زنان کشور باید مثل مردان، خود را موظّف به انجام آنها بدانند. شما هستید که فرزندان صالح میپرورید و همسران خود را برای ورود به میدانهای مثبت، تشجیع میکنید. بسیاری از زنان، شوهرانِ خودشان را بهشتی میکنند و آنها را از مشکلات دنیا و آخرت نجات میدهند. کار و تلاش زن و آگاهی و موضعگیری او، چنین ارزشی دارد.

پیرمردی هر روز تومحله پسرکی رو با پای برهنه می دید که با توپ پلاستیکی فوتبال بازی میکرد؛
روزی رفت و یه کفش کتونی نو خرید و اومد به پسرک گفت: بیا این کفشا رو بپوش.
پسرک کفشا رو پوشید و خوشحال رو به پیرمرد کرد و گفت: شما خدایید؟ پیرمرد لبش را گزید و گفت نه پسرجان. پسرک گفت: پس دوست خدایی، چون من دیشب فقط به خدا گفتم کفش ندارم… “دوست خدا بودن سخت نيست”