آیت الله سید کاظم نورمفیدی در نخستین سحر ماه مبارک رمضان افزود: در ماه مبارک رمضان، ذات اقدس الهی، با احترام و توجه کامل، انسان را به میهمانی خود فرامی خواند.

وی خاطرنشان کرد: باید قدر چنین میهمانی را بدانیم و مراقب محافل و مجالس آن باشیم تا مبادا، فواید این ماه، بیهوده از دست ما برود.

نماینده مردم استان گلستان در مجلس خبرگان رهبری تاکید کرد: در این ماه ارزشمند و پرخیر و برکت باید تلاش کنیم تا رابطه خود را پروردگار تقویت کنیم، دعاها، نماز و تلاوت های خوب قرآن داشته باشیم.

آیت الله نورمفیدی توضیح داد: انسان روزه دار از طلوع آفتاب تا غروب خورشید، مدام در حال عبادت است؛ لذا پیامبر اسلام (ص) فرمودند که خوابیدن ها، نفس کشیدن هنگام خوابیدن و نفس کشیدن هایمان، همگی عبادت هستند.

وی ابراز امیدواری کرد: با یاری ذات اقدس الهی و پیامبر گرامی اسلام (ص)، توفیق بهره برداری مناسب از این ماه را داشته باشیم.

دعای روز اول:اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِیَامِی فِیهِ صِیَامَ الصَّائِمِینَ وَ قِیَامِی فِیهِ قِیَامَ الْقَائِمِینَ وَ نَبِّهْنِی فِیهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغَافِلِینَ وَ هَبْ لِی جُرْمِی فِیهِ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ وَ اعْفُ عَنِّی یَا عَافِیاً عَنِ الْمُجْرِمِینَ (1)

خدایا روزه مرا در این روز مانند روزه روزه داران حقیقی قرار ده و اقامه نمازم را مانند نمازگزاران واقعی مقرر فرما و مرا از خواب غافلان، هوشیار ساز و در این روز جرم و گناهم را ببخش ای خدای عالمیان و زشتیهایم را عفو فرما ای عفو کننده از گناهکاران عالم.

اقسام روزه

اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِیَامِی فِیهِ صِیَامَ الصَّائِمِینَ

خدایا روزه مرا روزه صائمین قرار بده؛ صائمین چه کسانی هستند؟

سه نوع روزه داریم ؛ 1- روزه عام 2- روزه خاص 3- روزه خاص الخاص

روزه عام: همان روزه ای است که عموم مردم می گیرند؛ نمی خورند و نمی آشامند، ولی متاسفانه به نامحرم هم نگاه می کند؛ گناه هم می کند؛ حجابش را هم مراعات نمی کند. بنابراین روزه عام روزه ای هست که انسان تنها از اموری که روزه را باطل می کند خودداری می نماید.

روزه خاص: روزه ای است که روزه دار علاوه بر اینکه از خوردن و آشامیدن خود داری می کند اعضاء و جوارحش هم روزه دارد؛ چشمش را هم از معصیت می بندد؛ سحر که روزه می گیرد نیت می کند که خدایا من همه اعضاء و جوارحم روزه است؛ گوشم غیبت نمی شنود، زبانم غیبت نمی کند، و … این روزه خاص است.

حدیث : عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِذَا صُمْتَ فَلْیَصُمْ سَمْعُکَ وَ بَصَرُکَ وَ شَعْرُکَ وَ جِلْدُکَ وَ عَدَّدَ أَشْیَاءَ غَیْرَ هَذَا وَ قَالَ لَا یَکُونُ یَوْمُ صَوْمِکَ کَیَوْمِ فِطْرِکَ (2) وقتی روزه می گیری باید گوش تو هم روزه باشد ( از گناهان مربوط به گوش مثل گوش دادن به غیبت و… )جداً پرهیز کنید، چشمت هم باید روزه باشد ، پوستت هم باید روزه باشد ؛ موی سرت هم باید روزه داشته باشد ؛ خانم ها باید حجابشان را رعایت کنند این نکته را باید توجه داشته باشیم که تعیین حدود حجاب بر عهده مرجع تقلید است نه رییس جمهور، رییس مجلس و یا هر مسئول دیگری، بانوان باید مرز حجاب خود را از مرجع تقلیدشان بپرسند مراجع تقلید اسلام شناس هستند و هرکسی نمی تواند خودش در مسایل دینی رای دهد.

روزه خاص الخاص: این روزه، روزه ای هست که غیر از خدا هیچ چیز دیگری در دل روزه دار نباشد؛

ای یک دله صد دله؛ دل یک دله کن
مهر دگران را ز دل خود یله کن

اگر در ماه رمضان همه کار ها برای خدا باشد؛ روزه خاص الخاص تحقق می یابد و از این رو در دعا از خدا می خواهی اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِیَامِی فِیهِ صِیَامَ الصَّائِمِینَ یعنی خداوندا روزه مرا روزه خاص الخاص قرار بده.

*فرودگاه ایمان را برای نزول ملائکه باز نگه داریم

باید دل های خود را برای خدا خالی کنیم، ملائکه شب احیاء فرود می آیند، ولی فرودگاه دلمان را پیدا نمی کنند؛ تعلقات به مال، زن، بچه و دنیا جایی برای نزول ملائکه باقی نگذاشته است دل اگر خالی باشد آن وقت « تنزل الملائکة و الروح » (3) تحقق می یابد و اگر این گونه نباشد ملائکه در شب احیاء بر دل شما فرود نمی آیند؛ در ماه رمضان کاری بکنیم که جا برای نزول ملائکه داشته باشیم.

[مرحوم میرزا جواد ملکی تبریزی راجع به شرایط روزه صحیح چنین گفته است:

در روایات آمده است: «غیبت، دروغ، نگاه(حرام) پی درپی، دشنام دادن و ظلم - کم باشد یا زیاد - ، باعث باطل شدن روزه می شود، و روزه، فقط خودداری از خوردنی و آشامیدنی نیست، هنگام روزه گوش، چشم، زبان و … باید روزه بگیرند. دست و پایت را نگهدار و بسیار سکوت کن مگر از خیر. و با نوکرت رفق و مدارا نما. از جدال و آزار رساندن به نوکر خودداری کن و وقار روزه را داشته باش و وقتی روزه ای با زمانی که روزه نیستی باید با هم فرق داشته باشند.» رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم فرمودند: «آسان ترین چیزی که خداوند در روزه بر روزه دار واجب نموده، خودداری از خوردنی و آشامیدنی است.» فقها به صحت روزه بعضی از آنها فتوا داده اند. جمع بین روایات بالا با روایتی که از رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم وارد شده و سخن فقها در این است که بگوییم، منظور از صحت در احادیث فوق این است که« چنین روزه ای مورد قبول خداوند است» و منظور از صحت در کلام فقها این است که «چنین روزه ای قضای آن را ساقط می کند».

خلاصه این که روزه صحیح و کاملی که خدا برای کامل نمودن روزه دار مقرر فرموده، قطعا شامل خودداری اعضای بدن از گناه می باشد، و روزه کاملتر این است که علاوه بر آن، قلب را از یاد غیر خدا باز داشته و از هر چه غیر اوست روزه بگیرد. هنگامی که انسان ماهیت روزه، درجات و فلسفه تشریع آن را فهمید، ناچار باید از هر گناه و حرامی، بخاطر قبول روزه اش خودداری کند.

و الا مسئول بوده و بخاطر اینکه اعضای بدنش روزه نگرفته اند، مجازات می شود، و ساقط شدن قضای روزه به این معنا نیست که انسان را در روز قیامت از مجازات نجات دهد.] «ترجمه المراقبات ص 210»

ویژگی قائمین

وَ قِیَامِی فِیهِ قِیَامَ الْقَائِمِینَ

خدایا در ماه رمضان قیام مرا قیام قائمین قرار بده؛ یعنی شب که نماز شب می خوانم، قیامم قیام قائمین باشد، قائمین آنهایی هستند که در نماز از خوف خدا گریه و زاری می کنند.

نماز شب شیخ عباس قمی

حاج میرزا علی محدث زاده پسر بزرگ شیخ عباس قمی(ره) نقل می کرد: پدرم وقتی نماز شب می خواند آن طور از خوف خدا گریه می کرد که ما از صدای گریه ایشان از خواب می پریدیم.

باید نماز، نمازی باشد که از روی عشق باشد؛ چرا که خروس هم نماز شب می خواند، ولی عشق ندارد لذا شاعر گفته:

ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز
کان سوخته را جان شد و آواز نیامد (4)

«قیام ما را قیام قائمین قرار بده»؛ یعنی نماز مرا نماز عاشقانه قرار بده؛ برای نماز شب از خواب باید بپریم نه اینکه ساعت کوک کنیم تا بیدار شویم.

از غفلت بپرهیزیم

وَ نَبِّهْنِی فِیهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغَافِلِینَ

و در این روز اول ماه رمضان مرا از خواب غفلت بیدار بکن؛ این هم دعای خوبی است، گناه نکنیم هر لحظه ممکن است مرگ از راه برسد مثلا فلان آقای فروشنده دارد آب توی شیر می ریزد، یک مرتبه سکته می کند ، مرگ که خبر نمی کند و اینها غفلت است.

وَ هَبْ لِی جُرْمِی فِیهِ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ وَ اعْفُ عَنِّی یَا عَافِیاً عَنِ الْمُجْرِمِینَ

خدایا در این ماه رمضان مرا ببخش ای خدایی که از گنهکاران می گذری

——–

1- اقبال الاعمال ص 109
2- الکافی ج 4 ص 87
3- سوره قدر آیه 4
4- گلستان سعدی

وقتی تخم مرغ بوسیله یک نیرو از خارج می شکند؛

یک زندگی به پایان می رسد.

وقتی تخم مرغ به وسیله نیرویی از داخل می شکند؛

یک زندگی آغاز می شود.

تغییرات بزرگ همیشه ازداخل انسان آغاز می شود.

پیشنهاد یا برداشت شما چیست؟!!!!

قدیم ترها که بچه بودم،
یادم هست گاهی مهمانی ها روی پشت بام خانه ها برپا می شد،
به جای بشقاب های یک نفره، طبقی در مقابل چند نفر می گذاشتند و
با مهر و محبت دسته جمعی غذا میخوردند.
آن روز، بزرگترها به ما کوچکتر ها می گفتند
 رزق ما از آسمان می آید،
امروز هم پشت بام خانه هایمان سفره شد و
یک بشقاب برای همه می گذارند،
اما دیگر کسی در پشت بام غذا نمی خورد،
باز هم غذایمان از آسمان می آید
اما از راه این بشقاب به خانه هایمان سرازیر می شود،
همه با هم می نشینند و با حرص و ولع غذای این بشقاب را می خورند.
قدیم تر ها غذا خوردنمان چیزی طول نمی کشید؛
اما چرا غذای این بشقاب تمامی ندارد؟!
صبح تا شب، شب تا صبح، پس کی سیر می شویم ؟!
قدیم ترها غذا خوردن روی پشت بام که تمام می شد،
احساس می کردیم به هم نزدیک تر شده ایم.
امروز وقتی از پای غذای این بشقاب بزرگ بلند می شویم،
میانمان فرسنگ ها فاصله احساس می کنیم.
کاشکی زودتر بساط سفره پشت بام مان جمع می شد،
چقدر فرق است میان آسمان قدیمی ها و آسمان ما و
چه زیبا گفته اند که هرچیز، قدیمی اش صفای دیگری دارد…
کجایید پشت بام های آسمانی ؟؟!! دلمان برایتان تنگ است……

شیخ ما را گفتند که فلان کس بر روی اب می رود.
گفت سهل است چغزی(غورباقه) و صعوه ای(پرنده کوچک)
نیز بر روی اب می رود .
گفتند فلان کس در هوا می پرد.
گفت زغن(کلاغ) و مگس نیز در هوا می پرد.
گفتند فلان کس در یک لحظه از شهری به شهری می رود.
شیخ گفت شیطان نیز در یک نفس از مشرق به مغرب می رود.
این چنین چیز ها را قیمتی نیست.
مرد ان بود که در میان خلق بنشیند و برخیزد و بخورد و بخسبد
و بخردو بفروشد و در بازار در میان خلق ستد و داد کند و
زن خواهد و با خلق در امیزد
و یک لحظه از خدای غافل نباشد.
محمد بن منور نواده ی ابوسعید ابو الخیر

دستورات مرحوم قاضی به شاگردانشان درباره ماه رجب و شعبان و رمضان (دستورات مربوط به سال 1357 هجری قمری است؛ یعنی نُه سال به فوت ایشان، چون مرحوم قاضی سال 66 فوت کردند.) علامه محمد حسین طهرانی در جلسه ای نقل کرده اند که مرحوم آیت الله حاج سیّد علی قاضی در وصیتی که به شاگردان خود در سه ماه رجب و شعبان و رمضان دارد، می فرماید.
-«إنتبهوا إخوانی الأعاظم وَفَّقَکُمُ الله لِطاعَتِهِ وَ قَد دَخَلَ أشهُرُ الحُرُم!» “یعنی متوجه باش که ما داخل در قرقگاه شده ایم!” و این ماه ها برای کسانی که وارد می شوند خصوصیتی دارد، مثل زمین هایی که حُرُم حساب شده و دارای شرایطی است و باید از محرّمات اجتناب نمود، در این ماه ها هم که قرقگاه زمانی است انسان باید از خیلی چیزها اجتناب کند.
- خدا در این ماه ها خیلی به انسان نزدیک است، باید مراعات آن را بکند، همانند حرم و زمین هایی که قرقگاه است و انسان وقتی وارد آنها می شود به کعبه و آن امام نزدیک است و زیارت می کند. چقدر نعمت های خداوند بر ما بزرگ است و او هر گونه نعمتی را بر ما تامّ و تمام کرده.
-«عَلَیکُم بِالفَرائِضِ في أحسن أوقاتِها!» “دستور العمل آن است که نمازهای واجب را در بهترین اوقاتش انجام دهید همراه نوافل آن!” (که مجموعاً 51 رکعت می شود، اگر نتوانستید 44 رکعت) و اگر شواغل دنیا شما را منع کردند، «صلاة أوّابین» را که همان نماز ظهر است ترک نکنید، چون خیلی اهمیّت دارد! خصوص نماز ظهر خیلی اهمیّت دارد و آن به واسطه وقت آن و خصوصیّت و موقعیّت آن در بین اوقات دیگر است! و «صلاة وسطی» را که در قرآن آمده تفسیر به نماز ظهر کرده اند و «صلاة أوابین» یعنی آنها که خیلی توجه به پروردگار داردند، یعنی رجوع کنندگان به خدا به آن تمسک می کنند.
- نوافل شب را هیچ چاره ای نیست مگر آنکه آنها را بجا آورید، نه خیال کنید نماز شب ساقط است و آن سدّ سکندری است که هیچ شکسته نمی شود! عجب از کسانی که قصد دارند دنبال کنند مرتبه ای از کمال را در حالی که شب ها قیام نمی کنند! ما نشنیده ایم کسی به مرتبه ای از کمال برسد مگر به قیام شب و نماز شب.
- «عَلَیکُم بِقرائةِ القُرآنِ!» “بر شما باد به قرائت قرآن کریم با صوت حزین و با آهنگ غنا!”
یعنی با صدای خوش بخوان که تو را تکان دهد و در روایات داریم که قرآن را با تغنّی بخوانید؛ امام زین العابدین تغنّی به قرآن می کردند؛ این تغنّی در قرآن برای انسان بسیار مفید است. به طور کلّی غنای صوتی حرام است و این اصلاً در تحت غنای حرام نیست؛ زیرا غنای حرام آن است که انسان را به سوی لهو و لعب بکشاند. هرچه که انسان را به وجد آورد و به سوی خدا سوق دهد حرام نیست و همین است که می فرمایند با صوت حزین نماز را بخوانید؛ سوره های بعد از حمد را با صدای حزین بخوانید به طوری که آهنگ آن شما را از عالم بالا تربیت می کند و می رساند.
«إقرأ فارفَع!» “سوره هایی را که حفظ هستید که خوب، و اگر حفظ نیستید از روی قرآن بخوانید (در نمازها و نماز شب) به طوری که قرآن شما را به سوی کمالات سوق دهد”
- بر شما باد به أوراد معتاده که معروف است و هر کدام از شما که ورد خاصی دارد که باید بجا آورد؛ سجده یونسیّه را از پانصد تا هزار بجا آورید؛ یعنی تا هزار هم می توان بجا آورد، بسیار هم خوب است.
- بر تو باد زیارت مشهد أعظم در هر روز! (که منظور از مشهد أعظم أمیر المؤمنین است، چون مرحوم قاضی در نجف بوده اند) و زیارت مساجد معظمه! (که منظور کوفه و سهله است) و در بقیه مساجد عبادت خود را بجا آورید! چون مؤمن در مسجد مثل ماهی است، حیات مؤمن هم در مسجد است؛ ماهی را از آب بیرون اندازند می میرد.
بعد از نمازهای واجب تسبیح حضرت صدّیقه طاهره (سلام الله علیها) را ترک نکنید! زیرا که آن ذکر کبیره شمرده شده و لاأقل بعد از هر نماز یک بار بگویید و اگر توانستید دو یا سه بار بهتر است.
از لوازم مهمّ دعا برای فرج حضرت حجّت بقیّة الله الأعظم می باشد. در قنوت نماز وتر و از آن گذشته در هر روز و در جمیع دعاها برای حضرت دعا کنید.
- زیارت جامعه را در روزهای جمعه بجا آورید! مقصود زیارت جامعه معروف است، زیارت جامعه کبیره.
- قرآن که می خوانید در این سه ماه از یک جزء کمتر نباشد؛ در هر روز یک جزء.
- زیارت و دیدار برادران خود را زیاد کنید! (مقصود رفقای طریق هستند) خیلی آنها را زیارت کنید و ببینید؛ زیرا اینها هستند برادران طریقی شما که در طریق و عقبات نفس و تنگناها و گریوه ها که انسان گیر می کند کمک انسان می کنند و نجات می دهند، نه آن برادرانی که رحِمی و جزء صله هستند که چه بسا مخالف طریق و دشمن پیغمبر و خدا هستند! و نه آنکه بعضی می گویند برادران آمدند! نه بلکه مقصود آن برادران طریق هستند که انسان با آنها تجدید مساعی کند و دیدن کند.
- زیارت قبور کنید نه هر روز بلکه کم کم و گاه گاهی، (هفته ای یک مرتبه خوب است) و در روز زیارت کنید نه در شب.
- توصیه های کلی
ما را چه کار با دنیا؟! ما را چه کار با اسم دنیا؟! این دنیا ما را گول زد و فریفت و ما را به پستی و ذلّت گرایید! مقام ما را پایین آورد و پست کرد! دنیا مال ما نیست؛ دنیا را ول کنید و بسپارید به دست آنها که دنبال آن هستند و به کسانی که اهل دنیا هستند بدهید.
- تنبّه! متوجّه باش! آگاه باش! که شهرهای حُرُم داخل شد که اولین آنها رجب است. بیدار شو برای آنکه توشه خوبی برای خود برداری! شب های این ماه را بیدار باش و روزهای آن را روزه بگیر به جهت شکر خداوندی که به تو روزی کرده! و مخواب مگر به مقدار معتنابهی و کم! و چه بسیار عاشقان دل سوخته ای که شب را نمی خوابند! نماز شب را به نحو بیدار و خواب بجا آور، یعنی چند رکعتی نماز بخوان و کمی بخواب و سپس بیدار شو.
- کتاب حقّ، قرآن را تلاوت کن، ولی تند تند نه، آرام آرام بخوان و با بهترین صوتی که داری! چه که قرآن کتاب وحی است و نور قرآن ظلمت ها را تبدیل به نور می کند و می درخشاند.
- سلام و صلوات بفرست به اصل قرآن و فصل آن، که مراد از فصل قرآن پیامبر اکرم و اولاد طاهرین او هستند؛ در برابر آنها عبد بدون اراده و تسلیم باش و با روح و جسم سالم در برابر آنها بدون چون و چرا باش و از آنها اطاعت کن! و محبّت آنها را در دل داشته باش چنانکه خداوند آنها را برای محبت خود قرار داده! و کسی که در غیر حبّ آنها خود را در ذمّه خداوند رحمان درآورد، به درستی که گمراه شده و در انکار او نعمت های خداوند از دستش رفته است و اگر خدا را در غیر محبّت آنها قرار دهی گم می شوی؛ پس حبّ آنها حبّ خداست و به حبّ خدا پناه ببر! و ایشان عروة وثقی هستند و دستاویز محکم؛ پس چنگ خود را محکم بگیر و به این دستاویز چنگ بزن.
- پناه ببر به خدا درباره قرآن که قول خداست! درباره قرآن بازی نکن! با اهمیّت و احترام قرآن را بخوان و قرآن را از روی لهو و لعب نگاه مکن! چنانکه قرآن را عمل کنی به واسطه دقت در آن؛ به بالاترین قلّه از قلل حقّ و ایمان و مجد شرف نائل می گردی. در ره حال بر تو باد به ذکر خدا و مبادا در خواندن قرآن کوتاهی کنی! مگو چگونه می شود و نگو به چه کیفیت بخوانم! تشکیک در این مسائل نکن.
- اگر گفتی رَبّي الله «پروردگار من خداست» ای رفیق استقامت کن و دست از این حرف بر مدار! این ماه ها قرقگاه خداوند است، پس داخل در این قرقگاه شو! خداوند فرموده: «هر کسی که اعتصام به خدا پیدا کند در راه راست هدایت شده است» و باز فرموده: «استقامت کن!» و باز فرموده: «آن کسانی که گفتند خداوند پروردگار ماست و سپس به این قول خود استقامت کردند، ملائکه آسمان بر آنها فرود می آیند.»
- اولین چیزی که بر ما واجب است توبه است با شروط لازم و نمازهایی که در توبه وارد شده؛ که مقصود همان دستور توبه ای است که حضرت رسول در ماه ذی القعده دستور داده اند، با همان کیفت که در کتب ادعیه آمده و در اعمال ماه ذی القعده و در کتاب «مفاتیح» هم موجود است؛ البته حالا چون ماه ذی القعده نیست در روز یکشنبه قبل از اول ماه یا شب جمعه یا روز جمعه که می آید توبه کنید.
- پرهیز کنید از کبائر و صغائر به قصد قربت! ملتزم شوید به مراقبه، هم صغری و کبری! که مراقبه صغری نگاه داشتن خود است از مکروهات و خلاف «ما لا یرضی الله بِهِ» و مراقبه کبری نگاه داشتن دل است از آنچه محبوب نمی پسندد، که یک لحظه از مراقبت پروردگار خود را خارج نکند و در همه لحظات خدا را حاضر ببیند.
- محاسبه داشته باشید و معاقبه داشته باشید و نفس را معاقبه کنید و بعد جریمه کنید! مثلاً بعضی از بزرگان (که در «رساله بحر العلوم» است) یک تازیانه داشتند و وقتی که عبادت می کردند در کنار سجّاده آنها بوده، با آن تازیانه خود را می زدند به مقدار لازم که باید بزنند؛ اینها آیات قرآن است که برای شما بیان کرده اند! کسی که می خواهد به ذکر خدا متذکّر شود یا اینکه در خشیّت خداوند وارد شود، باید اینها را انجام دهد و چاره ای نیست از این اعمال، وگرنه جا می ماند.
- «وَ إیّاکُم هَتَکَ الحُرُمات!» “کبادا که حُرُمات خدا رابجا آورید!” کسی اگر انجام بدهد و حجاب خدا را پاره کند، خداوند ولو اینکه حجاب او را پاره و مهتوک نکند، خود مهتوک است و نفس را پاره کرده و نیاز نیست خداوند جزای این عمل او را بدهد.
- کجا امید نجات است برای دلی که شکوک و شبهات در او وارد می شود و نفوذ می کند و رخنه می کند؟! محال است نجات یابد قلبی که در او شک و شبهه پیدا شود! و این بزرگترین گناه و إثم است برای کسی که در نعمت های خداوند شک و شبهه داشته باشد.
- انسان تا اینکه در سلوک سبیل مستقیم قدم گذارد آنگاه امید نجات برای او هست، آن وقت می تواند از چشمه معین ولایت استفاده کند و بنوشد و مع المحسنین باشد و با محسنین معاشرت کند و انسان (طبق دستور رسول اکرم که به ابوذر غفّاری فرمودند) وقتی از آب می شود با محسنین خورد که در دل انسان شبهه نباشد، و انسان در قلبش هیچ شکّی نباید باشد! و خداوند است محل اتّکا و مستعان در نفس من و نفس های شما.
توضیحات تکمیلی را مرحوم علامه طهرانی چنین بیان کرده اند:
این دستوراتی است که مرحوم قاضی به شاگردان خود داده است و رفقا این دستورات را در این سه ماه انجام می دهند. البته این اعمال را در حد امکان انجام دهید، هر کسی که نمی تواند هر روز را روزه بگیرد حتّی الإمکان پنج روز از رجب و ده روز از شعبان را بگیرد؛ خلاصه به حسب ملاحظه مزاج و قوه و حال و استعداد بگیرد. ذکر یونسیّه که فرمود پانصد تا هزار، برای شاگردان مرحوم قاضی بوده که باید هر روز می گفتند، (مرحوم آقا سیّد جمال الدین گلپایگانی روزی سه هزار بار می گفتند و البته چند ساعت طول می کشیده) عَلَی حَدِّ القُدرَةِ وَ الإستِطاعَةِ و قرائت قرآن در شب عَلَی حَدِّ القُدرَةِ؛ اگر می توانی نخواب و اگر کسی نمی تواند همه شب را نخوابد عَلَی صَبِّ باشد؛ صَبّ یعنی جگر سوخته، بیدار خوابی کند، شب زود بخوابد و سعی کند بیدار خواب کند، طوری که بدن استراحت خود را بگیرد.
خود مرحوم قاضی اول شب می خوابیدند، بعد نماز می خواندند و بعد می خوابیدند و باز نماز می خواندند، همین طور تا دو ساعت به اذان که دیگر نمی خوابیدند؛ مرحوم آخوند سه ساعت به اذان صبح بیدار بودند؛ اگر نافله شب را بجا نیاورید فایده ندارد و عرفان معنی ندارد. عرفان به عمل است نه به گفتن. منبع: ماهنامه خیمه- شماره 88- خرداد91

در ایام فراغت مانند راه رفتن و نشستن برای نورانیت قلب ورفع حجاب ها ذکر یونسیه ” لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین ” مناسب است. ( روح و ریحان / ص 93)