بدان كه شیطان ملعون و نفسِ خبیثِ امارةِ بالسوء، انسان را از طُرُق بسیارى مغرور مى كنند و به هلاكت ابدىِ همیشگى مى كشانند، و آخر تیرى كه در كمان دارند مغرور كردن انسان است در اوایل امر به رحمت حقّ ، و انسان را به واسطه این غرور از عمل باز می دارند. و این اتکّال به رحمت (الهی) از مكائد شیطان و غرور آن است و شاهد و دلیل آن این است كه ما در امور دنیایى به هیچ وجه اتكّال به رحمت حق تعالى نداریم و یكسره اسباب طبیعى و ظاهرى را مستقل و كاركن مى دانیم به طورى كه گویى در عالم ، مؤثرى جز اسباب ظاهرى نیست و در امور اخروى غالبا اتكّال به رحمت حق در گمان خود مى كنیم و از دستورات خدا و رسول صلى الله علیه وآله غفلت مى نماییم ، گویى خداوند ما را قدرت عمل نداده و راه صحّت و سُقم نیاموخته .

[ امام خمینی - ره ، چهل حدیث ، ص 309 ، نشر فرهنگی رجا،1368 ]