به آنچه دوست نداريد نخواهيد رسيد،مگر با صبر در برابر آنچه ناخوش مي داريد….

ادامه مطلب :

چندين بار خدمت آقاي قاضي عرض كردم كه اذيت هاي مادرزنم در حق من(آيت الحق،سيدهاشم حداد از شاگردان مرحوم قاضي) به حد نهايت رسيده و ديگر تاب و تحمل ان را ندارم.اجازه بدهيد زنم را طلاق دهم!

آقا فرمودند:زنت را دوست داري؟گفتم: آري.

فرمودند:او هم تو را دوست دارد؟گفتم: آري.

فرمودند:ابداً راه طلاق نداري.

برو صبر پيشه كن،تربيت تو به دست مادرزنت مي باشد.

من هم از دستور آقا ابداً سرپيچي نكردم و مادرزنم هم مرتب بر اذيت و آزار من مي افزود تا يك شب:

خسته و گرسنه و تشنه به منزل آمدم…شروع كرد به ناسزا و فحاشي….

رفتم پشت بام كه صدايش را نشنوم،صدايش را بلند كرد…..

حوصله ام تمام شد،بدون اينكه به او پرخاش كنم از خانه بيرون رفتم و سر به بيابان نهادم،ناگهان ديدم…حال بسيار خوب و سرور آفرين به من دست داد و فتح بابي كه نگو و نپرس….(روح مجرد،علامه سيدمحمدحسين تهراني،ص 176،با تصرف و تخلص)

امام علي(ع):

“بالصبر تُدركُ مَعالي الأُمور” با شكيبايي است كه مقامات بلند فرا چنگ مي آيند.(تصنيف غرر الحكم و درر الكلم،ص 283)