چند روز پیش به زیارتت آمدم با دلی خسته و آلوده از گناه ……..راهم دادی ، بر رخ غبارآلودم لبخند زدی و مرا در جمع خوبانت جای دادی !!!خجالت می کشیدم سرم را بر آستانت بلند کنم ، قامت خمیده از گناهم توان حرکت در صحن ملکوتی ات را نداشت ، آهسته اعتراف می کردم که بدم و بد کردم ولی دوستتان دارم و عشق به شما در دلم همواره جای دارد کمکم کنید که گناه نکنم ! امروز روز ولادتت دوباره کبوتر دلم را به سوی بارگاه ملکوتی ات پرواز دادم تا آنچه خود از لطف و کرم بی حدَّت مصلحت می دانی عیدی دهی آنقدر بزرگ و بزرگوار هستید که مهمان را از در خانه تان دست خالی برنگردانید برای شما فرقی نمی کند این سائل گناه کار است یا بی گناه ولی در این روز قول می دهم که دیگر گناه نکنم و در راهی که رضای خدا در آن نیست قدم برندارم و شما به لطفتان ضمانت مرا پیش خدا بکنید ” السلام علیک یا شاه عبدالعظیم …”