رابطه دوستانه و پر مهر و صفا میان خواهر و برادر ، پدیدهای تازه نیست ، بلکه یک حقیقت بسیار دیرین است ، تا آنجایی که برای نمایش مهر و صفای رایج میان دو دوست فرهیخته و واقعی ، به مهر و محبت میان دو خواهر و یا دو برادر مثال می زنند و می گویند : آن دو تن در دوستی متقابل چنان گرم و پر معنویت هستند ، که گویی با هم برادر یا خواهرند .
اما روابط پرمهر و صفایی که میان امام حسین (ع) و خواهر ارجمندش زینب (س) جریان داشت ، فراتر از این دوستی ها و برتر از این محبت ها و پرشورتر از این مهرها و مهرورزی هاست ، و با امتیازاتی وصف ناپذیر همراه است .
این سخن ،گزافه نیست اگر بگوییم که در سراسر گیتی و در کران تا کران عصرها و نسل ها ، خواهر و برادری نبوده و نخواهد بود که میانشان مهر و عطوفتی به سان مهر و عطوفت حسین و زینب علیهماالسلام نسبت به یکدیگر باشد چرا که هر کدام از این دو انسان بزرگ منش در میدان محبت خالصانه و صفای دل نسبت به دیگری از همه فرزندان انسان ممتاز شده و رکورد مهر و صفا ، اخلاص و ایثار و فداکاری و از خودگذشتگی را شکسته اند .
راستی چرا این گونه نباشد ، در حالیکه این دو گل زیبای بوستان پیامبر در یک دانشگاه آسمانی و زمینی آموزش دیده ، و از یک خاستگاه ادب آموخته و در کنار هم بالیده و شاخه پر بار و بر یک درخت سایه گسترند .
این مهر و ارادت متقابل ، تنها از دریای عواطف خانوادگی آنان برنمی خیزد ، بلکه از عمق شناخت متقابل شخصیت و ویژگی ها و ارزش های معنوی و انسانی و آگاهی از شکوه و عظمت یکدیگر سرچشمه می گیرد . زینب ، برادرش را نیک می شناسد که سالار جوانان و جوانمردان بهشت و گل خوش بوی بوستان پیامبر است ، و نیز می داند که خدا برادرش را در آیات بسیاری از قرآن به سان آیه ی مباهله ، قربی ، تطهیر ، سوره ی هل أتی و دیگر آیات و سوره های قرآن ستوده است .
افزون بر این ، زینب (س) سال ها با برادرش در یک خانه ی تاریخ ساز زیسته و هماره توحیدگرایی و یکتاپرستی ، نماز و نیایش ، منش انسانی و والایی های اخلاقی و معنویت و کمال وصف ناپذیر او را شاهد بوده ، و به خوبی موقعیت شکوه بار برادر را در بارگاه خدا و پیامبر و مردم آگاه و کمال جو شناخته است .
او می داند که حسین (ع) ، پیشوای آسمانی است و از جانب خدا به امامت و هدایت مردم و جانشینی پیامبر برگزیده شده است ، و روشن است که چنین انسان والایی به ویزگی های امامت راستین ، نظیر دانش گسترده ، آگاهی از همه ی علوم و فنون ، ویژگی مصونیت از گناه و لغزش و دیگر ویزگی های امام معصوم آراسته است در برابر آن شناخت و مهر و عطوفت ، از این سو هم امام حسین (ع) خواهر فرزانه اش را آن گونه که شایسته است می شناسد و از همه ی برتری ها و ویژگی های علمی و معنوی واخلاقی و انسانی او اگاه است .
با عنایت به این شناخت متقابل این برترین برادر و خواهر گیتی اینک برای ما ممکن است که برخی از رازهای دلبستگی آتشین میان آن دو را بشناسیم ، و به رمز احترام متقابلی که میان آنان جریان داشت پی ببریم .
برای نمونه ، دراین مورد آورده اند که : روزی امام حسین (ع) قرآن شریف را در برابر خود داشت و آیات جان بخش آن را تلاوت می نمود و در آن می اندیشید . درست در اوج تلاوت و اندیشه بود که خواهرش زینب (س) به دیدار او آمد . آن حضرت با آمدن خواهر به پا خاست و در حالی که قرآن را روی دست داشت ، به منظور ادای احترام به زینب ، به پیشواز او رفت .