فی الکافی عن الصادق (علیه السلام) : إِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِعَبْدٍ خَيْراً زَهَّدَهُ فِي الدُّنْيَا وَ فَقَّهَهُ فِي الدِّينِ وَ بَصَّرَهُ عُيُوبَهَا وَ مَنْ أُوتِيَهُنَّ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ. ( الشافی ، ص 533 ) شرح حدیث از مقام معظم رهبری حضرت آیت ا.. العظمی  خامنه ای (مدظلّه العالی)

این سه خصوصیت را خداوند به هرکس داد نشانه این است که به آن بنده محبت دارد.اول اینکه: خدای متعال به این شخصی که مورد محبت اوست، بی رغبتی به دنیا می دهد.دوم اینکه او را در دین فقیه می کند. یعنی عالم به دین و عارف به احکام دین می شود. … ( نسبت به دین بصیرت پیدا می کند. ) سوم عیوب دنیا را به او نشان می دهد. ما غالباً از عیوب دنیا غفلت داریم.مثل بچه ای که یک ظرف شیرینی یا یک اسباب بازی جلوی چشمش هست . این دیگر هیچی نمی فهمد. غیر اینکه آن را بدست آورد…. بعد هم که بدست آورد از اینکه خوردن (شیرینی) برای او ضرر دارد غافل است. (فقط) مجذوب و دلباخته آن است. وضع ما مردم معمولی نسبت به دنیا همین است. نگاه می کنیم به همین ظاهر قضیه. ثروتی ، جاه و جلالی ، زر و زیورهایی ، از این چیزهایی که در زندگی معمول است. تمام هم نمی شود. یعنی انسان از این چیزها سیری هم ندارد. مثل آب دریا،در روایت دارد که هرچه انسان بنوشد تشنه تر می شود . عیوبش را نمی فهمیم لکن کسی که تفضّل خدا شامل حال او شده است،عیوب دنیا را می فهمد … و اگر کسی این سه چیز را داشته باشد خیر دنیا و آخرت به این شخص داده شده است… ( جلسه237 مورخ 30 / 07/ 1387 )