مومن جزايي جز قرب خدا قبول نمي‌کند. او همه زمين و آسمان و بهشت را گردش مي‌کند ولي فقط طالب قرب است.

غضّوا ابصارهُم عَمّا حَرَّمَ اللّه عَلَيهم: ديدگانش را از آنچه خداوند حرام نموده است فرو پوشيدند؛ که از صفات متّقين است، مرحله اوّل آن، نگاه نکردن به نامحرم است، مرحله دوم به اين معنا است که اگر با مال حرام يا شبهه ناک برخورد کنند از آن غَضّ بصر کرده و صرف نظر مي‌کنند. امّا از اين دو بالاتر اين است که اصلاً (به ما سوي الله) نگاه نمي‌کنند که اين مال خصّيصين است.

صفحات: 1· 2