قالَ رسولُ اللهِ ( صلى الله عليه و آله ) : جُبِلَتِ القُلُوبُ على حُبِّ مَنْ أحسَنَ إليها و بُغْضِ مَنْ أساءَ إليها ( الشافی ، ص 828 )

پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله مى‌‏فرماید: « دل‌ها در بند دوستى آن کسى است که به آنها نیکى کرده و دشمن آن که به آنها بدى کرده است. »

شرح حدیث از حضرت آیت ا.. العظمی امام خامنه ای (مدظلّه العالی)

در فطرت و (خلقت) دلهاست که به کسی که با آنها خوبی بکند ، محبت پیدا کنند. به هرکسی که احسان کردید ، چه احسان مادی و چه احسان معنوی ، به شرطی که او بفهمد که این احسان انجام گرفته است، (خلقت) و فطرت او این است که به آن شخص محبّت پیدا می کند. همچنین جِبِلَّت (خلقت) و فطرت انسان اقتضاء می کند ، به کسی که به انسان بدی کرده است، بغض و دشمنی پیدا می کند. استفاده ای که از بیان حکمت آمیز باید بگیریم ، این است که : هرچه می توانیم، به دیگران محبّت کنیم تا محبوب دلها شویم ، محبوب بودن در دلهای مردم چیزِ خوبی است ، در زیارت امین الله از جمله چیزهایی که می خواهید : محبوبة فی ارضک و سمائک . از خدا می خواهید که شما را در زمین و آسمان محبوب کند، در زمین پیش بندگان خدا، در آسمان پیش کرام الکاتبین و ملائکة الله . پس این مطلوب است. برای اینکه این امرِ مطلوب را پیدا کنید ، هرچه می توانید، به این و آن احسان و محبت کنید. (البته) اگر می ترسید محبت دشمنان خدا در دل شما وارد بشود ، احسان و محبّت هر کسی را قبول نکنید. 29/ 11/ 1391