نبودنت برایم عادت نمی شود.........
مادرم رفت صدایش نکنید !
بگذارید که آرام بخوابد اینجا .
او پس از مدت ها درد اندوه و تلاش،
زحمت دلهره ی فرزندان ،
اولین بار چنین آرام است ،
بگذارید که آرام بخوابد اینجا
مادرم رفت …
ببیند دیگر بی پناه و پشتم ،
وقت اندوه کسی نیست که هر لحظه به یادم باشد .
یک سال از عروج ناباورانه مادرم
( مادر شهید علیرضا ظروفچیان )
گذشت .
پروردگارا تو رئوف و مهربانی ،
نعمت های خویش را صمیمانه می بخشی
و حکیمانه باز می ستانی
پس کریمانه صبر و شکیبایی عطا فرما
تا اندوه نبودنشان را بر تن جان هموار سازیم