نقل چیزهایی از برادر مومن است که او از بیان آنها به دیگران اکراه دارد چه خوبی باشد ، چه بدی .
اما اگر کسی صفات ظاهر و آشکار دیگری را بیان کند ، غیبت نخواهد بود اما اگر ذکر این عیوب به قصد مذمت و عیب جویی
باشد ، حرام است .
پیامبر (ص) : هر چیزی که دوست نداری روبروی برادر خویش بیان کنی ، غیبت است .
علت تحریم غیبت
سرمایه های زندگی انسان (جان ، مال ، ناموس و آبرو) باید در امنیت کامل بوده و مورد تعرض واقع نشوند .
اسلام می خواهد در جامعه اسلامی امنیت کامل حکمفرما باشد . نه تنها در عمل و با دست به یکدیگر هجوم نبرند ، بلکه از نظر زبان و از آن بالاتر ، از نظر اندیشه و فکر نیز در امان باشند .
یکی از فلسفه های تحریم غیبت این است که این سرمایه بزرگ بر باد نرود ، حرمت اشخاص درهم نشکند و حیثیت آنها لکه دار نگردد .
غیبت پیوندهای اجتماعی را سست می کند ، سرمایه اعتماد را از بین می برد . غیبت یکی از عوامل مهم تضعیف وحدت است ، بذر کینه و عداوت را در دلها می پاشد .
اگر در اسلام غیبت به عنوان یکی از گناهان کبیره شمرده شده ، به خاطر آثار سوء فردی و اجتماعی آن است .
رسول گرامی اسلام (ص) درخطبه حجه الوداع فرمودند :
ای مردم ! براستی خون شما ، اموال شما و آبروی شما حرمت دارد ، مثل حرمت این روز ، در این ماه با حرمت ، و در این مکان با حرمت . براستی خداوند غیبت را حرام کرد ، همانطور که مال و جان را حرمت داد .