گاهي يك لحظه غفلت، يك عمر پشيماني به همراه دارد……..

او را مي شناختم و هميشه به حالش غبطه مي خوردم،از بس خوب بود.ناگهان صاعقه اي از آسمان آمد و يك مرتبه تمام آن قصر و بستان آتش گرفت و از بين رفت.كَاَنَ لم يَكُن شد

از شدت وحشت اين منظره از خواب پريدم،خدايا!او كه آدم خوبي است.مگر چه كرده كه بوستانش اين گونه آتش گرفت؟فردا كه به ملاقاتش رفتم، همه چيز معلومم شد.گفت: شب گذشته در فلان ساعت با مادرم گفتگويم شد و كار بلاخره به زدنش كشيد!خوابم را برايش نقل كردم……(براساس داستانهاي شگفت،شهيد آيت الله دستغيب،ص86)

امام صادق(ع): «و اخفض لهما جناح الذلّ من الرحمة» قال: لاتملأعینیک من النظر إلیهما إلاّ برحمة و رقة و لاترفع صوتک فوق أصواتهما و لایدک فوق أیدیهماو لاتقدم قدامهما( الكافي/«ط-الاسلاميه)؛ج2؛ص 158)درباره آيه«واخفض لهما جناح الذل من الرحمة» فرمود: نگاهت را جز از سر دل سوزي و مهر به انان خيره مكن و صدايت را از صداي آنها بلندتر مگردان و رو دست آنها بلند نشو و از آنها جلو نيفت.

نگاهي يك لحظه غفلت، يك عمر پشيماني به همراه دارد