ادب چيز خوبي ست،پس چرا آن را به ديگران تقديم نمي كنيم؟

كسي كه حرف مي زند مي كارد و كسي كه مي شنود درو مي كند!

اگر ديگران بد اخم هستند ،شما خوش رو باشيد.هزينه يك لبخند خيلي كمتر از  هزينه برق است ولي خيلي بيشتر از آن روشنايي مي دهد.

با لبخند زندگي كنيد، سلام كنيد، تعارف و پذيرايي كنيد.

بسياري از مردم به اين علت چهره ي غمگيني دارند كه فكر مي كنند بايد خوشبخت تر از آن چه هستند باشند!

درد و دل با امام زمانم

براي مشاهده بر روي عنوان زير كليك كنيد.

(مراقبه رجبيه)

بالاخره، روزي ما را از اين تعلقات و آنچه كه بدان دل بسته ايم جدا مي كنند و مي برند: به تعبير شاعر:

عمري است پرده بستيم بر ديده خدابين                                   عمر دگر بيايد اين پرده ها دريدن

ما هر روز پرده اي روي پرده هاي غفلت قبلي مي آوريم و مرتب وابستگي جديدي به وابستگي هاي قبلي مان اضافه مي كنيم.مال و مقام و چيزهاي ديگر، هركدام زنجيري است كه به ورح مان مي بنديم.آن وقت، هنگامي كه ملك الموت مي آيد و مي خواهد چيزهايي را كه شصت يا هفتاد سال بر گردن بسته ايم دريك لحظه قطع كند، برايمان دشوار است.

اجمالاً، بهتر است نبنديم تا نخواهيم باز كنيم، يا آنطور وابسته نباشيم كه دل كندن مشكل باشد.                     (يادنامه عارف موحد آيت الله سعادت پرور)

كرونا آمد تا به ما بياموزد:

چه قدر دست دادن با دوستانمان لذت بخش بود و ما از آن بي خبر بوديم.

آمد و يادآور شد: چقدر دورهمي هايمان لذت بخش بود و ما ….

چقدر آزادانه و بدون ترس معاشرت كردن و گرشد و رفت و آمد با مردم آرامش را به ما مي داد و بي خبر بوديم/0

كرونا! همانطور كه آمدي خواهي رفت ولي درسهاي بزرگي به ما دادي.

كه قدر داشته هايي كه داشتيم و ارزان هم بود را از اين به بعد بدانيم.

اين اشتباه است كه از خدا بخواهي، دري از دنيا را به رويت باز كند،نه تنها فايده اي براي تو ندارد، بلكه دو در  از حرص هم براي تو باز مي شود، درِ اول حرصِ به حفظ و نگه داشتِ آنچه كه از دنيا به دستش آمده است، درِ دوم حرص براي اضافه كردن ِ آنچه كه در اختيار ندارد، اين حرص هم براي اين است كه آنچه به دست آورده، از  دست نرود و حرص به اينكه انسان بكوشد آنچه را ندارد بدست آورد، بنابراين اين را نخواه، بلكه بگو: خدايا مايحتاج مرا برسان تا محتاج به شِرار خلق نشوم.

اگر هم از خدا مي خواهي دري را به روي تو باز كند،درِ معنويت باشد.بگو خدايا! دري به سوي معنويت به روي من باز كن.(فرازي از فرموده آيت الله مجتبي تهراني،24 بهمن 89، مسجد جامع بازار تهران)

از عقـرب نبايــد ترسيد از عقــربه هايي بايد تــرسيد كه بي يـــاد خــــدا مي گذرد