امام محمد باقر علیه ‏السلام فرمودند: ذکر زبان “حمد و ثناء"، ذکر نفس “سختکوشى و تحمل رنج"، ذکر روح “بیم و امید"، ذکر دل صدق و صفا، ذکر عقل تعظیم و شرم، ذکر معرفت تسلیم و رضا و ذکر باطن مشاهده و لقا است.

متن حدیث:ذِکْرُ اللِّسانِ الْحَمْدُ وَالثَّناءُ وَ ذِکْرُالنَّفْسِ الْجَهْدُ وَالْعَناءُ وَذِکْرُ الرّوحِ الْخَوْفُ وَالرَّجاءُ وَذِکْرُالْقَلْبِ الصِّدْقُ وَالصَّفاءُ وَذِکْرُ الْعَقْلِ التَّعْظیمُ وَالْحَیاءُوَذِکْرُ الْمَعْرِفَةِ التَّسْلیمُ وَالرِّضا وَذِکْرُ السِّرِّ الرُّؤْیَةُوَاللِّقاءُ؛ «مشکاة الانوار صفحه 113»

به گزارش خبرگزاری کوثر از گلستان، مجموعه حوزوي الزهرا(س) گرگان، کرسی آزاد اندیشی با عنوان” ولایت فقیه و مردم سالاری” را با حضور طلاب و شماری از معاونین و کارکنان این مدرسه برگزار کرد.

ادامه »

و من بی خیال پی اش را نگرفتم به هوای اینکه هر وقت بشویم پاک می شود

ولی نشد … بعدها هر چه شستمش پاک نشد ؛

حتی یکبار به خشکشویی دادم که بشویند ولی فایده نداشت !!!

آقایی که توی خشکشویی کار میکرد گفت : “این لباس چِرک مرده شده!”

گفت :"بعضی لکه ها دیر که شود ، می میرند ؛ باید تا زنده اند پاک شوند !”

چرک مُرده شد … و حسرت دوباره پوشیدنش را به دلم گذاشت !

بعید نیست اگر بگویم دل آدم هم کم ندارد از لباس سفید !

حواست که نباشد لکه می شود ؛ لکه اش می کنند !!!

وقتی لکه شد اگر پی اش را نگیری ، می شود چرک …

به قول صاحب خشکشویی “لکه را تا تازه است ، تا زنده است ، باید شست و پاک کرد …!”

در نانوايي ها نديده اي گاهي نان را چانه كرده و گرد مي كنند و گاهي هم پهن، هر دو براي ساخته شدن خمير و نان شدن آن لازم است.

خود شما در حمام سونا چرا از بخار گرم به درون آب سرد مي رويد، چون مي بينيد كه هركدام به تنهايي زيان دارد ولي با هم سودمند بوده و بدن را ساخته و با نشاط و با طراوت مي سازند.

از اين رو خداوند هم براي آنكه آدمي ساخته شود يكسان رفتار نمي كند، بلكه به قول ملاي رومي: گاهي او را به داغ كشيده و گاهي هم به باغ، تا چشمان او را باز كرده و حقيقت ها را به او نشان بدهد.

يك لحظه داغم مي كشي يك دم به باغم مي كشي***********پيش چرا غم مي كشي تا واشود چشمان من

                             “خَتَمَ الله علي قُلُوبهم و علي سَمعهم و علي اَبصارهم غِشاوه”

در مجالس ختم نديده اي چه شيوني برپاست! نه لبي خندان است و نه دلي شاد!

حال وجود كافر هم چيزي شبيه مجلس ختم است، آن هم ختم عزيزترين كسان وي يعني ختم قلب و گوش و چشم. يعني مجلسي است كه صاحب عزا سه عزيز خود را از كف داده است.

آيا براي چنين كسي تا آخر عمر كمترين شادي و خوشي تصور مي رود؟

يا بهتر بگويم:يادت هست در آزمايشگاه مدرسه پاره اي از اعضاي بدن انسان را به نمايش مي گذاشتند، هم مغز بود و هم چشم و هم گوش!

اما نه مغز چيزي مي فهميد و نه گوش چيزي مي شنيد و نه چشم چيزي مي ديد.

وجود كافر هم درست همين گونه است، چشم دارد اما نمي بيند، گوش دارد اما نمي شنود، مغز دارد اما نمي فهمد.تو گويي خداوند ختم جلسه را اعلام كرده باشدو هر كدام از اين سه راه خود را گرفته و به سويي رفته باشند، يا به ديگر سخن، انگار كه خداوند كار قلب و گوش را تمام كرده و بر چشمان ايشان نيز پرده اي افكنده باشد.

درست مثل ساختماني كه كارگران مشغول كار بوده و هنوز كار به نيمه نرسيده كه ماموران شهرداري از راه رسيده و به دليل تخلفات فراوان دستور توقف را صادر كرده باشند.

طبيعي است كه هر كدام از كارگران به سويي ديگر رفته و براي ديگران و در ساختماني ديگر مشغول كار شوند.

كافر نيز كسي است كه خداوند به خاطر نافرماني او، قلب و گوش و چشمش را تعطيل كرده باشد.

چشم و گوش و فهم او به صورت دربست در اختيار شيطان است و براي او ساخت و ساز مي كند.

                               “خَتَمَ الله علي قُلُوبهم و علي سَمعهم و علي ابصارهم غشاوه”

وقتي جيب هاي لباس انسان پر باشد، هم راه رفتن دشوار است و هم لباس و قيافه انسان زيبايي و فرم خود را از دست مي دهد، از همين رو،هر چه جيب ها خالي تر، لباس خوش فرم تر و اندام زيباتر مي نمايد.

و انفاق،جيب ها را خالي كردن است.

به همين خاطر است كه كه اهل تقوا تابش و درخشش ويژه اي دارند.

اينكه مي گوييم: انفاق، خالي كردن جيب است، به عنوان مثالو جهت محسسو ساختن آن بود وگرنه در قرآن كريم، انفاق موجب پر كردن جيب ها و نو كردن دارايي هاست.

                 شايد شما هم ديده باشيد كه بعضي با كمك چاقوهاي تيز از پوست هندوانه گل هايي زيبا مي سازند                         و چقدر هم تماشايي!

اين كار چه شبيه هست به كار خدا كه قرآن، اين كتاب آسماني و مقدس را با يك سلسله حروف ساده مثل الف، لام، ميم و ….ساخته است.

پس ، يك معناي الف، لام ميم همچنان كه پاره اي از مفسران گفته اند، مي تواند همين باشد كه: “ما قرآن را از همين حروف ساخته ايم". و اين در حالي است كه ما از حروف شوخي هاي بي معني، پيامك هاي زشت، حرف هاي نيش دار و گزنده، شعرهاي بي قافيه،دروغ،توهين، افتراء و استهزاء مي سازيم.

الف لام ميم يعني منِ خدا از ميلن همين حروف، آياتي اسخته و پرداخته ام كه بشر را از سرگشتگي ،حيرت و حيراني رهايي مي بخشد،قرآني ساخته ام تا دستي بگيرد و مثل نور راهي را نشان دهد.پس تو نيز اگر بنده و فرمانروا ي من باشي، سخنانت بايد از جنس نور بوده و شمع راه باشد و بتواند نور اميد را در دل ها بياتابد و اگر چنين نباشد

“خوشتر از سكوت و خاموشي چيزي نيست”