اینجانب مجتبی ارشاد فرزند امین در سال 1344 در محله قدیمی سرپیر شهرگرگان متولد شدم. در سال 1362 تحصیلات حوزوی خود را در مدرسه علمیه عمادیه آغاز نموده و در سالهای 1365 تا 1370در مدرسه علمیه امام خمینی (ره) گرگان ادامه دادم. در این مدت دروس مقدمات و اکثر سطح را نزد اساتید آن دوره آقایان قربانعلی برقرار, سید کاظم نورمفیدی, سیدعلی رئیسی و سید محمد رضا میبدی گذراندم و برای ادامه تحصیل عازم قم شدم. از مهر ماه سال 1370 در قم تتمه دروس رسائل و مکاسب و همچنین کفایه را از استادانی همانند علی محمدی خراسانی, سید رسول موسوی تهرانی, علی عراقچی همدانی و حسین شب زنده دار استفاده کردم. از سال 1372 تا سال 1388 درس خارج فقه و اصول را از محضر استادان و مراجع معظم حضرات آیات حاج شیخ حسینعلی منتظری, حاج سید موسی شبیری زنجانی, حاج سید کاظم حائری,حاج شیخ جواد تبریزی, حاج شیخ محمد فاضل لنکرانی, حاج شیخ محمد مومن قمی و حاج شیخ حسین وحید خراسانی بهره بردم. همزمان در سالهای 1372تا 1376 در دوره تخصصی کلام شرکت داشته و از محضر آقایان علی ربانی, مصطفی ملکیان, غلامرضا فیاضی, حسن ممدوحی, احمد بهشتی, محمد علی گرامی و جعفر سبحانی کتب کلام, کلام جدید, ادیان و فلسفه را استفاده نموده و پایان نامه سطح چهار را با عنوان « بررسی انظار و آرا در باره کلام جدید» با راهنمایی آقایان علی اکبر رشاد و محمد تقی فعالی دفاع کردم. پس از اتمام دروس تخصصی فعالیت پژوهشیم را در سال 1377با کار در موسسه دایرة المعارف فقه اسلامی آغاز کردم. که به مدت شش سال در بخش موسوعه و بخش فرهنگ فقه ادامه داشت. و همچنین از دیگر فعالیت های پژوهشیم همکاری با موسسه فرهنگی میرداماد در شهرستان گرگان در قسمت پاسخ به سوالات بوده که مربوط به سال 1382 تا 1388 است و بخشی از آنها با عنوان « کنکاش اندیشه دینی» به صورت مکتوب در چند جلد چاپ شده است. در مورد تدریس نیز از سال 1364 دروس مقدمات را در گرگان تدریس می کردم در قم هم فقه و اصول تدریس داشتم. از مهر 1389 به گرگان برگشتم  و مشغول تدریس در مقطع مقدمات و سطح هستم. در دانشگاه هم از سال 1379 تا کنون دروس معارف اسلامی, اخلاق, متون اسلامی, انسان شناسی, فقه, فقه مقارن, تفسیر آیات الاحکام و قواعد فقهی تدریس می کنم. 

دل جانم به مهرت رهنما شد

وخلق وخوی جان محو صفا شد

حدیث عاشقی درمان ماشد

ودرد عشق هم معیار ماشد

دلنوشته :ز-میراحمدی

خويشاوند= بال آدمى
امام على (عليه السلام ) درباره معاشرت با خويشان مى فرمايد:
طايفه و خويشاوندانت را احترام كن . همانا آنان به منزله بال هاى پرنده اى هستند كه به وسيله آن بال ها پرواز مى كنى و آنان ريشه و اصل تو هستند كه به وسيله آنها به اصل و ريشه و نسب خود مى رسى و دستى هستند براى تو كه به كمك آن به هدف هاى خود دست مى يابى بحارالانوار، ج 77، باب 2، ح 7. 

باران مودتت خدا لبریز است

دریای ارادتم چرا  ناچیز است؟

این مهر نهان تو به روی عرش است

این دست ودلم گیر به روی فرش است

ای نوح دلم زجای خود بر پا شو

کشتی نجات سوی خدا پیدا شو

من خسته دل کوی ارادت گشتم

صافی نشده بهر محبت گشتم

ای موج خدا ،خدا مرا پیداکن

برهردوجهان خالص آل الله کن

انشاءالله

دلنوشته :ز-میراحمدی

در صفحه مانیتور یا موبایل یا در اتاق های اداری گاهی به کلماتی از قبیل فقط خدا یا کار برای خدا خستگی ندارد  بر میخوریم اما آیا من نوعی به عنوان یک انسان جدا از وجهه های اجتماعی  ومشغله های روز مره به واقع این عناوین رابا سرانگشت یقین درک نموده ام ویا همیشه وهمه جاخدارا دخیل وسهیم درکارها دانسته ام.

دلنوشه :ز-میراحمدی

سخن حجه الاسلام والمسلمین علی اصغر فضیلت ازاساتیدمدرسه علمیه الزهرا(س) درسازمان فرهنگی ورزشی شهرداری گرگان

نظام مقدس جمهوري اسلامي به عنوان يک نظام مبتني بر مردم سالاري ديني، مهمترين عامل دوام و بقاي حکومت ها را به حضور مردم در صحنه ، وحدت ملي خدمت صادقانه و بي منت همراه با روابط شفاف ميان مردم و مسئولان مي داند. امروزه معظلات فرهنگي شهرها واقعيتي است که فراتر از مشکلات سخت افزاري مي تواند کانون خانواده هاي شهري را هدف قرار داده و با تزريق فرهنگ بيگانه، هويت اسلامي ، ايراني شهروندان را به مخاطره اندازد.

لذا حفظ هويت ديني شهر همراه با رضايت مندي شهروندان کاري بس دشوار است که فقط با همدلي مسئولان و مردم امکان پذير است. بر اين اساس سازمان فرهنگي ورزشي شهرداري گرگان در نخستين گام، با توجه به دو حوزه فرهنگ و ورزش اعتمادسازي را وجهه همت خود و نگرش معطوف به معنويت را به عنوان دور نماي اصلي توسعه فرهنگي مورد نظر قرار داده است. توسعه فرهنگي ، تعميق معرفت ديني، شاد زيستن توام با روحيه سازنده و کسب مهارت هاي زندگي اجتماعي، طراحي و تبيين مباني لازم و تلاش براي حفظ هويت فرهنگي، ملي و اسلامي در کنار پاسخگويي به مخاطبين را ضامن بقا و توسعه خود مي داند.

قال رسوالله  ص : «ثلاث من من فیه حاسبه الله حساباً یسیراً و ادخله الجنه برحمته قالوا و ما هی یا رسول الله قال نعطی من حرمک و یقیل من قطعک و تعفو عمن ظلمک» (بحارالانوار، ج7، ص 96)

سه خصلت است که هر کس آن‏ها را دارا باشد، خداوند در قیامت حساب آسان با او می‏کند. اصحاب عرضه داشتند: یارسول ‏الله آن خصوصیات چیست؟ فرمود: این است که به کسی که تو را از حقت محروم، ساخت اکرام نمایی و با کسی که از تو بریده و قطع رحم کرده، صله رحم کنی و کسی را که به تو ستم کرده، عفو کنی.