همسر سیداحمد خمینی وعروس بزرگوار امام خمینی(ره)با بیان اینکه حضرت زهرا (س)در آفرینش از جایگاه خاصی برخوردار است،‏ گفت: زن مظهر جمال الهی است و در نظام آفرینش از جایگاه خاصی برخوردار است.

فاطمه طباطبایی،‏ همسر سیداحمد خمینی و استاد دانشگاه، ظهر امروز (20 اردیبهشت) همایش فاطمه اسوه معنویت و خدا محوری ازطرف مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان که در تالار فخرالدین اسعدگرگانی برگزارشددر جمع طلاب و دانشجویان، گفت: حضرت زهرا (س) در آفرینش از جایگاه خاصی برخوردار است.

وی به چند جمله از پیامبر اکرم(ص) که در مورد حضرت زهرا (س) فرموده است اشاره کرد و افزود: در عالم قیامت روزی که حقایق آشکار می شود اولین کسی که وارد بهشت می شود حضرت فاطمه زهرا(س) است.

طباطبایی تصریح کرد: زن مظهر جمال الهی است و در نظام آفرینش از جایگاه خاصی برخوردار است.

وی یادآورشد: یکی از ویژگی های حضرت زهرا (س) صدیقه بودن آن است که به معنای راستگویی است.

طباطبایی بابیان اینکه همه ما نیازمند به شفاعت ائمه معصوم هستیم‏، گفت: برای رسیدن به سعادت نیاز به بررسی و سنجش اعمال خود داریم.

وی اشاره ای به حدیث امام صادق (ع) که فرمودند: از نماز و روزه افراد فریب نخورید بلکه باید به صدق و امانتداری آنها توجه شود‏ افزود: امانتداری فقط در مال نیست بلکه امانت در کلام هم محسوب می شود و اگر از فردی مطالبی به عنوان امانت در نزد ماست نباید با تاراج آن خیانت کنیم و نمازی با ارزش است که باصدق همرا باشد.

طباطبایی خاطرنشان کرد: صدق در عرفان اسلامی از اهمیت بالایی برخوردار است و صدق شرط اول محسوب می شود.

وی از قیام امام راحل یاد کرد و گفت: خاصیت قیام امام راحل به جای گذاشتن حکومتی باشد که مردم بتوانند رشد پیدا کنند.

همزمان با ولادت حضرت فاطمه(س) دخت نبی اکرم(س) همایش فاطمه اسوه معنویت و خدا محوری،  (۲۰ اردیبهشت) با حضور همسر سید احمد خمینی ازطرف مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگاندر تالار فخرالدین اسعدگرگانی برگزار شد.

خانم موسوی، استاد حوزه علمیه تهران در این همایش به مناسبت تقارن میلاد باسعادت زهرای اطهر(س)اشاره ای به راهکارهای حفظ سیان خانواده در سیره فاطمی کرد و گفت: از آنجایی که آمدن به این دنیا و رفتن از این دنیا در اختیار ما نیست اما چگونه زیستن و چگونه زندگی کردن در اختیار ماست و به طور کلی نحوه زندگی و اداره آن به طور طبعیی به خود انسان برمی گردد.

وی افزود: همه انسان ها به دنبال سعادت و موفقیت هستند و اینکه انسان طالب کمال و سعادت و از نقص متنفر است در وجود همه است و طبیعی به نظر می رسد.

موسوی با بیان اینکه سعادت چیست و آیا از سعادت و خوشبختی به داشتن منصب، قدرت و مدرک می توان تلقی کرد، گفت: هیج یک از اینها نمی تواند ضامن خوشبختی باشد.

وی اظهار داشت: از آنجایی که هر فردی طالب کمال است اما از ناتوانایی های خود گریزان است.

موسوی با بیان اینکه سعادت و کمال و موفقیت تعریف شده و تضمین شده است،‏ گفت: اگر انسان ها توجه به دارایی های محدود کنند‏ متوجه می شوند که نمی توانند ضامن بقا باشند.  یک قدرت مطلق می تواند آنها را هدایت کند و با این توجه می تواند زندگی را اداره و سرپرستی کند.

وی خاطرنشان کرد: این عالم آسایشگاه برای ما انسان ها محسوب نمی شود بلکه آزمایشگاه و دانشگاهی است و بنابراین این سعادت و رستگاری با مظاهر این عالم قابل توجیهی نیست.

موسوی، مهم ترین عامل در خانواده را فراهم کردن محیط تربیت دانست و افزود: اگر ولی و سرپرست خانواده علاوه بر اینکه امور مادی این خانواده را تامین می کند بتواند ایده صحیح را تامین کند توانسته تربیت اولاد، نسل و بشر را به خوبی انجام دهد.

وی با اشاره به نقش زن‏، گفت: زن مظهر عالمیت و خالقیت حق است و اگرچه نقش فاطمه در جهان بشریت نقش نبوده اما کمتر از انبیا نیست، در بین عالم زن مظهر خالقیت است و امروز الگوی زن حضرت فاطمه زهرا (س)است.

عارف از این چشمه می نوشد کمال

مژده ای شبنم پرستان گل رسید
اشک شوق از دیده بلبل چکید

گل پرستی شیوه بلبل بود
روح بلبل رنگ و بوی گل بود

گل شد از رخسار زهرا در شگفت
بلبل آوایش از این مریم گرفت

در چمن از عشق او سرگشته است
نغمه اش ام ابیها گشته است

خانه نقش آفرین کردگار
شاهکار خلقتش گل کرده بار

نقش هستی را مجسم کرده است
محو حوا روح آدم کرده است

چون به زلف آفرینش شانه زد
بهر آذین نام آن ریحانه زد

نو گلی که باغ عالم دیده است
افتخارش حضرت مرضیه است

مصطفی را کوثر حق منت است
بر فراز آفرینش شوکت است

کوثر قرآن بود بنت الرسول
زیور کون و مکان باشد بتول

تشنگان را مهر او باشد زلال
عارف از این چشمه می نوشد کمال

بر شما زهرائیان بادا نوید
آفتاب خلقت از مشرق دمید

شد تولد آسمان اختران
یازده کوکب بود زین کهکشان

زینت هستی فدایت جان من
عشق تو شد رونق ایمان من

غنچه با نام تو می خندد به باغ
گرچه دارد در دل از داغ تو داغ

آن حسینی را که تو پرورده ای
عالم از نورش منور کرده ای

تا بود در پیکر عالم خروش
نور فرزندت نمی گردد خموش

مهدیت دارد به کف نبض زمان
می تپد بهرش دل از پیغمبران

با چه شوری دُروَش اشعارش سرود
مست وبی خود واله و دیوانه بود

شعر از کتاب تجلی عشق . شاعر فضل الله دُروَش متخلص به (دروش)

دوره آموزشی ومهارتی آشنایی بانرم افزارهای علوم اسلامی وکتابخانه دیجیتال و…توسط کانون پژوهشی مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان درتاریخ۲۸،۲۷،۲۶ اردیبهشت تشکیل می گردد

دوره آموزشی راهنمای تحقیقات پایانی ودوره تخصصی معاونان پژوهشی مدارس سطح۲استان گلستان درتاریخ۲۶،۲۵،۲۴اردیبهشت درمدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان برگزارمی گردد

چهار كودك تكلم زودرس داشتند

[چهار كودك عبارتند از:

1. حضرت عيسى عليه السلام در گهواره.

2. شاهدى كه به نفع يوسف عليه السلام شهادت داد.

3. بچه ى زنى كه اصحاب اخدود مى خواستند او را در آتش بيفكنند.

4. شيرخواره اى كه به پاكى جريح عابد شهادت داد.]

و لى سخن گفتن پيش از ميلاد بى سابقه است و اين از فضائل برين حضرت زهرا است.

زهراى طاهره عليهاالسلام در شكم مادر همدم مادر مى شود و با او انس مى گيرد و سخن مى گويد.

امام صادق عليه السلام از اين حقيقت پرده برمى گيرند و مى فرمايند: پس از ازدواج پيامبر صلى الله عليه و آله با خديجه عليهاالسلام زنان مكه از خديجه بريدند و به ديدار خديجه نمى آمدند و با وى هيچ ارتباطى نداشتند و از آمدن زنان پيش خديجه جلوگيرى مى كردند.

حضرت خديجه وحشت زده بود و از اينكه احتمالا آسيبى به پيامبر برسد ناراحت و غمزده بود ولى آن زمان كه به فاطمه عليهاالسلام حامله شد اين دهشت و غم از او فاطمه گرفت چرا كه فاطمه عليهاالسلام از داخل شكم با مادر سخن مى گفت و او را به صبر و شكيبايى دعوت مى كرد.

خديجه اين قضيه را از پيامبر مخفى مى داشت تا اينكه روزى پيامبر وارد شد و شنيد كه خديجه با فاطمه عليهاالسلام سخن مى گويد. پيامبر فرمود: خديجه با چه كسى سخن مى گويى؟ خديجه اظهار داشت: جنينى كه در شكم دارم با من سخن مى گويد و انس مى گيرد.

پيامبر صلى الله عليه و اله فرمود: خديجه اين جبرئيل است كه مرا بشارت مى دهد اين جنين دختر است و او نهاد نسلى پاك و مبارك است و خداوند تبارك و تعالى نسل مرا از وى قرار مى دهد و از نسل او امامانى پديد مى آورد و آنان را پس از پايان وحى الهى جانشينان خويش در زمين قرار مى دهد و اين گفتگو و انس گيرى خديجه و زهراى مرضيه در دوران حمل همچنان ادامه داشت… [بحارالأنوار، ج 43، ص 3، باب 1، ح 1 به نقل از امالى صدوق قدس سره.]

تنها همين حديث كافى است كه طينت و سرشت برتر زهرا عليهاالسلام را نشان دهد.

انس گيرى يك طفل در شكم با مادر و سخنگويى و دلجويى و صبردهى به مادر نشان مى دهد كه اين طفل حقيقتى ماورايى دارد و سرشت او سرشتى ديگر است. در نقلى ديگر خديجه عليهاالسلام فرمود: هنگامى كه به فاطمه عليهاالسلام حامله شدم حاملگى ام بسيار سبك و آسان بود و نيز فاطمه عليهاالسلام در شكم با من سخن مى گفت و نيز در دوران باردارى در زمانى كه كفار از پيامبر خواستند تا ماه را برايشان دو نيم كند [فاطمه زهرا عليهاالسلام بهجة قلب المصطفى صلى الله عليه و آله به نقل از ينابيع المودة، ص 198.] خديجه گفت: چه زيانكار است كسى كه محمد را تكذيب كند محمد بهترين پيامبر و فرستاده ى خداست. در اينجا بود كه فاطمه عليهاالسلام از درون شكم به حضرت خديجه خطاب كرد و گفت: اى مادر غمگين مباش و ترس به خود راه مده چرا كه خداوند با پدرم است…

منبع [فاطمه الزهرا عليهاالسلام بهجة قلب المصطفى صلى الله عليه و آله به نقل از الروض الفائق، ص 314.]

کوچه بنی هاشم، پلاک سوم جمادی الثانی . باز هم آدرس را مرور می کنم . چه قدر بوی نامهربانی از این کوچه می آید، توقف می کنم . به دنبال درب خانه می گردم . دری کبود و سینه سوخته به چشم می خورد اما باز باید بپرسم .

کسی دارد رد می شود اما نه مثل آن روز که تمام اهل مدینه در آن آزمون رد شدند .

می بخشید این همان دری نیست که در آتش جهالت و بی وفایی مسلمانان نامسلمان سوخت؟

این همان دری نیست که بوی دست پرمهر پیامبر می دهد؟

این همان دری نیست که پیامبر از آن به دیدار پاره تنش می آمد؟

این همان دری نیست که آدم های آن طرفش اهل بیت نامیده شدند؟

ناگهان همه چیز در این کوچه با من سخن می گویند . در، دیوار و میخ با چشم های شفق گونه شان به من می نگرند . می گریم بر کبودی ها . بر ماه صورت نیلگون و فریاد می زنم بر میخ . تو قاتل مادر منی، تو مسبب شهادت دختر رسول خدایی تو . . .

و میخ در حالی که گریه می کند می گوید: نه غریبه، آرام تر، اشتباه مکن . اگر مرا به رنگ شفق می بینی نه برای آن است که به خون پهلوی کوثر محمد صلی الله علیه وآله آغشته گشته ام، نه، که من خون گریستم . در را ببین، تو گمان می کنی از گذشت زمان پوسیده گشته است . نه این پوسیدگی حاصل دل پژمردگی در سوگ فاطمه است .

به راستی در و علی چه همراهند در سوختن و ساختن . در بی کسی و غربت، در هجران رحمت و محبت .

در اگر زبان داشت با نعره ای اسرافیل گونه تمام مردگان را به شهادت می خواند تا همه از مصیبت آن روز بگویند که مردگان همیشه از ما زنده تر بوده اند . در به نشستن دعوتم می کند . بنشین که غم بزرگی، به بزرگی تمام کوه های دنیا سینه ام را فشار می دهد . ما هم ناله ایم. می بویمش . هنوز بوی پهلو می دهد . هنوز بوی کینه دوستان از دشمن دشمن تر علی را می دهد . و به میخ می گویم از آن روز برایم بگو و می گوید ،اگرچه آن روز به ظاهر پهلوی مادرت را . . . ولی رگ های بریده پهلوی مبارکش را بوسیدم و بر جنینی که با او بود سلام کردم .
چشمان من نظاره گر خون معصومه پیامبر بود . جنازه حبیب خدا بر روی زمین، همخانه معصومه پیامبر مشغول غسل و دفن پسر عمویش به وسیله اشک چشمان همسرش و دزدان حکومت اسلامی در حال بریدن این ودیعه الهی و بعد از آن ماجرای من و در و پهلو و غربت بزرگ ترین مرد دنیا و . . .

میخ دوباره بغضش به گریه باز می شود و من از گناه مادرم می پرسم و میخ می گوید: گاهی ایمان و تقوی و اخلاص بزرگ ترین جرم های دنیایند و در مورد مادرتان این جرم به اضافه جرم غفلت و جهل مسلمانان نه چندان مسلمان، آن فاجعه را آفریدند و این بار سوخته چوبین برایم حرف می زند:

مسافر، آتش عشق به زهرا این بلا را بر سر من آورده است . تمام پیری چهره من، زردی گونه های من، رنجی که در سلول سلول بدنم نقش بسته است همه از عشق به آن تنها معصومه دنیاست . فقط چند روز بعد از آن روز بد همه غم های فاطمه از دنیا رفتند و علی با دنیایی از تنهایی، تنها ماند . با این که مادرم رفته است اما کدام عقل سلیمی این را باور می کند که این تنها معصومه تمام افلاک هنوز غمگین نباشد که فرزند بزرگوارش درست مانند آن روزهای همسرش این قدر تنها و بی یاور است . دلم شکسته است . یاد خدا و دل شکسته که همواره با همند می افتم . حالا وقت دعاست . باید کاری بکنم به میخ و در نگاه می کنم . هر سه دستمان را بالا می بریم . معبودا، به ما صبری به وسعت آسمان نگاه فاطمه هنگام لبخند مرگ، صبری به وسعت مجروحیت علی، صبری به بزرگی کرم آخرین بازمانده زهرای بتول و افتخار پرستاری در رکاب قطب عالم امکان کرم فرما . آمین یا رب الفاطمه .

منبع:تبیان