دیروز شیطان را دیدم. در حوالی میدان بساطش را پهن كرده بود؛ فریب می‌فروخت. مردم دورش جمع شده‌ بودند،‌ هیاهو می‌كردند و هول می‌زدند و بیشتر می‌خواستند.
توی بساطش همه چیز بود: غرور، حرص،‌دروغ و خیانت،‌ جاه‌طلبی و … هر كس چیزی می‌خرید و در ازایش چیزی می‌داد. بعضی‌ها تكه‌ای از قلبشان را می‌دادند و بعضی‌ پاره‌ای از روحشان را. بعضی‌ها ایمانشان را می‌دادند و بعضی آزادگیشان را.
شیطان می‌خندید و دهانش بوی گند جهنم می‌داد. حالم را به هم می‌زد. دلم می‌خواست همه نفرتم را توی صورتش تف كنم.
انگار ذهنم را خواند. موذیانه خندید و گفت: من كاری با كسی ندارم،‌فقط گوشه‌ای بساطم را پهن كرده‌ام و آرام نجوا می‌كنم. نه قیل و قال می‌كنم و نه كسی را مجبور می‌كنم چیزی از من بخرد. می‌بینی! آدم‌ها خودشان دور من جمع شده‌اند.
جوابش را ندادم. آن وقت سرش را نزدیك‌تر آورد و گفت‌: البته تو با اینها فرق می‌كنی.تو زیركی و مومن. زیركی و ایمان، آدم را نجات می‌دهد. اینها ساده‌اند و گرسنه. به جای هر چیزی فریب می‌خورند.
از شیطان بدم می‌آمد. حرف‌هایش اما شیرین بود. گذاشتم كه حرف بزند و او هی گفت و گفت و گفت.
ساعت‌ها كنار بساطش نشستم تا این كه چشمم به جعبه‌ای عبادت افتاد كه لا به لای چیز‌های دیگر بود. دور از چشم شیطان آن را برداشتم و توی جیبم گذاشتم.
با خودم گفتم: بگذار یك بار هم شده كسی، چیزی از شیطان بدزدد. بگذار یك بار هم او فریب بخورد.
به خانه آمدم و در كوچك جعبه عبادت را باز كردم. توی آن اما جز غرور چیزی نبود. جعبه عبادت از دستم افتاد و غرور توی اتاق ریخت. فریب خورده بودم، فریب. دستم را روی قلبم گذاشتم،‌نبود! فهمیدم كه آن را كنار بساط شیطان جا گذاشته‌ام.
تمام راه را دویدم. تمام راه لعنتش كردم. تمام راه خدا خدا كردم. می‌خواستم یقه نامردش را بگیرم. عبادت دروغی‌اش را توی سرش بكوبم و قلبم را پس بگیرم. به میدان رسیدم، شیطان اما نبود.
آن وقت نشستم و های های گریه كردم. اشك‌هایم كه تمام شد،‌بلند شدم. بلند شدم تا بی‌دلی‌ام را با خود ببرم كه صدایی شنیدم، صدای قلبم را.
و همان‌جا بی‌اختیار به سجده افتادم و زمین را بوسیدم. به شكرانه قلبی كه پیدا شده بود .
همین !!!!!!

نوشته های عرفان نظرآهاری

-قال الرضا علیه السلام:

¯امام مونسی دلسوز، پدری مهربان و برادری همدل است¯ 

مسند الامام الرضا علیه السلام / ج 1/ ص 69

روزى امام حسين (ع) بر اسامة بن زيد وارد شد.وى بيمار بود و به شدت اظهار غم و اندوه مى‏كرد.امام علت آن را پرسيد؟ وى در پاسخ گفت: شش هزار درهم بدهكار هستم.آن حضرت فرمود : من بر عهده مى‏گيرم كه اين مبلغ را بپردازم.وى گفت: من بيم دارم كه قبل از پرداخت بدهى خود از دنيا بروم.امام فرمود قبل از آنكه مرگت فرا رسد، وام تو را پرداخت خواهم كرد .پس آن حضرت پيش از آنكه مرگ او فرا رسد وام او را ادا كردند.

كتاب: سيره معصومان، ج 4

 بر اساس یک پژوهش علمی انجام شده در مرکز پژوهشهای ملی قاهره ،خواندن نمازصبح در زمان مقرر خود ،موجب فعال شدن کارسلولهای بدن و جلوگیری ازابتلا به تومورهای سرطانی می شود.

به گزارش ایسنا ،دکتر سعید شلبی از اساتید این مرکز گفت:پژوهشهای موید این مطلب است که خواندن نمازصبح در زمان خود به جلوگیری از ابتلا به بیماریهای قلبی و همچنین تنظیم کار هورمون های بدن و گردش خون کمک می کند.

وی افزود: بر اساس این پژوهش در زمان ادای نماز صبح ،تمامی اعضای در بدن در اوج فعالیتهایشان قرار دارند به گونه ای که ترشح هورمونها به ویژه آدرنالین که ترشح آن در ساعت 5 صبح شروع می شود،افزایش می یابد و به فعال شدن تمامی اعضای بدن و جلوگیری از تومورهای سرطانی کمک میکند.

همچنین هوای پاک صبحگاهی دارای مقادیر زیادی اکسیژن است که موجب فعالیت قلب ، کاهش انقباضات رگهای خونی ،تنظیم کار هورمونها و بهبود حافظه می شود.   

منبع مجله یاس ش ۸۱صفحه

آنچه در روایات اسلامی به ویژه در رساله حقوق امام سجاد (ع) به عنوان یکی از مسئولیت های بزرگ والدین مطرح گردیده ، مسئله آشنا کردن فرزند با خدا و آفریدگار جهان هستی است . والدین باید با الهام از مکتب اهل بیت (ع) به زبان ساده و قابل فهم فرزند را با خدا و صفات خدا و نعمت های الهی آشنا سازند .  بدیهی است که آشنایی کودک با خدا از همان سنین کودکی تاثیر فراوانی در شخصیت او می گذارد و به زندگی آینده او جهت می دهد .
امام سجاد (ع) در باره وظیفه پدر فرمود :« وانک مسئول اما ولیته به من حسن الادب و الدلاله ربه » (مکارم الاخلاق ص 421 ) و تو نسبت به سرپرستی فرزند خود مسئولیت داری که او را خوب تربیت کنی و پروردگارش را به او بشناسانی  .
یاد خدا در همه حال
از سفارشات لقمان حکیم به فرزندش :
فرزندم سخن کم گوی و خدا را در همه جا به یاد آور، زیرا او تورا هشدار داده و برحذر داشته و بینا و آگاه ساخته است .
ایجاد حالت خوف و رجا
همچنین امیرالمومنین (ع) به فرزندش امام حسن (ع) فرمود : فرزندم از خدا به گونه ای بترس که بدانی اگر تمام حسنات و خوبی های اهل زمین را به محضرش ببری از تو قبول نخواهد کرد و به گونه ای به خدا امیدوار باش که اگر تمام گناهان اهل زمین را به درگاهش آورده باشی همه اش را خواهد بخشید .
آگاهی های دینی درست و متناسب با نیاز های کودکان و نوجوانان ، نقش مهمی در سرنوشت آینده آنان ایفا می کند ، زیرا اساس انسان را فکرو فرهنگ او می سازد و اگر این فکرو فرهنگ مبتنی بر آگاهی های مستند و مستدل دینی باشد زندگی جهت دینی و الهی پیدا می کند . از این رو تعلیم مسائل دینی  و احکام مذهبی به کودکان در روشنگری ذهن آنان و ایجاد علاقعه به امور دینی و استواری در دینداری بسیار حائز اهمیت است .
روزی پیامبر اکرم (ص) با دیدن بعضی از کودکان فرمود : وای به حال کودکان آخر الزمان از دست پدرانشان ، عرض شد: یا رسول الله ، از پدران مشرک آنها ؟ فرمود : نه از پدران مسلمان شان که چیزی از فرائض مذهبی را به آنان نمی آموزند و اگر فرزندان بخواهند خود در صدد آموزش مسائل دینی باشند ، آنان را از این امر باز می دارند و تنها به این دل خوشند که فرزندانشان بهره نا چیزی از دنیا به دست آورند . من از این قبیل پدران بیزارم و آنان نیز از من بیزارند .
مبادا فرزندانمان را که برای بهشت آفریده شده اند ، با سهل انگاری در آموزش مسائل دینی با دست خودمان از مسیر بهشت دور و طعمه جهنم سازیم . از وقتی که کودک زبان به تکلم باز می کند دوره آموزش او شروع می شود و تاسنین رشد مراحلی را طی می کند  و سیر آموزش کودک در روایات معصومین (ع) مرحله بندی شده است  .
اهمیت دادن به نماز فرزندان
یکی از وظایف اصلی پدر و مادر این است که به نماز فرزندان خود فوق العاده اهمیت قائل شوند و فرزند خود را از دوران کودکی با اهمیت آن آشنا سازند و به او تعلیم دهند که نماز یاد خداست و زندگی بی یاد خدا تاریک است . نماز نردبان تعالی روح به ملکوت معنویت است . همچون رودی زلال و شفاف است که آلودگی های روحی و روانی را می شوید و دل را طهارت و نورانیت می بخشد . نماز جهاد اکبر و پیکاری بزرگ با دشمنان انسان است ، به همین دلیل ، شیطان بیش از هر زمانی به هنگام نماز به سراغ انسان آمده و می کوشد ذهن نمازگزار را از خدا غافل سازد و به امور روزمره و مشکلات و نیازهای آن متوجه سازد .
تشویق فرزندان به عبادات و کارهای نیک
از دیگر وظایف والدین در خانواده قرآنی تشویق و ترغیب فرزندان به عبادات و کارهای نیک است . تشویق و ترغیب دو شیوه دارد : نخستین شیوه آن است که والدین با کردار و عمل خود مشوق فرزندانشان به عبادات باشند . بدین معنا که قلب عزیزان خود را نسبت به حالات معنوی و عبادی اماده و علاقمند نمایند و رغبت و علاقه والدین به امور مذهبی و اعمال عبادی ،  خود بهترین مشوق عملی فرزندان به این فعالیت هاست . وقتی کودکان و نوجوانان مشاهده می کنند که پدر و مادرشان به امور مذهبی حساسیت و دقت نظر دارن و به عبادات اهمیت فراوان نشان می دهند و در اوقات نماز با اشتیاق به سوی عبادت می شتابند ودر مناسبت های مذهبی و مراسم عبادی شرکت فعال دارند خود به خود به این قبیل امور احساس علاقه و نشاط می کنند و مجذوب حالات ملکوتی دعا و مناجات می شوند .
دومین شیوه تشویق با زبان است . نقش گفتار در کنار نقش عمل موثر و مهم است . گفتار خود جزئی ار عمل است . جهاد لسانی هم در جای خود حائز اهمیت است و تاثیر تربیتی سخنان دلگرم کننده و پرجاذبه و توصیه های خردمندانه والدین به کودکان در تحریک و تشویق آنان به اعمال عبادی بر کسی پوشیده نیست .

حقوق فرزندان در مکتب اهل بیت علیهم السلام  محمد جواد مروجی طبسی