حضرت امام رضا (عليه السلام) از پدر گرامي خود و او از پدران بزرگوارش، و آنان هم از اميرالمؤمنان امام علي عليه السلام نقل كرده اند كه آن حضرت چنين فرمود: يكي از روزهاي آخر ماه شعبان و در آستانه رمضان پيامبر خدا، خطاب به ما، خطبه مهمي خواند كه مضمونش چنين است:

۱- اي مردم، ماه خدا، همراه بركت و رحمت و آمرزش گناهان به شما روي آورده است.

۲- ماهي است كه از همه ماه¬ها ارزشمندتر و با فضيلت‌تر است.

۳- روزهايش ارزشمندترين روزهاست.

۴- و شبهايش با فضيلت‌ترين شب هاست.

۵- و ساعت هايش از همهٔ ساعت‌ها ارزشمند‌تر و ارجمندتر است.

۶- ماهي است كه شما به ميهماني خدا دعوت شده ايد.

۷- و خدا شما را در اين ماه گرامي داشته است.

۸- نفس‌هاي شما در ماه رمضان تسبيح است.

۹- و خوابتان عبادت خداست.

۱۰- و عمل شما مورد قبول درگاه خداست.

۱۱- و دعايتان در اين ماه عزيز مستجاب است.

۱۲- با نيت‌هاي درست و دلهاي پاك، خواسته هايتان را از خدا بخواهيد.

۱۳- و بخواهيد كه شما را در اين ماه به گرفتن روزه توفيق دهد.

۱۴- و نيز به تلاوت قرآن موفق سازد.

۱۵- انسان شقي كسي است كه در اين ماه مورد بخشش و آمرزش خدا قرار نگيرد.

۱۶- با گرسنگي و تشنگي اين ماه، به ياد گرسنگي و تشنگي قيامت بفتيد.

۱۷- و به فقرا و محرومان صدقه بدهيد.

۱۸- در ماه رمضان به بزرگانتان احترام كنيد.

۱۹- و به كودكان و افراد كوچك تر، از هيچ محبتي دريغ نورزيد.

۲۰- در اين ماه بيشتر صلهٔ رحم نماييد.

۲۱- زبان خود را از گفتار ناپسند و زشت نگهداريد.

۲۲- و از آنچه خدا بر شما حلال نكرده است، چشمانتان را ببنديد.

۲۳- و آن چه را كه شنيدنش بر شما حلال نيست، گوش ننماييد.

۲۴- و به يتيمان مهر و محبت كنيد تا بر يتيمان شما مهرورزند.

۲۵- و از گناهانتان توبه كنيد.

۲۶- به هنگام نماز، دو دست خود را به دعا به پيشگاه خدا بلند كنيد.

۲۷- چه آن كه آن لحظه‌ها بهترين لحظه هاست.

۲۸- خداوند در آن لحظات با مهر و لطف بر بندگان مي‌نگرد.

۲۹- و اگر از او درخواست كنند، جواب مي‌دهد.

۳۰- و وقتي او را بخوانند، لبيك مي‌گويد.

۳۱- و دعاي آنان را اجابت مي‌كند.

۳۲- اي مردم! جانتان در گروه اعمال شماست، با طلب مغفرت از خدا، آزادش كنيد.

۳۳- و شانه‌هاي شما از وزر و وبال گناه و زشتي‌هاي سنگيني مي‌كند، با سجده‌هاي طولاني، آن وزر و وبال را سبك كنيد.

۳۴- بدانيد كه خداوند به عزت خود قسم ياد كرده است كه نمازگزاران و سجده كننده گان را عذاب نكند.

۳۵- اي مردم! هر كسي از شما روزه دار مؤمني را افطار دهد، چنان است كه گويا بنده اي را آزاد كرده، و خداوند از لغزش‌هاي گذشته اش مي‌گذرد.

۳۶- يكي عرض كرد! اي رسول خدا، همهٔ ما قدرت افطاردادن و سيركردن شكم افراد را نداريم.

۳۷- پيامبر فرمود: با پاره¬ي خرما، و مقداري آب، آتش را از خود دور كنيد.

۳۸- اي مردم! اگر كسي در اين ماه اخلاق خودش را نيكو و اصلاح كند، جواز عبور از پل صراط براي او خواهد بود.

۳۹- و آن كسي كه در اين ماه بر زيردستان خود آسان گرفته و سخت گيري نكند، خداوند حساب را بر او آسان مي‌گيرد.

۴۰- و كسي كه در اين ماه مردم از شرش در امان باشند، خداوند در قيامت غضب خود را از او باز مي‌دارد.

۴۱- و كسي كه يتيمي را نوازش نمايد، در قيامت مورد نوازش خداوند خواهد بود.

۴۲- و كسي كه صله¬ي رحم كند، خداوند رحمتش را در قيامت بر او فرو¬مي¬فرستد.

۴۳- و كسي كه قطع رحم كند، خداوند رحمتش را در قيامت از او دور دارد.

۴۴- و كسي كه يك نماز مستحبي به قصد اطاعت و بندگي به جا آورد، خداوند برآت آزادي از آتش جهنم را براي او صادر مي‌كند.

۴۵- و كسي كه يك واجب را انجام دهد ثواب هفتاد واجب به او داده مي‌شود.

۴۶- و كسي كه در اين ماه بر من زياد درود فرستد، خداوند كفهٔ ميزان عمل نيك او را در قيامت سنگين مي‌كند.

۴۷- و كسي كه يك آيه در اين ماه از قرآن تلاوت كند، پاداش يك ختم قرآن را خواهد داشت.

۴۸- اي مردم، درهاي بهشت در اين ماه باز است، از خدا درخواست كنيد كه ان را بر روي شما نبندد.

۴۹- و درهاي جهم بر روي شما بسته است، از خداوند بخواهيد كه آن را بر روي شما نگشايد.

۵۰- و شيطان در اين ماه درغل و زنجير است، از خداوند بخواهيد كه آن را بر شما مسلط نكند.

۵۱- اميرالمؤمنين گفت: از جا برخاستم و عرض كردم: اي رسول خدا، كدام عمل در اين ماه ارزشمند‌تر است؟

فرمود: اي ابالحسن، ارجمندترين عمل در رمضان آن است كه انسان از آن چه خدا حرام كرده است، دوري جويد.

آن گاه گريه كرد. عرض كردم: چه چيزي باعث گريهٔ شما شد؟

فرمود: علي جان، گريهٔ من براي اين است كه در اين ماه در حالي كه به نماز ايستاده اي فرق سرت به دست شقي‌ترين انسان شكافته مي‌شود، و محاسن شريف تو خضاب مي‌گردد.

اميرالمؤمنين عرض كرد: اي رسول خدا، آيا دين من سالم است؟

رسول خدا فرمود: آري، در سلامت كامل ديني قرار داري.

۵۲- سپس فرمود: يا علي، قاتل تو، قاتل من است، و كسي كه بر تو غضب كند بر من غضب كرده است.

۵۳- و كسي كه به تو دشنام دهد به من دشنام داده است، تو براي من به منزلهٔ جان من هستي، روح تو از روح من است و طينت تو از طينت من است.   ۵۴- خداي تبارك و تعالي، من و تو را آفريد و انتخاب كرد.

مرا براي نبوت و پيامبري، و تو را براي امامت امت اسلامي اختيار كرد، و هر كسي امامت تو را انكار كند، در حقيقت منكر نبوت من شده است. بحار/ ج۹۶/ص۱۵۷ و ۳۵۸؛ عيون أخبار الرضا/ ج۱/ص۲۹۵