آفات زبان بر سر راه است.هر عضو ظاهر و باطن ما آفتها دارد که هر یک حجابی است که اگر از آنها نگذریم به اول قدم سلوک الی الله نرسیدیم به بعض آفات ایت عضو کوچک و این زبان سرخ ، که سر سبز بر باد دهد و آن گاه که ملعبه شیطان است و آلت دست او ، جان و روح و فواد را تباه کند، اشاره می کنم: از این دشمن بزرگ انسانیت و معنویت غافل مشو.گاهی که در جلسات انس با دوستان هستی ، خطاهای بزرگ این عضو کوچک را آن قدر که می توانی شمارش کن و ببین با یک ساعت عمر تو ، که باید صرف جلب رضای دوست شود ، چه می کند و چه مصیبتها به بار می آورد که یکی از آنها : غیبت برادران و خواهران است از تعبیر بسیار تعبیرکننده سرزنش دهنده قرآن کریم عبرت بگیر(1)  که می فرماید: ولا یغتب بعضکم بعضا  ایحب ان یاکل لحم اخیه میتا فکرهتموه و اتقوالله ان الله تواب رحیم (2) ، هیچ  یک از شما دیگری را غیبت نکند ، آیا دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد؟ ( به یقین) همه شما از این امر کراهت دارید ، تقوای الهی پیشه کنید که خداوند توبه پذیر و مهربان است.

1-     1-حضرت امام خمینی (ره) ، ره عشق، ص 38

2-     2-حجرات، آیه 12