قال علی علیه السلام : المُدّةُ وإن طالَت قصيرةٌ ، وَالماضي لِلمُقيمِ عبرةٌ ، والمِّيتُ لِلحَيِّ عِظَةٌ ، …

(علی علیه السلام می فرماید ) : مدت عمر ، اگر صد سال هم در این دنیا ( به درازا بکشد) باز(این) مدت کوتاه است. انسان وقتی به سن هفتاد و هشتاد سال می رسد ، پشت سرش را که نگاه می کند مثل اینکه چند روز گذشته! زمان هرچه هم به نظر طولانی بیاید و عمر طولانی بشود کوتاه است ، چون (عمر) گذرا است ؛ فوراً انسان می رسد به آن آخر کار. وَالماضي لِلمُقيمِ عبرهُ ( یعنی) آنچه که رفته است عبرت است برای آن کسی که (هنوز) هست. یعنی من و شما ؛! دیروز کسانی در میان ما بودند ، امروز نیستند. این برای ما عبرت است. ما هم امروز هستیم ممکن است فردا نباشیم. والمِّيتُ لِلحَيِّ عِظَهُ ( یعنی) مرده برای زنده موعظه است. یعنی حواستان باشد این وضعیت قطعاً ، بدون هیچ تردیدی برای شما هم وجود خواهد داشت (پس) فکر آن روز را بکنید!