هفتم تیرماه؛ یادآور شهادت مظلومانه یار و یاور دیرین امام امت؛ حضرت آیت الله دكتر سید محمد  بهشتی(ره) و ۷۲ تن از یاران باوفای انقلاب، بویژه شهیدان والا مقام پاكنژاد در واقعه انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی است كه خاطره تلخ آن ، هیچ گاه از صفحه ذهن ملت انقلابی و استكبار ستیز ایران اسلامی محو نمی گردد.

شهید مظلوم آیت الله دكتر بهشتی (ره) ، یكی از علما و اساتید برجسته حوزه علمیه و  صاحب اندیشه و تفكر در حوزه اخلاق  و فقه بود كه در  عرصه مبارك اقتدار و عزت این ملت غیور، نقشی بی بدیل  داشت و حضور او در صحنه های مختلف این انقلاب سترگ، پر رنگ و برجسته بود. این شهید عزیز و والامقام، در سالهای پیش از پیروزی انقلاب با كلام نافذ خود، در آگاهی و هوشیاری آحاد جامعه و تشویق آنان به مبارزه با رژیم ستمشاهی می كوشید تا جائیكه رنج زندان و شكنجه دژخیمان رژیم منفور و طاغوتی پهلوی را به جان خرید. این شخصیت ممتاز پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز به عنوان یكی از علمداران فضیلت و بیداری به تبیین اهداف مقدس این انقلاب بزرگ همت گمارده و در این مسیر از  آزار نحله های منحرف و نفاق اندیش  در امان نبود تا جائیكه دشمنان نظام مقدس جمهوری اسلامی، وجود نازنین این اندیشمند و مبارز بزرگ  و روشنگریهای او را مانعی بر سر راه تحقق اهداف پلید خود دیدند. شهیدان والامقام سید رضا و سید محمد پاكنژاد، نیز از اعضای هسته اصلی  انقلاب در یزدو از خدمتگزاران متواضع بودند كه اذهعان مردنم را نسبت به حقائق روشن می ساختند. دشمنان نظام و انقلاب ، روشنگری و فعالیتهای این عزیزان را به هیچ وجه برنتابیده و كوشیدند تا با خاموشی شمع وجود این شخصیت ها برجسته ، این انقلاب را از بنیان بر كنند. اما زهی خیال باطل! امام راحل عظیم الشأن (ره) در این باره فرمودند: “این شهادت  اسباب این شد كه همه با هم منسجم شوند” و رهبر معظم انقلاب (مدظله العالی) نیز فرمودند:” به واسطه حادثه هفتم تیر، انقلاب اوج گرفت.”