در اين رساله به نقش خوف و رجا در زندگي پرداخته شده است. که انسان با توجه به خطرهای احتمالی که پیش روی خود مجسم می کند، با عقل خود در می یابد که نفعی عایدش نمی گردد. پس از آن ها می گریزد و علامت گریز آن، ترسی است که در خود احساس می کند و در مقابل اطمینان به نتایج سودمند ، ترس آن به امید مبدل گشته و برای رسیدن به آن تلاش می کند.

بیم و امید دو اصل بزرگ در زندگی انسان هستند چراکه این دو موجب تلاش درجهت کسب معرفت و انجام طاعت و پرهیز از معاصی می باشند ودر نیل به قرب الهی بسیار موثر هستند.

اکنون با توجه به نقش موثر این دو در تنظیم رفتارهای انسانی که مطابق با معیارهای فطری انسان صورت می گیرد می توان آن دو را از ضروری ترین اسباب حیات انسان به شمار آورد.

این رساله، بر اساس روش توصیفی-تحلیلی تهیه شده است وهمچنين در اين تحقيق سعي شده بجايگاه خوف و رجا در زندگي ، آثار و راه هاي تحصيل آن دو اشاره شود.

حاصل اینکه یکی از مهمترین مبانی و راههای تحصیل خوف و رجا معرفت به خدا است، يعني هر چه معرفت سالک به خدا بیشتر شود مرتبه ی او بالاتر می رود.

کلید واژگان: خوف، رجا، اعتدال

محقق:نرگس کوهکن