در این جهانی باشکوه وزیباکه وقتی خوب بنگری هر ذره ای از آن دست اشاره به سوی خالقی حکیم دارد  وبه قولی :

جلوه کند نگار من تازه به تازه نو به نو                       دل برد از دیار من تازه به تازه نو به نو

چرا ارتباط با خدا آن زیبا آفرین بی همتا را انکار کنیم همان که با همه مخلوقاتش از درون دلشان تکلم می کند وعقل روشنگر راچون چراغی فرا رویشان قرار داده ازطریق وحی وانسان های برگزیده تر نیز چشم انسان را به  جهان های پیشارویش که عقل به تنهایی یارای رسیدن به آن را ندارد باز می کند. آیا این را نمی توان باکمی تفکر دریافت ؟یا اینکه آنان که حال عمل به دستورات خوشبختی را ندارند وشادی را فقط در آزادی بی شرط مقرون با هرچه دلم (نفسم)خواست میجویند برای راحتی شان انکارش می کنند؟…

وقتی این موجودات کوچک چنین با هم ارتباط دارند آیا ارتباط با خالق ازطریق وحی غیر ممکن است؟البته می دانم که خود شما چیزهای بیشتری را دیده و یا میدانید این مثالهایی راکه آورده ام نمونه های کوچکی هستند

«در اطراف ما حوادث و جریانهایی وجود دارد که از دایره محدود حواس ما خارجند، ولی می‌توان آنها را درک نمود. انسان امروزی به ساختن ابزاری موفق شده‌ است که می‌تواند صدای پرواز پشه را از فاصله بسیار دور، طوری بگیرد و ارسال نماید که گویی آن پشه، از کنارگوش انسان گذشته است. حتی می‌تواند صدای برخورد پرتوها (Cosmic Rays) را ضبط کند. چنین ابزاری امروزه در در تمام دنیا یافت می‌شود.

بدین سان ابزاری ساخته شده که به وسیله آن می توان صداهایی را ضبط و دریافت نمود که با حس شنوایی معمولی، برای هیچکس قابل درک نیستند.

این ابزار ویژه دریافت و ادراک، منحصر به دستگاه‌های ماشینی نیست؛ بلکه مطالعه موجودات زنده نشان می‌دهد که خداوند در موجودات زنده نیز چنین نیرویی گذاشته است. بدون تردید حس شنوایی و سایر حواس انسانها، بسیار محدود است؛ اما حواس سایر حیوانات با حواس انسانها تفاوت زیادی دارد. مثلاً سگ، قادر است به وسیله حس بویایی به سراغ حیوانی برود که از راه بیرون رفته و راه را گم کرده است. قفلی را که دزد شکسته و سپس وارد خانه شده است، به سگ نشان می‌دهند و سگ پس از بوییدن قفل، می‌تواند از میان جمعیت به سراغ دزدی برود که قفل را دست زده و آن را شکسته است. بسیاری از حیوانات قادر به شنیدن صداهایی هستند که از دایره شنوایی، احساس و ادراک ما بیرون‌ می باشند.

تحقیقات و مطالعات نشان می‌دهد که برخی از حیوانات صداهایی با فرکانس بسیار پایین (Telepathy) تولید می کنند. یک پروانه ماده (Moth) را در اتاقی رها کنید که پنجره‌اش باز باشد. پروانه ماده، صداهایی تولید می کند که برای پروانه نر از فاصله بسیار زیاد قابل شنیدن هستند. لذا پروانه نر پس از شنیدن صداها به پروانه ماده پاسخ می‌دهد. نوعی جیرجیرک وجود دارد که پاها و بالهایش را روی یکدیگر می‌مالد و صدایی ایجاد می کند که در خاموشی شب از فاصله حدود یک مایل شنیده می‌شود. این حشره کوچک با جابجا کردن ششصد تن هوا، جفت خودش را به سوی خود متوجه می‌کند. جنس ماده این حشره، به ظاهر خاموش است؛ اما با یک شیوه بسیار پررمز و راز، پاسخی بی سر و صدا می‌دهد که حشره نر آن را می‌شنود. جفت نر، این پاسخ بسیار پررمز و راز را که برای هیچکس قابل شنیدن نیست، به صورت شگفت آوری درک نموده، جهت صدا را پیدا کرده، خود را به حشره ماده می‌رساند. قوت شنوایی یک ملخ معمولی (Grasshoper) به اندازه ای تیز است که می‌تواند حرکت اتم «Atom» هیدروژن را بشنود.

نمونه‌های بسیار زیادی وجود دارد که در پرتو آنها به خوبی می‌‌توان فهمید که رسانه‌های حیاتی زیادی در طبیعت وجود دارد؛ و هرچند به ظاهر قابل رؤیت نیست، ولی برای موجودات زنده‌ای که دارای حواس ویژه ای هستند، قابل درک می باشد. از اینرو اگر شخصی مدعی شود که من صداهایی را از جانب خدا دریافت می‌کنم که همگان قادر به شنیدن آن‌ صداها نیستند، در این ادعا چه چیز باورنکردنی و شگفت‌آوری وجود دارد؟! اگر در جهان هستی چنین ابزارها و دستگاه‌های گیرنده و فرستنده‌ای وجود دارد که برخی از موجودات، صدای آنها را می‌شنوند و برخی دیگر از شنیدن آن عاجزند، دیگر چه جایی برای شگفت و انکار باقی می ماند که خداوند، به وسیله رسانه‌های پنهان، پیغام خودش را به یک شخص ابلاغ کند و در او توانی بیافریند که بتواند پیام الهی رادریافت نماید. واقعیت، این است که میان تصور وحی و الهام و میان مشاهدات و تجربیات، هیچگونه تضادی وجود ندارد. بلکه وحی و الهام، نوعی مشاهده است که ما، آن را در شکلهای مختلفی تجربه می کنیم و نوعی امکان می باشد که ما، آن را به صورت واقعیت می یابیم.

تجربه، ثابت کرده است که این امر، فقط مخصوص حیوانات نیست؛ بلکه چنین خصوصیتی در انسانها نیز بالقوه وجود دارد. دکتر الکسی کاریل می‌گوید: «مرزهای روانی افراد در چارچوب مکان و زمان، از لحاظ امکان وجود بی نهایت و نامحدود هستند».(۱) بطور مثال: برخی می توانند دیگران را به خواب مصنوعی (Hyponotic Sleep) فرو ببرند و آنها را به خنده یا گریه وادار کنند و یا تخیلات بخصوصی را در آنان القا نمایند. در خواب مصنوعی ابزار ظاهری بکار گرفته نمی‌شود و تنها برای کسی محسوس می باشد که هیپنوتیزم می کند یا هیپتونیزم می شود. از اینرو چرا وجود ارتباط غیرمحسوس میان خدا و پیامبر، برای ما غیرممکن و خارج از تصور می باشد؟ بعد از اعتراف به وجود خدا و پذیرش وجود این توانایی در انسان، دیگر انکار وحی و الهام هیچگونه دلیل عقلانی‌ای ندارد.»(وحیدالدین خان:ترجمه احمد سلامی)

نویسنده:طالب کوی یار

یکی از دلایل عقلی که علمای امامیه برای اثبات اصل نبوت ذکر کرده اند بر مبنای قاعده لطف است. «لطف، آن است که مکلّف، با آن، به فرمان برداری نزدیک تر و از انجام گناه دورتر شود.»

شیخ مفید نیز در تعریف قاعده لطف می گوید: لطف، عبارت است از آن چه که مکّلف، با آن، به فرمانبری نزدیک و از گناه دور می شود و در اصل توان مکلّف بر انجام تکلیف، مؤثّر نبوده و به حدّ اجبار نرسیده باشد:

بنابراین وقتی که انسان با ابزارهای مادی چون حس وشناخت عقلی نتواند به طور کلی از عوالم وحقایق سر نوشت ساز زندگی اش مثل جهان آخرت وراههای رسیدن به خوشبختی در جهان ابدی وپیمودن مسیر قرب الهی وهدف نهایی خلقتش و…آگاه شود پس نیاز است خدای تعالی هادیانی برای او بگمارد که امین وصادق وآگاه باشند پس چه کسی بهتر از انبیا که معصوم از خطا وموید به وحی والهام وتایید الهی هستند

بو علی سینا، در مورد ثبات نبوت از طریق قاعده لطف می گوید:

«جایز نیست که عنایت نخستین خداوند، یعنی علم خداوند به نظام خیر، منافعی همانند وجود مو بر پلکهای چشم و ابروها و فرو رفتن کف پاها و غیره را اقتضا کند ولی نبوت را که اساس و سرامد منافع بشری است را، اقتضا نکند» (ابوعلی سینا، الهیات کتاب شفا، ص 441 و 556)

نویسنده:طالب کوی یار

در فضیلت زیارت بعضی از معصومین می خوانیم که بهای زیارت شان به شرط معرفت به حقشان بهشت است .

اما منظور از این عرفان چیست ؟

بزرگی می فرمود:یعنی بدانی که مرگ وزندگی برای امام فرقی ندارد همانطور که اگر در ایام حیاتشان به زیارتشان می رفتی از احوال تو مطلع می شدند و دستگیری می کردند و بقیه مسایل …در زمان فوتشان هم همین حالت وجود دارد .

بله مرگ برای آن بزگواران مانع وحایل از معرفت به این عالم نیست .پس حواسمان با شد اگر به زیارت رفتیم یقین داشته باشیم که او مارا می بیند وصدای ما را می شنود.نباشد که او به ما توجه کند وما در حال گناه باشیم .چنانچه در زیارت نامه امام رضا (علیه السلام ) شهادت می دهیم که آقا جان تو جایگاه مارا می بینی و صدای مارا می شنوی و… .

قابل توجه است که در زیارت حضرت فاطمه معصومه هم آمده است که(من زارها عارفا بحقها فله الجنه)

حتی در زمان زندگیشان هم دوری راه و غیبت از حضورشان مانع آگاهی آنان به احوال دوستانشان نمی شد واگر می خواستند از هر چیزی به اذن حضرت حق مطلع می شدند. همانطور که در اصول کافی آمده است یکی از اصحاب امام به دیدار آقا آمد وقتی کنیز درب را باز کرد یک شوخی با کنیز کرد امام از داخل اتاق اورا صدا زد وبازداشت وبه او فرمود که مگر نمیدانی که این پرده ها برای ما حایل نیست .

ماه رمضان ماه خدا،قطعه ای از بهشت و نشانه رحمت خدا بر بندگان در جهنم سوزان دنیاست ماهی که نور و سرور و مهربانیش تمام موجودات را در برمی گیرد اما وااسفاه ودریغا بر آن تشنگان بی خبری که باران زلال رمضان را نمی بینند ویا اینکه ظرف وجودشان را وارونه به سوی آن می برند وناامید وبی نصب می مانند.

واقعا اسلام دینی است که نیکی وزیبایی و رحمت وتمام نشاط وخوبی را برای همه میخواهد یکی از مناجات های بعداز نماز ماه رمضان به روایت ازپیامبر اسلام این است که برای همه فارغ از دین و ملیت و کشور ونژاد ورنگ وجنس به طور یکسان ازخدا طلب آسایش می کند :
خدایا برساکنان قبرها سرور وشادی داخل بفرما. 
خدا یا همه فقرا ونیازمندان را بی نیاز گردان .
خدایا هر برهنه ای را بپوشان .
خدایا وام وقرض هر بدهکاری را بپرداز .
خدایا بر هر گرفتاری گشایش  عطا کن.
خدایا هر غریبی را به وطن باز گردان.

خدایا هر فسادی از امور مسلمانان را اصلاح کن.

خدایا هربیماری را شفا ده .

خدایا هراسیری را آزاد کن. …

این دعایی جهان شمول وبشر شمول است چنانکه اسلام دین جهان شمول است وآزادی وآسایش وحیات طیبه و…را برای همه می خواهد پیامبرش اینگونه دعا می کند.
اما چه روسیاه وجاهل وچقد ردورند ازاین پیامبر مهربان؛ آنان که هر روز به بهانه ای مثل کفر وشرک و…حتی کسانی را که به سوی قبله آنان نماز می خوانند می کشند ونام خود را مسلمان می گذارند.

کذلک یبین الله لکم الایات لعلکم تتفکرون"بقره ۲۱۹

آری خداوند نشانه هایش را در همه لحظات در همه نقاط هستی روشن تر ازخورشید نیمروزش آشکا ر می کند اما آنکه ابزار شناخت وبینش ندارد نمی بیند.

دفتر رموز هستی آنگاه بر آدمی گشوده خواهد شد که با تفکر وتدبر دشتهای ظلمانی آن رادر نوردد وبا قلم عشق و مرکب تدبیر آن را بر صفحه دل بنگارد .

تفکر واندیشه برترین موهبت الهی به آدمی است تا جاده پرفراز ونشیب زندگی را درپرتو انوار آن بپیماید .فکری که چراغدار آن وحی آسمانی باشد  همان کشتی نجاتی است که صاحبش در طوفانهای وهم آلود وایمان سوز غرق نمی شود.

هرچه انسان بیشتر در این اقیانوس منور شده بشری غور کند مرواریدهای نایاب تر و گرانبهاتری می یابد تا آنجا که لذت لقاو درک محبت محبوب حقیقی را بر همه لذایذ هستی ترجیح می دهد.

گردآورنده:نصیبه محمدیان ازطلاب مدرسه

حضرت محمد(ص):کسی که اندیشه اش کم باشدسختی اش فراوان است.

امام صادق(ع):نجات وسلامتی همواره همراه تفکر واندیشه است.

ویکتور هوگو:الماس راجزدر قعر زمین نمی توان یافت وحقایق راجز در اعماق فکر.

توماس کارلایل:سرنوشت خود را باافکارخودتعیین کنید.

توماس ادیسون:آنان که درزندگی پیروز وکامیاب شده اند اول از نظر فکر وروح پیروز وکامیاب بوده اند.

رالف والدو امرسون :اگر کسی بافکرخود وبدون نفوذ خارجی برای رسیدن به هدفش کوشش کند سرانجام طبیعت تسلیم او شده ودنیا به او رو می کند.

همه اعضای خانواده و اعضای جامعه وخصوصا خود زن امین امانت الهی هستند. زن به عنوان امین حق‏ الله از نظر قرآن مطرح است، یعنی این مقام را و این حرمت و حیثیت را خدای سبحان که حق خود اوست، به زن داده و فرموده: این حق مرا تو به عنوان امانت حفظ کن.

زن باید کاملاً درک کند که حجاب او تنها مربوط به خود او نیست تا بگوید من از حق خودم صرف‏ نظر کردم، حجاب زن مربوط به مرد نیست تا مردبگوید من راضیم، حجاب زن مربوط به خانواده نیست تا اعضای خانواده رضایت بدهند،حجاب زن، حقی الهی است.

حضرت آیت الله جوادی آملی