امام در قسمتی از یکی از خطبه ها می فرماید: با روزه گرفتن‌های دشوار، در روزهایی که واجب است، اندام‌ها با این کار آرام میگیرد و دیده ها خاشع و جان‌ها خوار می‌گردد و دل‌ها سبک می‌شود و خودبینی از ایشان به وسیله این عبادت‌ها زدوده می‌گردد. و با گزاردن چهره های شاداب با تواضع بر خاک و با نهادن مواضع سجده بر زمین خود را در مقابل خدا خرد می نمایند و اینکه با روزه داری شکم‌ها به پشت می رسند.

با تشنگي و گرسنگي خود در آن، گرسنگي و تشنگي روز قيامت را بياد آوريد. به فقيران خود صدقه بدهيد؛ بزرگان خود را در آن احترام كنيد؛‌ كوچكترها را مورد رحمت خود قرار دهيد و صله رحم بجا آوريد. زبانهاي خود را حفظ كرده، ديدگان خود را از آنچه نگاه به آن حلال نيست، نگهداريد.

بیان حجه الاسلام والمسلمین سیدمجتبی نورمفیدی رئیس هیأت امنای مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان

چرا پيامبر گرامي(ص) علي (ع) به عنوان جانشين خود انتخاب کرد؟ مسئله نبوت مسئله ي مهمي است؛ پيامبر گرامي اسلام(ص) يک جايگاه خاصي در بين انبياء ديگر دارند وقتي پيامبر دعوت خود را آغاز کرد و اسلام را تبليغ کرد گروهايي از مسلمين پيرامون او شکل گرفت و ياراني به کمک حضرت شتافتند و البته کم هم نبودند و عدد صحابه علي رغم اختلاف در تعريف صحابه عدد کمي نيست اما چه شده که علي را به عنوان ولي و جانشين و خليفه تعيين شده است؟

در اينکه اين مشيت الهی است اراده الهی به اين تعلق گرفته که از نسل پيامبر فرزندان پيامبر در سمت جانشينان پيامبر و اوصياء بعد از او را قرار گيرند، بحث زياد است اما قطعاً در خود امير الؤمنين (ع) يک شايستگي­ها و قابليت­هايی بوده که اين شايستگي­ها و قابليت­ها موجب شده اراده الهی و مشيت الهی به اين امر تعلق بگيرد و خود پيامبر هم اين را به عنوان جانشين خود قرار دهد.

شخصيت امير المؤمنين (ع) اين گونه نيست که همه فضائل آن حضرت غير اکتسابی باشد. بله بعضی فضيلت­ها غير اکتسابی هستند يعنی ما نبايد تصور کنيم امير المؤمنين مجبور بوده به اين خوب بودن و اين درجه از شايستگی که اگر او باشد اين ديگر ارزشی نيست و اگر اين باشد هر کسی را اين گونه بيافرينند او اينگونه خواهد بود و از اين حيث ارزشی ندارد و اين ارزش سجده کردن ملائکه را ندارد. اينها هم اراده و مشيت الهی است و هم ضرورت وجود يک انسان کامل که الگوی انسان­ها در زندگی باشد و شايستگي­هايی داشته باشد مانند آنجا که حضرت ابراهيم مأمور به ذبح اسماعيل شد اين يک نمايش نبود و از ابتدا نمي­دانست که اين ذبيح جايگزينی دارد لذا از اين گونه امتحانات سر بلند بيرون آمدن خيلی کار مهمی است و شايستگي­هايی را مي­طلبد. آنجا که از خوديت و تبعيت از خود و بريدن از تعلقات نفسانی بشود آن وقت است که اين شايستگي­ها بروز پيدا مي­کند و به اين واسطه مقامات اعطاء مي­گردد. اين گونه نبوده که همه فضائل اعطائی باشد چه اينکه اگر اين گونه مي­بود صلاحيت الگو شدن را نداشتند. اگر ما فکر کنيم که اينها انسان­هايی بودند که مجبور بودند به اين امور و فضائل آنها اعطائی صرف باشد ديگر الگو شدن برای انسان­ها معنی نداشت.

لذا در مورد فضائل امير المؤمنين هم عنايات و هم توفيقات و هم مشيت الهی و هم شايستگي­های خود حضرت مي­باشد.

در مورد اين مطالب مي­توان به کلماتی از رسول خدا استشهاد کرد به اينکه ديگران اصلاً قابل قياس با امير المؤمنين نبودند که در اين وقت کم نمي­توان آنها را بيان کرد.­

« والحمد لله رب العالمين»

امروز 19 رمضان یعنی روزی است که پیشوای عالیقدر بشریت در خون خویش غوطه می‌خورد. روزی است که مرا به یاد آن فداکاری‌ها، عظمت‌ها و بزرگواری‌های او می‌اندازد. از او خالصانه طلب همت می‌کنم، عاشقانه اشک یعنی عصاره حیات خود را تقدیمش می‌نمایم. به کوهساران پناه می‌برم تا درد تنهایی، از پس هزارها فرسنگ و قرن‌ها سال با او راز و نیاز کنم و عقده‌های دل خویش را بگشایم.

ای خدای بزرگ، تا وقتی که زنده‌ام به وظیفه  خویش تا حد طاقت خود بدون خستگی رفتار می‌کنم. هیچ گاه سنگر را برای دشمن خالی نمی‌کنم، با ظلم و فساد مبارزه می‌نمایم، از بینوایان و ستمدیدگان دفاع می‌کنم، زندگانی خویش را وقف دل‌های دردمند و اشک یتمیان و آه بیوه‌زنان می‌نمایم. همیشه تو را به یاد دارم،‌ در همه کاری از تو استعانت می‌جویم و در هر مشکلی از تو راه حل می‌طلبم.

خدای من، زیبایی‌های طبیعت تو آنقدر دل فریب است که جان و روح مرا مجذوب خویش ساخته. مصنوع اراده خلاق تو آنقدر دل انگیز است که جز ستاش و پرستش راهی برای تسکین دل پرشور من وجود ندارد. ساعت‌ها با ماه تابان تو می‌نشینم و راز و نیاز می‌کنم، در مقابل او اشک می‌ریزم، وقتی که به پشت ابر می‌رود با بی‌صبری انتظارش را می‌کشم، گاهی از زیبایی‌اش چنان شیفته می‌شوم که فریاد می‌کشم و دیوانه‌وار به هر طرف می‌دوم و آنگاه که خسته و کوفته می‌شوم به گوشه‌ای نشسته با سکوت خویش همراه با قطرات اشک عمیق‌ترین درود قلبی خود را نثارش می‌کنم.

اوه، طلوع و غروب آفتاب تو آنقدر زیباست که درباره‌اش نمی‌توانم چیزی بگویم جز آن که در مقابل آن بایستم، سراپا محو شوم، و تو را تقدیس کنم. اوه، خدایا، زیبایی‌های تو آنقدر فراوان است که نمی‌توانم شماره کنم ولی همین زیبایی‌هاست که مرا بی‌تاب کرده. می‌خواهم هر چه زودتر جان و هستی خویش را که خود نیز هدیه اوست سراپا تسلیم وجودش کنم، می‌خواهم که جان خود را در قربانگاه عشق او قربانی نمایم. می‌خواهم به دور شمع وجودش بگردم تا سراپا بسوزم، می‌خواهم در او محو شوم و از خود اثری نیابم.»

بیان اخلاقی رئیس هیأت امنای مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان

در روايات و آيات قرآني بر قلب سليم خيلي تکيه شده است مثلاً در آيه شريفه: «يوم لاينفع مالٌ و لا بنون إلا مَن أتي الله بقلبٍ سليم» روزي که در آن روز هيچ يک از اسباب اتکاء و تکيه‏گاه‏هاي انسان در اين دنيا به درد انسان نمي‏خورد مگر آن که انسان با قلب سليم در محضر خداوند متعال حاضر شود، مال و فرزند عمده‏ترين تکيه‏گاه‏هاي شخص در دنيا است و آنچه که انسان بيشترين بهره را از آن مي‏برد مال و فرزند است.

سخنرانی حضرت آیت الله نورمفیدی مؤسس مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان درهجدهمین سحرماه مبارک رمضان

بسم‏ الله الرحمن الرحیم الحمد الله رب ‏العالمین الصلاه‏ والسلام علی سیدنا و نبینا محمد و علی اهل‏ بیت الطیبین الطاهرین و سحبه‏ المنتجبین سیما بقیه ‏الله و امام ‏العصر (عج) و لعنت‏ الله علی اعدائهم اجمعین من الآن الی قیام یوم‏الدین.

امشب شب 19 ماه مبارک رمضان و اولین از شب‏هایی است که بندگان به درگاه الهی روی می‏اورند و به رعا و مناجات می‏گذرانند. قرآن را که مقدس‏ترین مقدسات است به عنوان شریک و واسطه بین خود و پروردگار قرا داده و آن قسم می‏ دهند.

از سوره قدر و برخی دیگر از سوره‏ها اینگونه استفاده می‏شود که تمام قرآن یک مرتبه بر قلب نورانی پیامبر گرامی اسلام (ص) نازل شد. یا در آیه دیگری آمده که :«ما قرآن را در شب مبارک نازل کردیم».

رمضان ماهی است که قرآن یکدفعه و یکجا نازل شد اما از سوی دیگر به طور قطع اطلاع دارید که نزول قرآن به صورت دفعی و یک مرتبه نبود بلکه در طول 23 سال به مناسبت‏های مختلف کاهی یک آیه، گاهی چند آیه و گاهی یک سوره نازل شدند. بنابراین جمع بین این دو نظر که یکی می‏گوید قرآن یک دفعه و دیگری می‏گوید قرآن مرحله به مرحله نازل شد چگونه امکان‏پذیر است؟

این نکته را برخی از آیات قرآن روشن ساختند. از برخی از آیات اینگونه استفاده می‏شود که قرآن دو مرحله دارد. یک مرحله آن وحدت و یکتایی است. در این مرحله تفسیر وجود ندارد. قرآن یک حقیقت واحد است.

مرحله دوم آیه آیه است. ذات اقدس الهی در اوایل سوره هود می‏فرماید: «این قرآن کتابی است که آیات آن مرتبه یکتایی، وحدت و وساطت دارند و بعد آیه آیه می‏شوند». از این آیه استفاده می‏شود که قرآن دو مرتبه احکام و تفسیر دارد. در سوره زخرف نیز پروردگار فرموده است: «ما این قرآن را در قالب زبان عربی ریختیم و آن را آوردیم پایین تا شما آن را درک کنید که این را با تعتقل می‏توانید درک کنید، اما این قرآن در نزد ما بسیار بالا و دست ‏نیافتنی است که دست غقل نیز به ان نمی‏رسد».

پس بنابراین می‏توانیم بگوییم آن حقیقت واحد در یک شب و به یکباره بر قلب رسول الله نازل شد. فقط آن قلب می‏توانست حقیقت قرآن را دریابد، اما این قرآن که دست ماست به مناسبت‏ها و موضوعات مختلف آیه آیه نازل شد. برای مثال: رساله‏های عملیه هزاران مسئله دارند که از قوه ادراکی مرجع تقلید خارج می‏شوند.

این قوه ادراکی در وجود مرجع تقلید جزء جزء نیست بلکه به صورت یک مجموعه واحد قرا دارد، زمانی که به صورت جزء جزء درمی‏آید شکل کتاب به خود می‏گیرد. قرآن هم یک حقیقت واحد داد و آن حقیقت توحید است که در قالب اعتقادات و به شکل احکام و دستورات و اخلاق تجلی می‏یابد. فقط قلب نورانی پیامبر عظیم‏الشان اسلام می‏توانست این حقیقت واحد را دریابد و کل آن در قلبش تجلی یابد. آن هم در شب مبارکی همچون قدر.

می‏گویند قدر، شب انسان‏های کامل است. آنها در این شب برای خود عالمی دارند. قدر، شبی بود که نبی مکرم اسلام (ص) آنقدر بالا رفت و به مقام قرب ذات اقدس الهی رسید. قرآن همه چیز ماست، دنیا و آخرت ما، کتاب زندگی و برنامه ما. مسلمانان باید خود را با این برنامه منطبق کنند. دستورات الهی را باید بدانند و به آن عمل عمل کنند.

همه باید بیشتر با تفسیر قرآن آشنا شویم تا منزلت ما در روز قیامت بیشتر شود. به هر میزان که با تفسیر قرآن آشنا شویم به همان اندازه منزلت می‏یابیم. لذا کسی به اندازه پیامبر گرامی اسلام (ص) منزلت ندارد.