آیت الله نورمفیدی مؤسس مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان:زندگی واقعی در آخرت احساس شده و و زندگی دنیایی در مقایسه با آن لهو است.

به گزارش روابط عمومی دفتر نماینده ولی فقیه در استان گلستان و امام جمعه گرگان، آیت الله سید کاظم نورمفیدی در بیست و هشمین روز ماه مبارک رمضان در جلسه تفسیر سوره مومنون در مسجد جامع گلشن گرگان اظهار داشت: همه چیز در آن دنیا زنده و با انسان حزف می‏زند.

وی افزود: ذات اقدس الهی در قرآن می‏فرماید زندگی دنیایی زندگی نیست، طعم زندگی واقعی در آخرت چشیده می‏شود.

نماینده مردم استان گلستان در مجلس خبرگان رهبری خاطرنشان کرد: به دستور پروردگار اعضای بدن انسان و حتی زمین که بر روی آن زندگی می‏کنیم روز قیامت با ما حرف می‏زنند.

آیت الله نورمفیدی ادامه داد: انچه را که در آخرت هست با کلمات نمی‏توان بیان کرد، دست‏یافتن به حقایق آنها امکانپذیر نیست.

به گفته وی، ذات اقدس الهی به همه انسان‏ها هشدار داده که عالم برزخ برای همه وجود دارد و هر کسی براساس اعمال خود در بهشت و یا جهنم برزخ قرار می‏گیرد.

امام جمعه گرگان با طرح این سئوال که دنیا چگونه به آخر می‏رسد؟ گفت: در یکی از آیه‏های سوره مومنون به دو نکته اشاره شده است.

آیت الله نورمفیدی اضافه کرد: اولین نکته دمیده شدن در «سور» است که قرآن با چهار تعبیر درباره آن صحبت کرد.

وی خاطرنشان کرد: تعبیر اول «نفخ سور»، تعبیر دوم «نقر فی‏الناقور»، تعبیر سوم «القارعه مالقارعه» و تعبیر چهارم «صیحه» هستند.

نماینده ولی فقیه در استان گلستان تصریح کرد: در آیات شریف قران دو با «نفخ سور» آمده که یکی به معنای مرده شدن همه و دیگری به معنی زنده شدن همه است.

آیت الله نورمفیدی اظهار داشت: در سوره زمر و 10 آیه دیگر هم همین تعبیر بکار برده شده، اما تعابیر و معنای دیگری هم دارد.

وی تاکید کرد: سلسله مسائل دنیای آخرت برای ما قابل درک نیستند، زمانی به درک واقعی می‏رسیم که پرده‏ها کنار روند.

نماینده مردم استان گلستان در مجلس خبرگان رهبری خاطرنشان کرد: شیپوری که «اسرافیل» در آن می‏دمد دو سر دارد که یک سر آن در زمین و سر دیگر آن در آسمان هفتم است و اسرافیل دو بار در این شیپور می‏دمد.

آیت الله نورمفیدی اضافه کرد: پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند این شیپور از نوری است که سوراخ‏هایی به اندازه تمام ارواح بندگان حق ‏تعالی دارد.

به گفته وی، علامه طباطبایی فرمود که ما باید به همه انچه را که ذات اقدس الهی فرمودند ایمان داشته باشیم.

شب عید چون محفل کبریا است
کلید اجابت به دست خداست
شب عید چون نم نمی از صفاست
بدان قدرآن راکه قدر خداست


دلنوشته:ز-میراحمدی

سحر شکرکردم که دل وا شود
گل شکر مولا شکوفا شود
سحر سجده کردم به عشق خدا
که شاید ندا ی رسد بر ندا
سحر دست بنده به بالارود
شمیم خوش دوست پیدا شود


دلنوشته:ز-میراحمدی

صفای بهاران شکوفا شده
دل بندگی وه مهیاشده
صدای قنوت از دل ربّنا
چسان بر دل خلق پیدا شده
نماز ونیایش صعود دل است
وشکر ونیاز راه آن محفل است


دلنوشته:ز-میراحمدی

این دلم رسمش مهیا ی نیاز
باز هم وقت نماز است نماز
وقت تکبیر صدا دربانگ ناز
می خرد ناز تو صاحب نماز
وقت شکر است طپش درقلبها
آن طنین عشق صوتش از خدا
وقت معراج زبان حق پرست
می برد براوج جان حق پرست


دلنوشته :ز-میراحمدی

پیشاپیش حلول عید بندگی ونیایش بر وارستگان وحق پرستان مبارکباد

وَ قَدْ اَقامَ فينا هذَا الشَّهْرُ مُقامَ حَمْدٍ، وَ صَحِبَنا صُحْبَةَ مَبْرُورٍ، وَ اَرْبَحَنا اَفْضَلَ اَرْباحِ الْعالَمينَ،
و همانا اين ماه در نزد ما ستوده زيست، و با ما همنشينى پسنديده بود، و برترين منفعت جهانيان را براى ما به ارمغان آورد،
ثُمَّ قَدْ فارَقَنا عِنْدَ تَمامِ وَقْتِهِ، وَانْقِطاعِ مُدَّتِهِ، وَ وَفآءِ عَدَدِهِ، فَنَحْنُ مُوَدِّعُوهُ
پس به هنگام پايان گرفتن وقت، و سرآمدن مدت، و كامل شدن روزهايش از ما جدا شد، اينك آن را وداع مى‏گوئيم

وِداعَ مَنْ عَزَّ فِراقُهُ عَلَيْنا، وَ غَمَّنا وَ اَوْحَشَنَا انْصِرافُهُ عَنّا،
وداع كسى كه هجرانش بر ما غم‏انگيز است، و روى گرداندنش ما را به اندوه و وحشت دچار كرده،

فَنَحْنُ قآئِلُونَ: اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا شَهْرَ اللَّهِ الْاَكْبَرَ، وَ يا عيدَ اَوْلِيآئِهِ.
به اين خاطر مى‏گوئيم: سلام بر تو اى بزرگ‏ترين ماه خدا، و اى عيد عاشقان حق

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ مِنْ قَرينٍ جَلَّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً، وَ اَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً، وَ مَرْجُوٍّ الَمَ فِراقُهُ.
سلام بر تو اى همنفسى كه قدر و منزلتت بزرگ، و فقدانت بسيار دردناك است، و اى مايه اميدى كه دوريت رنج‏آور است.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ ما كانَ اَحْرَصَنا بِالْاَمْسِ عَلَيْكَ، وَ اَشَدَّ شَوْقَنا غَداً اِلَيْكَ!
سلام بر تو كه ديروز چه سخت بر تو دل بسته بوديم، و فردا چه بسيار شائق تو مى‏شويم!

اَللَّهُمَّ اِنَّا اَهْلُ هذَا الشَّهْرِ الَّذى شَرَّفْتَنا بِهِ، وَ قَدْ تَوَلَّيْنا بِتَوْفيقِكَ صِيامَهُ وَقِيامَهُ عَلى‏ تَقْصيرٍ،

بارالها ما اهل اين ماهيم كه ما را به آن شرافت بخشيدى، و ما به توفيق تو به روزه و نماز آن برخاستيم همراه با تقصير،

وَاَدَّيْنا فيهِ قَليلاً مِنْ كَثيرٍ . وَ اَوْجِبْ لَنا عُذْرَكَ عَلى‏ ما قَصَّرْنا فيهِ مِنْ حَقِّكَ،
و در آن اندكى از بسيار را بجا آورديم. و عذر ما را در كوتاهى از اداى حقّت قبول كن،