روز سه شنبه اردویی به مقصد جنگل توشن ویزه طلاب این مدرسه برگزار گردید که تعداد بسیاری از طلاب ( سطح دو و سه ) در این اردو شرکت نمودند.

مراسم بزرگداشت روز معلم با حضور وسخنرانی حضرت آیت الله نورمفیدی مؤسس مدرسه علمیه الزهرا(س)،نماینده ولی فقیه دراستان وامام جمعه گرگا ن طلاب و اساتید در مدرسه علمیه امام خمینی(ره) گرگان همراه با تجلیل از اساتید حوزه برگزار شد.

بر اساس این گزارش، آیت الله نورمفیدی در این مراسم با گرامیداشت یاد و خاطره متفکر شهید مرتضی مطهری گفت: شخصیت این شهید بزرگوار نه تنها برای طلاب بلکه برای دانشجویان نیز یک الگو است چرا که رشته علمی شهید مطهری یک رشته خاصی بوده و شخصیت وی درباره علم وحوزه فرا حوزه ای بوده است.موسس این مدرسه تصریح کرد: یک دانشجوی موفق باید با الگو گرفتن چنین شخصیتی که فرا جناحی بوده و برای همه ما سرمشق و راهنما و چراغ است از جنبه های علمی و معنوی و اخلاقی آن فیلسوف فرزانه بهره مند شود.امام جمعه گرگان در ادامه با اشاره به اینکه رابطه بین استاد و شاگرد در حوزه های علمیه با دانشگاه متفاوت است ،یادآور شد: در حوزه های علمیه تاکنون چنین بوده که استاد، طلبه ها را همانند فرزند خود می داند و در درخشش مسائل اخلاقی و رفتاری آنها به عنوان یک پدر قدم بر می دارد و از طرفی طلبه ها هم به عنوان یک مرید علاقمند به اساتید خود می باشند.آیت الله نورمفیدی نظم استاد را مهم برشمرد و گفت: بنده هماره سعی برآن داشته و دارم که قبل از شاگرد در کلاس حضور داشته باشم و این خود در جنبه های اخلاقی و رفتاری تاثیرگذار خواهد بود.وی در پایان در رهنمودی اخلاقی خواندن نماز شب تلاوت قرآن ار توفیقات یک طلبه برشمرد و یادآورشد: کسی که بر خواندن نماز شب و قرآن مداوم باشد در ظل توجهات باری تعالی خواهد بود.گفتنی است در این مراسم از اساتید و همچنین 40 سال سابقه تدریس استاد “برقرار “با حضور آیت الله نورمفیدی تقدیر و تشکر به عمل آمد.

سخنرانی حضرت آیت الله نورمفیدی در مراسم ولادت حضرت فاطمه زهرا(س) و تجلیل از مقام معلم در جمع اساتید ، کارکنان و طلاب مدرسه علمیه الزهرای گرگان و اساتید ، کارکنان و طلاب غیر ایرانی جامعه المصطفی واحد گرگان بیان داشتند: در نظام جمهوری اسلامی ایران ، روز ولادت حضرت فاطمه زهرا(س) روز زن و روز مادر نامگذاری شده است.بالاترین افتخار برای زنان ما این است که به دنیا اعلام کنند ما قشر و امتی هستیم که الگوی ما حضرت فاطمه زهرا(س) در همه ی زمینه های علمی ، معرفتی ، خلوص و بندگی ، مسئولیت اجتماعی و همسرداری و تربیت فرزندان است .

تقدیم به مادرم زهرا (س)امید است مرا به فرزندیش بخواند

همان وجود نازنین که ولدتش درس زیستن بودو  آمدنش فصل محبتی از جنس فرهیختن (محبتی که انسان رامتادب به آداب الهی می کند)همو که بی تردید بندگی را درآینه جمال محمدی  رقم زد

آن بانوی وارسته ای  که هدفش قرب الی الله ومشی ومشقش عبودیت وبندگی بارتعالی است

آری فاطمه را می گویم که نه تنها در اسم ورسم بلکه درنهاخانه دل ودرخلوت دور از دیدگان مردم حقیقتا فاطمه است

آری زهرا را می گویم که بسان چشمه ساران پاک است ومنوروهرکه به او تمسک کند به برکت کوثر وجودش مطهر

  می شود.

دلنوشته طلبه الزهرا :ز-میراحمدی

مؤسس مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان ،نماینده ولی فقیه در استان گلستان و امام جمعه شهرستان گرگان با بیان اینکه خانواده پایه و اساس اجتـــــماع را تشکیل می دهد، گفت: این کانون در غرب از بین رفته است.

 آیت الله سید کاظم نورمفیدی در دیدار جمعی از بانوان شهرداری گرگان افزود: نظام های اجتماعی غرب به دلیل بی توجهی به خانواده اکنون شاهد از بین رفتن این کانون هستند.

وی با اشاره به برگزاری کنفرانس «نظام خانواده در ادیان ابراهیمی» چند سال گذشته در ایتالیا خاطرنشان کرد: نمایندگان کشورهای مختلف از جمله ایران در این کنفرانس شرکت کرده بودند. نماینده مردم استان گلستان در مجلس خبرگان رهبری تصریح کرد: در این کنفرانس بی توجهی به خانواده و از هم پاشیدن آن در غرب را به خوبی لمس کردم.

آیت الله نورمفیدی تاکید کرد: اجتماع، دولت، مجلس و نهادهای دیگر همگی شاخ و برگ نظام خانواده هستند. به گفته وی، شالوده روابط خانوادگی باید بر اساس تعالیم اسلامی باشد. امام جمعه گرگان نامگذاری روز ولادت حضرت زهرا به نام روز زن و مادر را افتخار زنان مسلمان دانست و گفت: این نامگذاری به معنای الگو بودن حضرت فاطمه برای زنان مسلمان از نظر بندگی، علم، دانش و مسئولیت های اجتماعی است.

مدرسه علمیه الزهرای گرگان هتک حرمت مقبره حجربن عدی صحابی پیامبر اکرم (ص) و یار وفادار امیر المومنین (ع) توسط تروریست های مزدور در سوریه را محکوم نموده و این حادثه ناگوار و جانگداز را به پیشگاه حضرت ولی عصر(عج) و علمای اسلام در تمام بلاد و مسلمانان جهان و مردم مظلوم سوریه تسلیت عرض نموده و از خداوند متعال خواهانیم که شرایط توطئه گران را به خودشان باز گرداند.

يکي از بزرگترين مرزبانان حماسه جاويد و خدمتگزاران مکتب اهل بيت (ع) و از شاخص ترين دانشمندان جهان اسلام که عمر خود را در راه خدمت به فقه و حديث شيعه و پاسداري از فرهنگ مهدويت صرف کرد .

 محمد بن علی بن بابویه قمی معروف به ” ابن بابویه” ، ” محمد بن بابویه” و ” شیخ صدوق” نامی ترین دانشمند گرانمایه و بزرگوار و فقیه و محدث عالیقدر شیعه در نیمه دوم سده چهارم هجری است.
شیخ صدوق و برادرش حسن با دعای حضرت امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف متولد شدند.
بعد از سال ۳۰۵ ه که نایب دوم امام زمان(ع) از نواب اربعه یعنی ثقه ی جلیل القدر عثمان بن سعید عمری ، پس از حدود پنجاه سال نیابت ، حضرت بدرود حیات گفت، و حسین بن روح نوبختی به عنوان نائب سوم امام زمان(عج) عهده دار وساطت بین شیعیان و حضرت گردید. علی بن بابویه قمی که پیشوای علمای قم بود، وارد بغداد شد. چون تا آن زمان صاحب فرزندی نشده بود و از این نظر رنج می برد، لذا فرصت را غنیمت شمرد و طی نامه ای که به حسین بن روح تسلیم نمود از او خواست تا هنگام تشرف به حضور امام زمان (عج ) به آن وجود مقدس تقدیم دارد.

وی در آن نامه اشتیاق خود را به داشتن پسری ابراز داشته و از حضرت خواسته بود برای او دعا کند تا خداوند پسری به او روزی نماید. جواب امام زمان علیه السلام هم به او رسید که برای تو دعا کردم و به زودی خداوند پسری، و به روایتی، پسرانی فقیه و پاک سرشت به تو روزی خواهد کرد…
دورنمائی از شخصیت او
پدر شیخ صدوق، علی بن بابویه قمی سرآمد علماء ، فقهاء و محدثین قم بود، و به نقل ابن ندیم دویست جلد کتاب تالیف کرده است. خاندان بابویه قمی از خاندانهای علمی قم، و از قداست و عفاف و منش والائی برخوردار بوده اند.

محمد بن بابویه در چنین خانواده ای و از چنان پدری در شهر مذهبی قم متولد گشت. قم در آن روزگار مرکز علماء ، فقهاء و محدثین شیعه بوده و هنوز مقام و موقعیت علمی و مذهبی خود را در دنیای شیعه حفظ کرده است.

محمد بن بابویه به روزگار جوانی پس از فراگرفتن علوم مقدماتی، علم حدیث و فقه بر اساس حدیث را از مفاخر فقهاء و محدثین قم همچون پدرش علی بن بابویه، محمد بن حسن بن ولید پیشوای فقهای قم و دیگران آموخت، آنگاه چون در روزگار سلاطین شیعی آل بویه به سر می برده ، و آنها بر قسمت اعظم دنیای اسلام تسلط داشتند، به منظور دیدار مشایخ دیگر در سایر نقاط شیعه نشین، و سیر وسیاحت در ممالک اسلامی، از ری تا بلخ و بخارا و از آنجا تا بغداد ، کوفه ، مکه ، مدینه ، مناطق میان راه و مراکز دیگر علمی شیعه وسنی و استفاده از علما و دانشمندان مذاهب اسلامی از شیعه ی امامی ، زیدی و سنی و …، و عرضه احادیث اهل بیت عصمت و طهارت و مکتب فقه و حدیث شیعه که شناخت واقعی اسلام راستین بود، به مسافرت طولانی همت گماشت.

وی در سال ۳۴۷ ه در ری از ابوالحسن محمد بن احمد بن علی اسدی معروف به ابن جراده بردعی حدیث شنیده، و در سال ۳۵۲ به نیشابوررفته و از جمعی ازعلمای آنجا استفاده نمود.

در همان سال به مشهد مقدس رفته و به زیارت حضرت امام رضا علیه السلام نائل آمد. از مشهد به مرو رفته و در آنجا از جمعی ازعلما به اخذ حدیث توفیق یافت.

سپس در همان سال یعنی ۳۵۲ وارد بغداد شده و از جمعی از مشایخ آنجا استماع حدیث نمود.این عالم کوشا در سال ۳۵۴ به کوفه وپس از آن به مکه رفت واز محضر علمای آن دیارکسب فیض نمود.
شیخ صدوق ازدیدگاه دانشمندان شیعه
- شیخ الطائفه محمد بن حسن طوسی متوفی سال ۴۶۰ ه . که با یک واسطه شاگرد شیخ صدوق بوده است از وی بدین گونه یاد می کند:” ابو جعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی، دانشمندی جلیل القدر، بزرگوار، حافظ احادیث ، صاحب نظر در رجال و ناقد اخبار بوده، در میان علما و دانشمندان قم در حفظ و کثرت علم مانند او دیده نشده است، نزدیک به سیصد کتاب داشته و فهرست کتابهای او معروف است.

- دانشمند عالیقدر رجالی ابوالعباس نجاشی متوفی سال ۴۵۰ که رجال خود را بعد از فهرست شیخ طوسی نوشته است، می نویسد: ” ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی، ساکن ری، شیخ و فقیه ما، و چهره درخشان طائفه در خراسان بود،در سال ۳۵۵ ه وارد بغداد شد و در زمانی که جوان بود مشایخِ طائفه از وی استماع حدیث می کردند ، او صاحب کتاب های بسیاری است.

- نابغه بزرگ و فقیه سنت شکن مشهور محمد بن ادریس حلی، متوفی سال ۵۹۸ در کتاب گرانقدرش ” سرائر” می نویسد:” دانشمند موثق بزرگوار، متخصص اخبار، ناقد آثار، عالم به رجال، حافظ بزرگ حدیث بود، او استاد پیشوای ماشیخ مفید محمد بن محمد بن نعمان است.”

- ابن شهر آشوب او را ” مبارز قمی ها نامیده” و علامه حلی از وی مانند نجاشی از او نام برده است. و ابن داود او را “شیخ الطائفه و فقیه و چهره درخشان شیعه در خراسان دانسته و تلفیقی از سخن شیخ و نجاشی را آورده است.”

از میان فقهای بزرگ متاخر فقط به ذکر گفتار علامه بحر العلوم اکتفا می کنیم که می نویسد:” ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی، پیشوائی از پیشوایان شیعه، وستونی از استوانه های شریعت است، او رئیس محدثین، و در آنچه از ائمه صادقین علیهم السلام روایت کرده صدوق و راستگوست. وی با دعای امام زمان علیه السلام متولد شد، و از این راه به فضیلت و افتخاری بزرگ نائل گشت. در توقیع مقدس آمده بود که او فقیه، نیک سرشت، پربرکت و از جانب خداوند سودبخش خواهد بود. از این رو برکت وجود او شامل حال تمام خلائق شد و خاص و عام از وی منتفع گشتند، و آثار و تألیفاتش درگذشتِ روزگار باقی ماند، و عموم فقهای شیعه از فقه و حدیثش نفع بردند.”
اقامت وی در ری
شیخ صدوق ساکن ” ری” شهر بزرگ آن روز ایران و پایتخت رکن الدوله دیلمی بوده است . شیخ صدوق در سال ۳۴۷ و به هنگامی که در اوج شهرت قرار داشته و از لحاظ نبوغ و مقامات علمی و عملی شخصیت برازنده شیعه بوده است، گویا به دعوت رکن الدوله که شیعه بوده از قم یا خراسان به ” ری” رفته و در آنجا ساکن می گردد.

شیخ بزرگوار در قم ، ری ، نیشابور ، مشهد مقدس و سایر نقاطی که اقامت داشته روزهای جمعه و سه شنبه احادیث جالبی در مباحث گوناگون بر شاگردان فاضل و دانشمند خود املاء می نموده و آنها یادداشت می کردند، و پیرامون آن بحث و گفتگو می کرده است. از جمله اینها نود و هفت مجلس است که به نام ” امالی” یا” مجالس” چاپ شده و آغاز آن روز جمعه ۲۲ ماه رجب سال۳۶۷ ه، و آخر آن ۱۹ شعبان سال ۳۶۸ در مشهد امام رضا علیه السلام بوده است.
موقعیتهای حساس زمان شیخ صدوق
یکی از موقعیتهای قابل توجه شیخ صدوق این بود که در زمان سلطه امرای آل بویه می زیست. آل بویه که آنها را دیالمه نیز می گویند دارای نژادی ایرانی و از مردم رودبار گیلان و از لحاظ مذهب شیعه اثنی عشری بوده اند. امرای آل بویه از سال ۳۲۰ تا ۴۴۸ هجری قمری در ایران مرکزی ، فارس ، خوزستان ، عراق و سواحل خلیج فارس دولت نیرومندی تشکیل داده و باعث تقویت و رواج مذهب شیعه شده بودند.

موقعیت دیگر شیخ صدوق این بود که شخصیت بلند آوازه شیعه و وزیر دانشمند و با تدبیر رکن الدوله “صاحب بن عباد” متوفی سال ۳۸۵ در ری اداره امور مملکت را به عهده داشت، و این خود فرصتی مناسب برای طرح کلی شیخ صدوق محدث و فقیه عالیقدر شیعه برای بزرگداشت و ارائه مکتب فقه و حدیث شیعه امامیه بود. شاید شیخ صدوق در میان کلیه دانشمندان ما پس از تقة الاسلام کلینی تنها دانشمندی باشد که بیش از همه دارای استاد بوده و از آنها اخذ فقه و حدیث و علوم دیگر نموده یا به دریافت اجازه نائل گشته است.
شاگردان وی
شیخ صدوق مرد بلند آوازه شیعه به هر جا می رفته، گذشته از استفاده از رجال شیعه و سنی، به افاده و بیان و املاء احادیث اندوخته، به طالبان علم و شاگردان خود، و آماده ساختن آنها برای حفظ و نگاهداری مکتب و آثار اهل بیت عصمت و طهارت اهتمام داشته است. به همین جهت گروهی از مفاخر علما شیعه و سنی جزو شاگردان او به شمار آمده اند، که یا رسماً شاگرد او بوده اند، یا از وی روایت نموده یا اجازه گرفته اند. مرحوم ربانی شیرازی جمعاً ۲۷ نفر از شاگردان و راویان او را نام برده است. ما مشاهیر آنها را که وارث و ناقل آثار و مکتب او بوده اند، نام می بریم:
شیخ مفید محمد بن محمد بن نعمان، هارون بن موسی تلعکبری، حسین بن عبدالله غضائری، برادرش حسین بن علی بن بابویه قمی، حسن بن عباس نجاشی( پدر نجاشی مولف رجال) ،علم الهدی سید مرتضی، سید ابوالبرکات علی بن حسین جوزی حسینی حلی.
تألیفات شیخ صدوق
شیخ طوسی نوشته است وی نزدیک به ۳۰۰ کتاب تألیف کرده است. شیخ ، خود در فهرست ۴۰ کتاب او را نام می برد و شیخ اجل نجاشی که رجال خود را پس از فهرست شیخ نوشته وسعی داشته کمبودهای فهرست شیخ را تکمیل کند، ۱۸۹ کتاب را نام برده است. این کتابها که عموما سودمند و گرانقدر است در جمیع شئون زندگی انسانی و مبانی اسلامی، و با استادی و مهارت در خور تحسینی تالیف و تصنیف شده و نشانه دانش وسیع و بزرگواری و قداست نفس و صفای باطن رئیس محدثین شیعه است، و هم نماینده وجود ثمربخش و موفقیت های اوست که به گفته علامه بحر العلوم خود نشانه بارز دعای حضرت امام زمان علیه السلام در حق او است.
شیخ بزرگوار در تألیفات خود با نقل احادیث و توضیح مضامین و فتوی بر طبق آنها، روح تعالیم عالیه اسلام و اصول و فروع مذهب شیعه را روشن ساخته است. در میان انبوه کتب مذهبی کمتر کتابی پیدا می کنید که از” شیخ صدوق” یا ” محمد بن بابویه قمی” و کتابها و احادیث او ذکری به میان نیامده باشد.

لازم به ذکراست که جمیع کتب شیخ صدوق مانند سایر فقهاء و محدثین آن زمانها به زبان عربی بوده و اسامی آنها نیز عربی است که ما به برخی از آنها اشاره می نماییم:

کتاب توحید، نبوت، اثبات وصیت علی علیه السلام، سه کتاب در غیبت امام زمان، معانی الاخبار، خصال، مختصر تفسیر قرآن، من لایحضره الفقیه، عیون اخبار لرضا، ثواب الاعمال.
وفات او
شیح بزگوار ابوجعفر محمد بن بابویه قمی معروف به شیخ صدوق پس ازهفتاد و چند سال زندگانی درخشان و پر افتخار و مسافرت های طولانی در اقصی نقاط بلاد اسلامی و تالیف و تصنیف حدود ۳۰۰ جلد کتاب پر ارزش در ابعاد مختلف زندگی، سرانجام درسال۳۸۱ ه در"ری” چشم از جهان فرو بست و به عالم باقی شتافت. آرامگاهش امروز در شهر ری به نام” ابن بابویه” مشهور وزیارتگاه مردم مسلمان است. “قَدَّسَ اللهُ رُوحَهُ وَ نَوَّرَضَرِیَحهُ".
منبع:
مفاخر اسلام،علی دوانی،ج۳/