اشک بر افشانید ودیده تر کنید که مولای آزادگان وهادی وارستگان به ندای دوست لبیک گفت
جامه مشکین به برکنید که کوکب رهایی به فناءفی الله رسید
وبه امام زمان (عج) تسلیت گوئیدچرا درعزای جد بزرگوارش در ماتمی حزین نشسته است

شهادت مولای پرواپیشگان واسوه وارستگان حضرت علی النقی (ع)را بر دلسوختگان رسالت آل الله تسلیت عرض می نمائیم.



دلنوشته طلبه الزهرا:ز-میراحمدی

ما سامرا نرفته گدای تو می شویم ای مهربان امام ، فدای تو می شویم

هادی خلق به کوری چشمان گمرهان پروانگان شمع عزای تو می شویم

سلام خدا بر تو ای دهمین پیشوای معصوم! سلام بر درخشندگی کوکب نورانی ات که خورشید را شرمگین تابش کرد و چشمه های آفرینش را لبریز جوشش. در این روز غم بار و مصیبت زده، آتش سوگمان را مهار کن و دست مهربان و غریب نوازت را بر صفحه دل هامان بکش.

امام ابوالحسن علي النقي هادي عليه السلام ملقب به امام ” هادي"، دهمين پيشواي شيعيان در نيمه ذيحجه سال 212 هجري در اطراف مدينه در محلي به نام ” صريا” متولد گشت. آن حضرت و فرزند گرامي ايشان امام حسن عليهما السلام به عسكريين شهرت يافتند، زيرا خلفاي بني عباس آنها را از سال 233 به سامرا ( عسكر) برده و تا آخر عمر پر بركتشان در آنجا، آنها را تحت نظر قرار دادند. امام هادي عليه السلام به لقبهاي ديگري مانند: نقي، عالم، فقيه، امين و طيب شهرت داشت و كنيه مبارك ايشان ابوالحسن است. از آنجا كه كنيه امام موسي كاظم و امام رضا عليهما السلام نيز ابوالحسن بود، لذا براي اجتناب از اشتباه، ابوالحسن اول به امام كاظم عليه السلام، ابوالحسن ثاني به امام رضا عليه السلام و ابوالحسن ثالث به حضرت هادي عليه السلام اختصاص يافته است.

پدر بزرگوارش امام جواد (ع) و مادرش بانوي گرامي سمانه است كه بانويی با فضيلت و با تقوا بود. امام هادي (ع) در سن 6 يا 8 سالگي يعني در سال 220 هجري، پس از شهادت امام جواد (ع) به امامت رسيد. مدت 33 ساله امامت امام هادي (ع) با خلفاي معتصم، واثق، توكل، منتصر، مستعن و معتز معاصر بود.
عظمت شخصيت امام هادي (ع) به قدري زياد است كه دوست و دشمن را به اعتراف واداشته است. قسمتي از اين اعترافات مبني بر شخصيت آن امام به لحاظ اخلاقي و بخشي ديگر ناشي از ابعاد علمي آن حضرت و شمه اي، نتيجه كراماتي است كه از آن بزرگوار صادر شده است.

ابن صباغ مالكي در كتابي موسوم به فصول المهمه خطوط واضحي از سيماي تابناك فضايل و ويژگي هاي اخلاقي امام هادي (ع) قهرمان شكست ناپذير عصر متوكل عباسي را ترسيم مي كند!

�فضل و دانش امام دهم شيعيان بر اوج قلل بلند پايه عالم بشريت نقش بسته بود و رشته هاي مشعشع آن بر اختران آسمان سر مي ساييد. نيكي ها و اخلاق پسنديده او را نمي توان در شمار عدد ذكر نمود. اما مي شود به افتخارآميزترين آنها كه موجب حيرت است بسنده كرد. او جميع صفات نيك و مفاخر معنوي را يک جا در وجود داشت. ابعاد وسيع و منبع فياض حكمت و دانش او بر لوح سرشتش ثبت شده و بدين سبب او از ناشايسته ها و آلايش ها به دور و بركنار است.�

امام هادي (ع) داراي نفس زكيه و عزمي راسخ و همتي عالي بود كه هرگز احدي از مردم را نمي توان در مقايسه با او همتا و همسان دانست.

ابن شهر آشوب از رجال حديث نقل مي كند كه او نيك سرشت ترين و پاك ترين روش را در ميان جامعه دارا بود، راستگوترين افراد جامعه محسوب مي شد، به هنگام سكوت، شكوه هيبت و تشعشع وقار، چهره او را دربرمي گرفت و چون لب به سخن مي گشود، گزيده و نغز مي گفت به طوري كه شعاع كلامش روح آدميان را سحر مي كرد.

در وجود مقدس امام هادي (ع) ويژگي هاي اخلاقي پسنديده مي درخشيد. امامت، كمال و دانش و فضيلت و سرشت و اخلاق نيك از فرازهاي اخلاقي اين امام همام است.

خداوند به قدرت بي منتها و دانش وسيع خود، گنجينه هايي از دانش خود را بر خاندان رسالت افاضه و موهبت فرموده و ايشان را به زيور دانش آراسته است، اين گنجينه ها، مجموعه اسرار علوم و معارف است كه خداوند آن را دراختيار امامان شيعه كه راهبران حقيقي بشر هستند، قرار داده است.

امام هادي (ع) كه در زمره امامان شيعه و از خاندان رسالت است، نيز از ويژگي دانشي گسترده و جامع برخوردار است، طوري كه سمبل هاي دانش و فرهنگ وي، عقول را حيران و انديشه ها را به اعجاب واداشته است.

امام دهم همچون پدران و اجداد بزرگوار خود در علم و دانش سرآمد روزگار بود. درخشش او در مدت حياتش احترامي شگفت در قلوب همگان ايجاد كرده بود. نامه آن حضرت در رد پيروان معتقد به تفويض و جبريون و اثبات عدل و حد مابين جبر و تفويض، از فرازهاي شگفت آور دوره امامت، امام هادي محسوب مي شود و بسيار مورد تعمق و توجه مي باشد.

امام هادي (ع) در اين نامه، نظريه پيروان هر دو عقيده را با منطقي ترين اصول مردود اعلام كرده و اسراري از علوم و حقايق آن را پاسخ فرموده است.

با توجه به اينكه خداوند داراي عدل و انصاف و حكمت بالغه است، پس اوست كه مي تواند هركس را بخواهد از ميان بندگان خود براي ارسال پيامش و تبليغ رسالتش و اتمام حجت بر بنده هايش برگزيند. گوشه اي ديگر از درياي بيكران دانش امام هادي (ع) در تاريخ خطيب بغدادي تجلي دارد. او به شهادت خود دانش امام را متذكر شده و در مقام اثبات آن مي گويد:

روزي يحيي بن اكثم در مجلس واثق خليفه عباسي كه جمعي از علماء و فقها حضور داشتند، سؤال كرد كه چه كسي سر حضرت آدم (ع) را هنگامي كه حج به جا آورد، تراشيد؟

تمام حضار در پاسخ آن عاجز ماندند، واثق گفت: هم اكنون من كسي كه جواب اين سؤال را بدهد حاضر مي كنم، سپس شخصي را بدنبال حضرت هادي (ع) فرستاد و وي را به دربار خليفه دعوت كرد. امام نيز دعوت را پذيرفت و براي اظهار و بيان حقيقت به دربار واثق رفت. خليفه پرسيد: اي ابوالحسن به ما بگو چه كسي سر حضرت آدم را هنگام حج تراشيد؟ امام فرمود: اي واثق ترا به خدا سوگند مي دهم كه ما را از بيان و جواب آن معاف كني، خليفه گفت: ترا سوگند مي دهم كه جواب را بفرمايي!

امام فرمود: اكنون كه قبول نمي كني، پس مي گويم. پدرم مرا از جدم خبر داد و جدم از جدش كه رسول خدا باشد، اطلاع داد كه فرمود: براي تراشيدن سر آدم جبرئيل مأمور شد ياقوتي از بهشت آورد و به سر آدم كشيد تا موهاي سرش بريزد.

در مورد جاذبه اجتماعي و نفوذ سياسي امام هادي (ع) فقط مي توان همين را گفت كه يكي از تجليات و تشعشعات پرشكوه خداوند و تابش منبع فياض نور حق در وجود امام هادي (ع) متجلي و منعكس شده و از وجود حضرت نيز مانند آينه اي كه انوار گوناگون را در خود انعكاس مي دهد، ساطع بوده است. كسي را در عصر پيشواي دهم، توان نگاهي ممتد و حتي لحظه اي كوتاه به چهره او نبود. به محض نظر به رخسار پرفروغش آثار ضعف و سستي و ترس بر قلب ها سايه مي افكند. در كتاب هاي تاريخي آمده است كه حضور امام در هر مجلسي مورد تجليل و احترام عميق بود و خواسته و ناخواسته اطرافيان را تحت تأثير و نفوذ قرار مي داد و همنشينان وي همواره آرزوي مجالست و مراودت او را در سر داشتند.

با آنكه متوكل بارها در صدد بود تا به بهانه قيام مسلحانه امام دهم را از ميان بردارد، ولى هيچ گاه به اين بهانه دست نيافت. با اين حال، نتوانست حيات شريف آن حضرت را كه مانع خودكامگیهاى او به عنوان محور تفكر اسلامى بود و همچون مركزى كه شيعيان بر گرد آن پروانه ‏وار می چرخيدند، تحمل كند، لذا ايشان را بنا به روايتى، در تاريخ سوم رجب سال 245هجرى به شهادت رساند.

امام دهم در حالى كه هشت سال و پنج ماه از عمر شريفشان می گذشت، به مقام امامت نايل شدند و پس از سى و سه سال به شهادت رسيدند و در سامرا دفن شدند (صلوات الله وسلامه عليه وعلى آبائه وأبنائه الطاهرين).

تقدیم به مولایم امام زمان (عج) :

دست برافشانید ودل ودیده را نور باران کنید که عالم آل محمد آمده تا خصال نبوی وامامت علوی را تداوم بخشد.

میلاد شکافنده علم علوی ودانش نبوی حضرت امام محمد باقر (ع) بر شیفتگان حضرتش مبارکباد


دلنوشته طلبه الزهرا:ز-میراحمدی

دیده بگشا ای جوان ماه مودت آمده
ماه پاکی وصفا از بهر رحمت آمده
دست ودل را پاک بهر لقاءسوی خدا
تا جدا گرددی زحرمتها جدا ای با وفا

ماه رجب بر عاشقان وشیفتگان مبارکباد

دلنوشته طلبه الزهرا:ز-میراحمدی

موسس مدرسه علمیه الزهرا (س)  متفکر بودن را یکی از ویژگی های شهید مطهری دانست و گفت: تفکر انسان را به عرصه تحقیق، کشف مجهول، اختراع و نورآوری می کشاند.

 آیت الله سید کاظم نورمفیدی در گفتگو با پایگاه اطلاع رسانی مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان، اظهار داشت: بین عالم و متفکر تفاوت وجود دارد. وی با بیان اینکه کسی که ذهنش از سلسله معلومات پر شده باشد عالم نام دارد، افزود: به طور معمول عالم توانایی ایجاد تحول را ندارد. عالم تحول آفرین نیست نماینده مردم استان گلستان در مجلس خبرگان رهبری خاطرنشان کرد: عالم در همان حد اندوخته های خود باقی مانده و تحول آفرین نمی شود. نورمفیدی ادامه داد: متفکر با تکیه بر معلومات خود مجهولات را کشف می کند به عبارت دیگر هر چه علم پیشرفت کند بر مجهولات آن نیز افزوده می شود. به گفته وی، انسانی که چیزی نمی داند مجهولاتش کم و کسی که اندخته های علمی اس زیاد است مجهولاتش هم افزایش می یابند. ایمان ریشه تمام فضایل است نماینده ولی فقیه در استان اظهار داشت: انسان متفکر در حد اعلای علم و دانش پی به ندانستن خود می برد. نورمفیدی ویژگی دیگر شهید مطهری را ایمان واقعی ذکر کرد و گفت: ریشه تمام فضایل ایمان به پروردگار است. وی با بیان اینکه شهید مطهری با تمام دل وابسته به پروردگار بود و با طرح این پرسش که ایمان واقعی چه نقشی در موفقیت انسان در عرصه علم و دانش دارد، افزود: ایمان واقعی بسترهای لازم برای تعالی انسان در این عرصه را فراهم می کند. نماینده ولی فقیه در استان گلستان با بیان اینکه ملاصدرا به واسطه ایمان واقعی در فلسفه شرق تحول به وجود آورد، خاطرنشان کرد: ملاصدرا هنگام بروز مشکلات علمی به حرم حضرت معصومه (س) مشرف می شد و پس از اقامه دو رکعت نماز از پروردگار برای رفع مشکلاتش کمک می طلبید. موسس مدرسه علمیه الزهرا(س) یکی دیگر از برکات ایمان واقعی را شفافیت قلب انسان مانند آینه عنوان کرد و ادامه داد: غلو در چنین قلبی شفاف منعکس می شود. به گفته وی، شهید مطهری مانند برخی از انسان ها از ایمان خود را در راه منافع مادی بهره نبرد.

 حضرت آیت الله نورمفیدی ،  ضمن اشاره به تعاریف کلمه عزت در فــــــرازی از دعای مکارم الاخلاق امام زین العابدین (ع) و تاکید بر کسب این فضیلت و دوری از تکبر در این مسیر به بحث پیرامون راههای کسب عزت پرداخته و افزودند: با رجوع به آیات شریفه قرآن و روایات عدیده از معصـــــــــومین (ع) چنین به دست می آیدکه جهت تحصیل عزت ، انسان باید رابطه اش را با خداوند محکم نماید .

وی افزود: در مسیر ارتباط و قرب به خدا جهت  کسب عزت راههای وجود دارد که از جمله این طُرُق ، طمع نداشتن ( به آنچه دیگران دارند) ، عفو و گذشت( در مقابل توهین های دیگران که خلاف انتظار است)، حفظ زبان ( امام موسی بن جعفر می فرمایند: زبانت را حفظ کن تا عزیز شوی) ، فرو خوردن خشم ( اگر دچار خشم شد خشمش را ابراز نکند)، صله رحم ، صبر در مصیبت ،  قناعت و رعایت انصاف در برخورد با دیگران واعطاء به کسی که او را محروم نموده) و شجاعت ( امام علی می فرمایند: شجاع ترین انسانها کسی است که بر هوای نفسش غالب شود) می باشد.

وی در ادامه خطاب به طلاب این مدرسه خاطر نشان نمود: شما به عنوان مبلغین و هادیان دین مبین اسلام، باید متخلق به اوصاف الهی و فضایل اخلاقی باشید و در ارتباط با مردم در میدان رفتار و عمل انصاف داشته باشید تا بتوانید در راستای هدف اصلی و الهی خود( مروج دین اسلام)  گام بردارید و به عزت راستین برسید.

 سرکار خانم موسوی ( از اساتید حوزه علمیه تهران) در همایش ولادت حضرت فاطمه (س) که در مدرسه علمیه الزهرای گرگان در جمع عموم بانوان برگزار گردید ، بیان داشتند: خداوند در کتاب الهی قرآن به شبهاتی که در زمینه زن مطرح شده است جواب می دهد و بر تفکرات غلط پیرامون زن خط بطلان می کشد و می فرماید: ” من عمل صالحا من ذکر و انثی فهو مومن فلنحییَّنه حیاه طیبه …..) که در این آیه میزان را ایمان و عمل صالح قرار داده است و وجود عینی زنی که مقام ولایی را پیموده است و در این مرتبه هم کفو با علی (ع) می باشد حضرت فاطمه زهرا(س) است.

وی افزود: لسان از بیان مقام حضرت فاطمه زهرا(س)( مقام عصمت ، علم لدنی و تمام مقامات و شئونات ) الکن است ، توجه به ویژگی و صفت محدثه بودن ایشان به جهت نزول مکرر حضرت جبرئیل بر حضرت زهرا(س) ( هم کلام شدن با ملائک) و توجه به ویژگی های دیگر حضرت ، گویای این حقیقت است که بانوان ما باید به خودشان افتخارنمایند که خداوند با وجود حضرت فاطمه زهرا(س) آنان را به خودشان شناساند و معرفی نمود. با دقت در آیه ( انا عرضنا الامانه علی السماوات و الارض و الجبال و ابین ان یحملنها فاشفقنا منها و حملها الانسان ) فهمیده می شود که فقط انسان است که قابلیت و استعداد تحمل این بار امانت را دارد ، که خداوند این بار امانت را به حضرت زهرا(س) عطا نمود به عنوان یک زنی که صلاحیت و شانیت و قابلیت برای احراز این مقام را دارد . اگر زنان ما در مسیر سیر و سلوک روحانی حرکت نمایند ، هیچ مرتبه و مقام و هیچ فردی نمی تواند جلوی حرکت ایشان را بگیرد.وی در ادامه خاطر نشان نمود: حضرت زهرا(س) همچون نور خورشیدی که چشمان انسان توان تحمل درخشندگی آن را ندارد ، درک مقاماتایشان نیز برای دیگران ممکن نیست. در زیارت ماثوره جامعه کبیره وارد است که ائمه هدی(ع) محّال معرفه الله هستند که در راس آنان خانم فاطمه زهراست. در روایتی از امام حسن عسگری وارد است که می فرمایند: نحن حجج الله وجدنی فاطمه حجه علینا ( حضرت زهرا(س) بر حجج الهی ، حجت است)استاد حوزه و دانشگاه افزود: امروز به برکت انقلاب و خون گرانبهای شهدا و زحماتی که در راه انقلاب کشیده شده ، زنان ما از موقعیتی که قبل از انقلاب داشتند به چنین جایگاهی رسیده اند و روز زن به چنین جایگاه رفیعی تحول نمود. حال باید تامل در این مسئله نمود که وظیفه ما در قبال این لطف الهی چیست؟ خانم فاطمه زهرا(س) به عنوان الگوی حسنه برای همه انسانها است که خصوصا بانوان ما باید از وجود مقدسش الگوپذیری کنند ، یعنی نگاهشان نگاه الگویی و نگاه اسوه ای باشد.وی بیان داشت: در راس سمت های اجرایی و کارهای اجتماعی سعی کنید به نقش اساسی خود دقت بسیار داشته باشید ، نقش اصلی زن، مادر و همسر بودن است که این کار خیلی مهم و باارزش می باشد. خداوند کار بزرگ انسان پروری را از زن خواسته است و اینکه امام (ره) فرمودند: شغل زن ها شغل انبیاست بدین معناکه همه ی انبیاء مبعوث شدند تا انسان تربیت کنند و لذا این وظیفه خطیر به زنان داده شده است و غیر زن از کسی ساخته نیستوی در پایان با اشاره به هفته بزرگداشت معلم تصریح نمود: معلم راستین اول خداوند است و اول متعلم رسول خداست و معلم کسی است که با تعلیم او انسان خلق می شود منتهی منظور از انسان با این شکل و شمایل ظاهری نیست بلکه انسانی که تحت تعلیم و تربیت قرآن قرار بگیرد ، از مواد قرآنی تغذیه نماید و تغذیه اش سالم باشد.معلمان واقعی افرادی هستند متربیان خود را در این مسیر تربیت کنند با هدف الهی و نیت الهی ، منتهی رسیدن به این مقام راه دارد و راه آن ، این است که دست به دامان محّال معرفه الله بشویم ، با تمسک به ائمه هدی(ع) این معرفت برای انسان ایجاد می شود .