سخنرانی حضرت آیت الله نورمفیدی درسحرسیزدهم ماه مبارک رمضان

بسم‏ الله الرحمن الرحیم الحمد الله رب ‏العالمین الصلاه‏ والسلام علی سیدنا و نبینا محمد و علی اهل‏ بیت الطیبین الطاهرین و سحبه‏ المنتجبین سیما بقیه ‏الله و امام‏العصر (عج) و لعنت ‏الله علی اعدائهم اجمعین من الآن الی قیام یوم ‏الدین

امام زین ‏العابدین (ع) در مناجات خمس‏ عشر به راز و نیاز می‏پردازد. عاشقی در محضر معشوق نشسته و خود را اینگونه معرفی می‏کند: «من چگونه بنده‏ای برای تو بودم؟ با این امتیازاتی که تو به من دادی آیا باز هم مرا از خانه‏ات می‏رانی؟ آیا با امیدی که به چشم‏پوشی‏ات دارم باز هم مرا محروم می‏کنی؟

من چنین انتظاری از تو ندارم. خودت وعده دادی امیدواران درگاهت را مایوس نکنی. من به عفو و بخشش تو پناه آورده‏ام آیا در این صورت باز هم مرا تسلیم دوزخ می‏کنی؟» امام سجاد (ع) در ادامه این مناجات چنین می‏فرماید: «نه، هرگز چنین نیست. از ذات بزرگوار تو به دور است مثل منی که با چنین امید و تمنا به در خانه‏ات آمده‏ است را محروم کنی. ای کاش می‏دانستم نتیجه زندگی‏ام در این دنیا چه خواهد بود؟ آیا رنج و مشقت است؟

اگر اینگونه است ای کاش از مادر متولد نمی‏شدم و پرورش نمی‏یافتم، که البته چنین نیست. یا اینکه مرا از سعادتمندان قرار داده‏ای و به مقام قرب مخصوصت می‏رسانی که اگر صحیح باشد چشمم روشن و دلم آرام است. اگر اینگونه باشد از سعادتمندان درگاهت هستم.

اگر اینگونه هست مرا به نحوی آگاه ساز.» در آیات قرآن آمده که روز قیامت بعضی‏ها با چهره سیاه و ترسناک و برخی دیگر با چهره‏های سفید و نورانی ظاهر می‏شوند. امام سجاد (ع) در راز و نیاز خود با ذات اقدس الهی در مناجات خمس‏عشر می‏فرماید: «پروردگارا! آیا این چهره‏هایی که در مقابل عظمت تو به خاک افتاده‏اند را فردای قیامت سیاه می‏کنی؟ یا اینکه آن سیاه‏شدگان این چهره‏ها نیستند؟» در روایات و احادیث دیگر آمده است که روز قیامت اعضای بدن به جای زبان‏ها حرف می‏زنند. به عبارت دیگر آخرت چهره‏زندگی به خود می‏گیرد، مثل دنیا نیست که فقط انسان و موجودات زنده حیات داشته باشند.

پروردگار خود نیز می‏فرماید: «ما روز قیامت به زبان‏ها مهر می‏زنیم و دست‏هایشان با ما حرف می‏زنند و پاهایشان به کارهایی که دست و پا انجام دادند شهادت می‏دهند.» پروردگارا! زبان‏هایی که لا اله‏ الا ‏الله و الله ‏اکبر و حمد و ستایش تو را به جا آوردند آیا آن روز لال می‏شوند؟ قدر زبان‏هایی که ذکر ذات اقدس الهی را می‏گویند، بدانید. این لا ‏اله ‏الا ‏الله، الله ‏اکبر و الحمد الله را با توجه بگویید. امام سجاد (ع) در ادامه راز و نیاز خود با ذات اقدس الهی در این رابطه می‏فرماید: «آیا زبان‏هایی که به ثناگویی تو باز شده‏اند را در روز قیامت لال می‏کنی؟»

همچنین در برخی دیگر از روایات نیز آمده که روز قیامت به برخی از دل‏ها مهر می‏زنند همانگونه که در دنیا مهر خورده‏اند. جلوی چشمان و گوش‏هایشان پرده می‏افتد. اینها فردای قیامت دل‏هایشان مهر خورده است. پروردگار با کسی دشمنی ندارد.

در این بخش از مناجات خمس‏عشر امام زین‏العابدین (ع) عرض می‏کند: «آیا دل‏‏هایی که طومارشان به محبت تو پیچیده شد را مهر می‏زنی؟» پروردگار را دوست بداریم. هنگام مرگ دلمان باید محبت او را داشته باشد. ان‏شاالله دل‏هایی که روز قیامت مهر می‏خورند دل‏های ما نباشند. ماه رمضان ماه این حرف‏هاست. ماه زنده کردن عشق و محبت به ذات اقدس الهی. ما انسان‏ها چیزی جز دعا برای عرضه به درگاه او نداریم.