حوزه و دانشگاه، دو سکوی پرواز جامعه، دو یار دیرین، دو پایگاه مردمی، دو کانون آگاهی، دو نیاز بنیادین و دو رکن استقلال و آزادی ملت هستند. نه علم بدون ایمان می تواند جامعه را اداره کند و نه ایمان فردی بدون قوانین اجتماعی اسلام و مدیریت مکتبی و استفاده از کارشناسان می تواند نیازهای فردی و اجتماعی را برآورده سازد. بنابراین، حوزه و دانشگاه تنها با یاری یکدیگر و با هم فکری و همکاری و تعاون و برادری می توانند رسالت بزرگ خویش را محقق نمایند.

كلام مقام معظم رهبري (مدظله العالي): وحدت حوزه و دانشگاه یعنی وحدت در هدف و هدف این است که همه به سمت ایجاد یک جامعه اسلامی پیشرفته مستقل، جامعه امام، جامعه پیشاهنگ، جامعه الگو حرکت نمایند.(خطبه نماز جمعه ۷۸/۹/۲۶)