خانم نرگس شریف حسینی بیان داشت: «محَدَّث»  درجه ای از درجات نبوت و رسالت است لذا حضرت زهرا(س)  با وجود اینکه نبی یا رسول نبود ولی یک درجه از نبوت را دارا بود.

به گزارش پایگاه خبری _اطلاع رسانی حوزه های علمیه خواهران، خانم نرگس شریف حسینی«معاون آموزش مدرسه علمیه عالی الزهرا(س) گرگان» درنشست معاونین این مدرسه با طلاب که به مناسبت شروع ترم جدید و دهه اول فاطمیه برگزار شد بیان داشت: حضرت زهرا(س) از منظر تعالیم عالی اسلام و در سایه تربیت محمدی و وجود کانون گرم خانوادگی علوی، چنان جان خود را به علم، دانش،  معرفت و نیز کمالات نفسانی و معنوی و فضایل اخلاقی آراسته نمود که در عرصه های مختلف از همگان سبقت داشت و مقام سروری زنان دو عالم و همتایی مقام ولایت علوی را  از آنِ خود نمود.

وی ادامه داد:حضرت فاطمه زهرا(س) دارای القاب متعددی است که هر کدام نشانگر گوشه ای از شخصیت ملکوتی آن حضرت است.از جمله القاب حضرت می توان به«محَدَثه بودن» ایشان اشاره نمود.

معاون آموزش مدرسه علمیه عالی الزهرا(س) گرگان افزود: واژه«محدَّث» اسم مفعول و به معنای کسی است که با او سخن گفته می شود. در کتاب«مجمع البحرین» در معنای«محدثین» آمده است که آنان کسانی هستند که ملائکه بدون اینکه دیده شوند با آنان سخن می گویند که در بین این ملائک حضرت جبرییل نیز وجود دارد.

خانم شریف حسینی گفت: با استناد به کتاب«الخصائص الفاطمیه» و در بررسی روایات متعدد پیرامون معنای«محَدَّث» این نتیجه حاصل می گردد که این فیض خاص بخاطر وجود استعداد و قابلیت کامل و موهبت الهی است که در محَدَّث وجود دارد.

وی ادامه داد: بین رسول و نبی با محدث تفاوت وجود دارد بدین نحو که محدث، نبی و رسول نیست حال آنکه رسول و نبی محَدَّث هستند، یعنی رابطه بین آنها عام و خاص مطلق است.به عبارت دیگر «محَدَّث»  درجه ای از درجات نبوت و رسالت است لذا حضرت زهرا(س) با وجود اینکه نبی یا رسول نبود ولی یک درجه از نبوت را دارا بود.این لقب«محَدَّث» از بزرگترین القاب حضرت صدیقه طاهره است.

استاد حوزه یادآور شد: روایات فراوانی وارد است که نشان دهنده این حقیقت است که بعد از رحلت رسول مکرم اسلام(ص)، خداوند متعال برای تسلی خاطر حضرت زهرا(س) فرشتگان را هم صحبت و مأنوس با او گردانید.

خانم شریف حسینی افزود: در کتاب «کافی » از امام صادق(ع) در خصوص مصحف فاطمه(س) وارد است که در واقع مجموعه ای از گفتگوهایی پیرامون مقام و جایگاه نبی مکرم اسلام(ص) و حوادثی که بعد از شهادت حضرت زهرا(س) بر فرزندانش وارد می شود، است که بین حضرت زهرا(س) و ملائک بیان می شد و حضرت علی(ع) آنها را می نوشت و به عنوان «مصحف حضرت فاطمه(س)» تشکیل شد.