قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ مَنْ تَعَلَّمَ‏ فِي‏ شَبَابِهِ‏ كَانَ بِمَنْزِلَةِ الرَّسْمِ فِی الْحَجَرِ وَ مَنْ تَعَلَّمَ وَ هُوَ كَبِيرٌ كَانَ بِمَنْزِلَةِ الْكِتَابِ عَلَى وَجْهِ الْمَاء
رسول گرامی اسلام(ص) می فرمايد: تعلم در ايام جوانی بمنزله نقش بر سنگ است يعنی به اين زودی زائل نمی شود. اگر نقشی بر سنگ بسته بشود ماندنی و مستمر است. وقتی در طبيعت با کنده کاری علامتی بر روی سنگ می گذارند سالها و قرنها می ماند. اما تعلم در بزرگسالی مثل نوشتن بر روی آب است و نمی ماند و واقعا اين مساله مهمی است.
هر چه می توانيد در جوانی ياد بگيريد، در تحصيل و طلب علم نبايد امروز و فردا کرد. گاهی در ذهنمان می گذرد که حالا فرصت است و اين جدال درونی طالبان علم به اينکه حالا بخوانم يا نخوانم، حالا اگر امروز نخواندم فردا می خوانم، مشکل درست می کند. اين احاله دادن به فردا و فرداها يعنی از دست دادن فرصتها. واقعا هر چه سن بالاتر برود امکان فرا گيری وتعلم ضعيف تر می شود و قوای انسان به مرور تحليل می رود. به هر حال اگر قوه فهم و درک انسان دائماً در حال تلاش نباشد تحليل می رود. همانطور که جسم انسان در اثر بی تحرکی بيمار می شود روح انسان نيز بر اثر بی تحرکی دچار بيماری می شود. گاهی به گذشته خودتان مراجعه کنيد يک سوره قرآن که از کودکی حفظ کرديد هنوز در ذهن شما مانده اما هرچه جلوتر می رود حافظه انسان ضعيف می شود. مگر اينکه کسی دائما در جريان زندگی اين قوا را زنده نگه دارد. به هر حال قدر جوانی را بدانيد. واقعا اين جمله «من تعلم فی شبابه» نکته ای ناب است. فرصت جوانی را از دست ندهيد. جوانی هم اوجش تا 40 سالگی است و طلبه از چهل سالگی به بعد ديگر بايد اطلاعات و دانش خود را عميق کند ولی تا چهل سالگی بايد ياد بگيرد. لذا فرصتها را از دست ندهيد؛ ببينيد روزی چند ساعت مطالعه می کنيد روزی چند ساعت برای مسائل علمی فکر می کنيد؟ اينها وقتی در طول عمر کنار هم انباشته شود می فهميم چقدر کار علمی کرديم و چقدر وقت هدر داده ايم. لذا توصيه می کنم در مورد خودتان و در مورد فرزنداتان دقت کنيد و زمينه يادگيری آنها را فراهم کنيد. «الحمد لله رب العالمين»