امام زين العابدين (عليه السلام) مي‌فرمايد:«اشدّ ساعات ابن آدم ثلاث ساعات: الساعه التى يعاين فيها ملک الموت، الساعه التى يقوم فيها من قبره و الساعه التى يقف فيها بين يدى اللَّه تبارک وتعالى»
امام سجاد (عليه السلام) مي‌فرمايند: سخت ترين لحظات انسان سه لحظه است: اين خيلی عجيب است، گاهی در زندگی مشکلات و و سختيها و شدائدی
پيش ميايد که گمان مي‌کنيم آن سختيها، سختيهای غير قابل تحمل و شديد ترين آنها است، اما به فرموده امام سجاد (عليه السلام) سخت‎ترين ساعات و لحظات
انسان سه لحظه است: 1. آن لحظه‎ای که ملک الموت را مي‌بيند؛ لحظه ديدن ملک الموت، لحظه خيلی سختی است، لحظه‎ای است که مي‌خواهد از همه دلبستگيها
به يکباره جدا شود، همه آن چيزهايی که برايش عزيز هستند، همه آن افراد، موقعيتها، اموال، انسانها، همه اين پيوندها را بايد قطع کند، خيلی سخت است،
ما يک چيز از چيزهايی که داريم وقتی مي‌خواهيم از دست بدهيم ببينيد چقدر سخت است برايمان، يک مال، يک مقداری پول، يک وسيله يا فرزند يا همسر يا
مادر، آنچه که از مصيبتها در اين دنيا برای انسان پيش مي‌آيد به خاطر از دست دادن آن چيزهايی است که دوست دارد. اينها را تک تک از دست مي‌دهد، تازه
اگر در يک شرايط خاصی چندتا رابا هم از دست بدهد خيلی سخت است، اما وقتی ملک الموت به سراغ انسان ميآيد، آن لحظه ای که مي‌خواهد يکباره همه
دلبستگي‌ها را کنار بگذارد، بايد خيلی سخت‎تر باشد، سختی آن وقتی درک مي‌شود که خودمان تفکرکنيم دراينکه وقتی چند چيز را از دست مي‌دهيم
(آبرويمان را از دست مي‌دهيم، مالمان را از دست مي‌دهيم، عزيزمان را از دست مي‌دهيم، موقعيت خود را از دست مي‌دهيم) چقدر فشار دارد، حال آن لحظه،
لحظه ديدار ملک الموت، لحظه‎ای است که مي‌خواهد همه اينها را کنار بگذارد، لذا بايد خيلی سخت باشد.
2. دوم ساعتی که از قبر خود بر مي‌خيزد، «الساعة التى يقوم فيها من قبره»، آن ساعت هم ساعت وحشت و تنهايی و ترس از محاسبه است؛ آنچه که در عالم برزخ طی کرده، اينها مقدمه برای حسابرسی بوده است.
3. و ساعت سوم آن ساعتی است که در برابر خداوند تبارک وتعالی مي‎ايستد؛ آن ساعتی است که احساس شرم و گناه و تقصير و ندامت و پشيمانی و حسرت تمام وجود او را در بر مي‌گيرد در برابر وجود با عظمت خداوند و ذات کبريايی حق تعالي، آن موقع تازه مي‌فهمد، که چه نافرماني‌ها و طغيان‌ها و عصيان‌هايی کرده و چه حقوقی از آن ذات اعظم الهی را پايمال کرده است، احساس ندامت و شرم و پشيمانی و حسرت، آن هم خيلی ساعت سختی است.
برای اينکه اين ساعات سخت، حداقل برای ما کمی آسانتر شود، راه دارد، اگر ما به اين کلمات باور داريم، اگر ايمان داريم به صدق و راستی ائمه (عليهم السلام) اگر
يقين داريم چنيم مواقفی پيش روی ما هست که قطعاً هست، اولی زودتر و دومی کمی ديرتر و سومی ديرتر از هر دو، ولی قطعی است، ما چه مقدار برای برخورد
با اين سه لحظه آمادگی داريم؟ گاهی انسان فکر مي‌کند مي‌بيند اصلادر يک عالم ديگر و خواب است. ما غافل هستيم از اين ساعات و لحظات سختی که پيش روي
ما است، دلمان را خوش کرديم و خودمان را مشغول به چيزهايي….، اگر به اين ساعات فکر کنيم، در اينجا ديگر بسياری از سختيها را تحمل مي‌کنيم، اگر به
اين ساعات فکر کنيم از بسياری از لذت‌ها چشم مي‌پوشيم، اگر به اين ساعات و لحظه‎ها فکر کنيم حريم همديگر را نگه مي‌داريم، با هم با مهربانی و صفا
صميمت برخورد مي‌کنيم، دلهايمان را از کينه و حسد خالی مي‌کنيم، از سوءظن و بدبينی رها مي‌شويم، از لجام گسيختگی زبان و سخن گفتن به هر نحو و کيفيتی
دور مي‌شويم.
اينها يک حقيقت است، مرگ باوری مانع بسياری از رفتارهای انسان است، باور داشته باشيم اينها را، واقعاً اينها يک حقايق و واقعيتهايي است که ما با آنها مواجه خواهيم شد.
خداوند به ما توفيق عبور از اين لحظات سخت را همراه با سربلندی عنايت بفرمايد.
«الحمد لله رب العالمين»