( از بیانات حضرت آیت الله نورمفیدی در جلسه اخلاق هفتگی در جمع طلاب مدرسه علمیه الزهراء(س) )آیات زیادی پیرامون مسئله یقین وارد است که نشانه اهمیت بر این مسئله می باشد.از باب مثال در مورد آخرت آنچه از سوره مبارکه بقره برداشت می شود مراد یقین به آخرت است. . از مرحوم آیت الله شیرازی ( مفتی حرمت تنباکو) سوال شد:  اگرمُخبر صادقی به شماخبر دهد که شما یک هفته بیشتر زنده نمی مانی و بعد از دنیا خواهی رفت چه می کنی ؟ ایشان در جواب فرمودند: همان کاری را انجام می دهم که از اوایل جوانی انجام می دادم .چون از همان اوایل جوانی به آخرت یقین داشتم و می دانستم هرکاری که در دوران زندگی انجام می دهم باید فردای قیامت پاسخگو باشم.این نمونه ای از یقین واقعی است.البته هر یقینی نمی تواند مارا به سعادت برساند چه بسا یقینی که برخواسته از انحرافات و تبلیغات سوئی است که عامل سقوط انسان گردد همچون یقین ابن ملجم .مراد حضرت زین العابدین از یقین درذیل دعای مکارم الاخلاق ،  یقینی است که مطابق با واقع باشدو عامل سعادت و ورود انسان به بهشت گردد.چیزهایی که باعث از بین رفتن یقین می گردد عبارتند از : 1-غلبه هوای نفس ، امام علی (ع) می فرمایند: یُفسِدُ الیقینَ الشکُ و الغلبةُ الهوی 2- حرص زیاد برای رسیدن به مظاهر دنیایی ( من کَثُرَ حـــرصُهُ قَلَّ یَقینُه ) 3 - طمع ( امام علی (ع) : سَبَبُ فسادِ الیقینِ الطمعُ ) 4- رفاقت و مصاحــــــــــبت با ابناء دنیا (از امام علی (ع) : خُلتَةُ ابناءِ الدنیا تُشینُ الدین و تُضعِفُ الیقین ) 5- مال دوستی (امام علی (ع) : حُبُ المال یُوهِنُ الدین و یُفسِدُ الیقین .) و آنچه باعث تقویت و تکمیل یقین می گردد عبارتند از: ایمان پویا ( ایمانی که توفیق بازنگـــــــری در اعمال را در شبانه روز به انسان بدهد ) امام علی (ع) : مَن یومن یزداد یقـــــــیناً  و نیز شکرگزاری نعمت هاکه از امام کاظم (ع) وارد است: تعاهَدُ عِبادَالله نِعَمَه بِاصلاحِکم انفسَکم ، تزدادُ یقیناً.