سخنرانی حضرت آیت الله نورمفیدی مؤسس مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان درهجدهمین سحرماه مبارک رمضان

بسم‏ الله الرحمن الرحیم الحمد الله رب ‏العالمین الصلاه‏ والسلام علی سیدنا و نبینا محمد و علی اهل‏ بیت الطیبین الطاهرین و سحبه‏ المنتجبین سیما بقیه ‏الله و امام ‏العصر (عج) و لعنت‏ الله علی اعدائهم اجمعین من الآن الی قیام یوم‏الدین.

امشب شب 19 ماه مبارک رمضان و اولین از شب‏هایی است که بندگان به درگاه الهی روی می‏اورند و به رعا و مناجات می‏گذرانند. قرآن را که مقدس‏ترین مقدسات است به عنوان شریک و واسطه بین خود و پروردگار قرا داده و آن قسم می‏ دهند.

از سوره قدر و برخی دیگر از سوره‏ها اینگونه استفاده می‏شود که تمام قرآن یک مرتبه بر قلب نورانی پیامبر گرامی اسلام (ص) نازل شد. یا در آیه دیگری آمده که :«ما قرآن را در شب مبارک نازل کردیم».

رمضان ماهی است که قرآن یکدفعه و یکجا نازل شد اما از سوی دیگر به طور قطع اطلاع دارید که نزول قرآن به صورت دفعی و یک مرتبه نبود بلکه در طول 23 سال به مناسبت‏های مختلف کاهی یک آیه، گاهی چند آیه و گاهی یک سوره نازل شدند. بنابراین جمع بین این دو نظر که یکی می‏گوید قرآن یک دفعه و دیگری می‏گوید قرآن مرحله به مرحله نازل شد چگونه امکان‏پذیر است؟

این نکته را برخی از آیات قرآن روشن ساختند. از برخی از آیات اینگونه استفاده می‏شود که قرآن دو مرحله دارد. یک مرحله آن وحدت و یکتایی است. در این مرحله تفسیر وجود ندارد. قرآن یک حقیقت واحد است.

مرحله دوم آیه آیه است. ذات اقدس الهی در اوایل سوره هود می‏فرماید: «این قرآن کتابی است که آیات آن مرتبه یکتایی، وحدت و وساطت دارند و بعد آیه آیه می‏شوند». از این آیه استفاده می‏شود که قرآن دو مرتبه احکام و تفسیر دارد. در سوره زخرف نیز پروردگار فرموده است: «ما این قرآن را در قالب زبان عربی ریختیم و آن را آوردیم پایین تا شما آن را درک کنید که این را با تعتقل می‏توانید درک کنید، اما این قرآن در نزد ما بسیار بالا و دست ‏نیافتنی است که دست غقل نیز به ان نمی‏رسد».

پس بنابراین می‏توانیم بگوییم آن حقیقت واحد در یک شب و به یکباره بر قلب رسول الله نازل شد. فقط آن قلب می‏توانست حقیقت قرآن را دریابد، اما این قرآن که دست ماست به مناسبت‏ها و موضوعات مختلف آیه آیه نازل شد. برای مثال: رساله‏های عملیه هزاران مسئله دارند که از قوه ادراکی مرجع تقلید خارج می‏شوند.

این قوه ادراکی در وجود مرجع تقلید جزء جزء نیست بلکه به صورت یک مجموعه واحد قرا دارد، زمانی که به صورت جزء جزء درمی‏آید شکل کتاب به خود می‏گیرد. قرآن هم یک حقیقت واحد داد و آن حقیقت توحید است که در قالب اعتقادات و به شکل احکام و دستورات و اخلاق تجلی می‏یابد. فقط قلب نورانی پیامبر عظیم‏الشان اسلام می‏توانست این حقیقت واحد را دریابد و کل آن در قلبش تجلی یابد. آن هم در شب مبارکی همچون قدر.

می‏گویند قدر، شب انسان‏های کامل است. آنها در این شب برای خود عالمی دارند. قدر، شبی بود که نبی مکرم اسلام (ص) آنقدر بالا رفت و به مقام قرب ذات اقدس الهی رسید. قرآن همه چیز ماست، دنیا و آخرت ما، کتاب زندگی و برنامه ما. مسلمانان باید خود را با این برنامه منطبق کنند. دستورات الهی را باید بدانند و به آن عمل عمل کنند.

همه باید بیشتر با تفسیر قرآن آشنا شویم تا منزلت ما در روز قیامت بیشتر شود. به هر میزان که با تفسیر قرآن آشنا شویم به همان اندازه منزلت می‏یابیم. لذا کسی به اندازه پیامبر گرامی اسلام (ص) منزلت ندارد.