کذب آنقدر قبيح است و آثار منفی زيادی هم برای فرد و هم جامعه دارد که لاتعد و لا تحصي. دروغ از اموری است که متأسفانه در جامعه قبح آن ريخته است يعنی به راحتی دروغ مي­گوييم و به راحتی قسم دروغ مي­خوريم انگار که اصلاً اتفاقی نمي­افتد. يکی از آثار کذب حال چه کذب شخصی و چه کذب عمومي، فقر است؛ اما اگر برای کسی کذب يک روش شود، اثر آن فقر است و همچنين اگر در يک جامعه­ای کذب شيوع پيدا کند، فقر از آثاری است که دامن همه جامعه را مي­گيرد.

اينها خيلی مهم است و اينها از آثار وضعی اعمال ماست؛ در مورد گناه مي­گويند اگر زياد شود، فقر و گرفتاری و فلاکت مي­آيد اما در بين گناهان کذب هم جزء گناهان است و موجب فقر مي­شود. کذب اگر برای يک شخص روش شود موجب فقر است و برای جامعه نيز اگر در عموم جامعه اهل کذب شوند بی ترديد طبق فرمايش اميرالمؤمنين(ع) موجب فقر خواهد شد.

«والحمد لله رب العالمين»