مادرم رفت صدایش نکنید !

بگذارید که آرام بخوابد اینجا .

او پس از مدت ها درد اندوه و تلاش،

زحمت دلهره ی فرزندان ،

اولین بار چنین آرام است ،

بگذارید که آرام بخوابد اینجا

مادرم رفت …

ببیند دیگر بی پناه و پشتم ،

وقت اندوه کسی نیست که هر لحظه به یادم باشد .

یک سال از عروج ناباورانه مادرم

( مادر شهید علیرضا ظروفچیان )

گذشت .

پروردگارا تو رئوف و مهربانی ،

نعمت های خویش را صمیمانه می بخشی

و حکیمانه باز می ستانی

پس کریمانه صبر و شکیبایی عطا فرما

تا اندوه نبودنشان را بر تن جان هموار سازیم

نهم دی ماه هر سال یادآور نهم دی ماه سال هشتاد و هشت است، روز رویارویی جامعه مسلمان و با بصیرت ایران با گروهی قلیل از غافلان و چشم به غرب دوخته گانی است که سودای محال در سر می پروراندند و چنین انگاشته بودند که می توانند با اخلال در نظم عمومی و در نقاب دروغین دفاع از مردم، راه انقلاب و مسیر مستقیم آن را که حاصل خون هزاران هزار شهید و ایثار و فداکاری ملت بزرگ ایران است به نفع دشمنان اسلام و انسانیت و آزادی و معنویت تغییر دهند.
چنان نابخردانه حرکت منحرف خویش را آغاز کردند که از همان آغاز رویارویی‌های خیابانی بر همگان روشن بود که هویت‌های باطل سعی در تخریب اذهان عمومی و عوام فریبی و گل آلوده ساختن آب برای استفاده های نامشروع خویش دارند. گروهی اندک که با شعارهای فریبنده سعی در پنهان ماندن منظور خویش داشتند و به ناچار گاهی به نعل و گاهی به میخ می زدند و غافل از آن بودند که بعد از گذشت سی سال از انقلاب و آشنایی مردم با انواع و اقسام ترفندها و تزویرها و انقلاب‌های نرم دشمن، دیگر نمی‌توانند با چنین شعارها و شعورهایی از امواج کوبنده و درهم شکننده مردم ایران به سلامت بگذرند و راه به جایی ببرند. به راستی چند روز محدود سکوت اولیه ملت برای بهتر شناختن آنان، آن گروه را به فتنه‌ای که آغاز کرده بودند امیدوار ساخته بود و می‌پنداشتند که راهی را که انتخاب کردند مورد تایید ملت ایران است و لذا بی محابا تاختند و هویت خویش را آشکار نمودند تا آنجا که حتی حرمت عاشورای حسینی را هم زیر پا گذاشتند و محل هیئت های عزاداری و پرچم های عزای ابی عبدالله را به آتش کشیدند. کار جسارت و وقاحتشان آن قدر بالا گرفت که از اهانت به مقدسات، تخریب اموال عمومی، اهانت به علمای دین و جسارت به بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران و انقلاب مردمی ابا نکردند.
بزرگان دین فرمودند: باطل چون کفی بر تارک موج است که لحظه ای بر می خیزد،خودی نشان می دهد و سپس در کام موج منهدم می شود.
این حرکت مذبوحانه بی‌محتوا و حق سوز و باطل افروز به زودی باطن آن گروه را آشکار ساخت، وقتی کار به هتک حرمت های آسمانی و شرافت های ملی رسید و ناگهان سیل خروشان جمعیت مسلمان و با بصیرت ایران در همه شهرها به یکباره به حرکت درآمدند و خار وخاشاک ها را از ساحت پاک این سرزمین شستند و منهدم ساختند،در همان ساعات اولیه حرکت با بصیرت ملت ایران نه از تاک نشان ماند و نه از تاکنشان.
و این گونه آخرین تیر ترکش خصم با حمایت از گروهی قلیل که خویش را چون گرگ های در پوستین شبان کاران پنهان کرده بودند و سعی در مصادره به مطلوب انقلاب را داشتند به هدف ننشست و مثل هزاران تزویر سابق دشمن در این دوره سی ساله بعد از انقلاب شکست خورد و راه به جایی نبرد.
زمان می گذرد و هرچه جلوتر می رویم ابعاد بیشتری از هم اندیشی این گروه با دشمنان قسم خورده انقلاب آشکارتر می‌شود و روسیاهی به دیگ می‌ماند و تاریخ آیینه خوبی برای نسل‌های آینده است، تاریخی که به ما می‌گوید هیچ حرکت باطلی هرگز ماندگار نشده است و هیچ منحرف مفسدی روی صلاح و فلاح را ندیده است و آنچه استوار و پویا بر جای می‌ماند حقانیت ملتی است که هرگز هیچ قدرت سلطه گر فاسدی توان محو و نابودی آن را نخواهد داشت.
سال روز نهم دی روز نمایش قدرت حق و بروز بصیرت ملت ایران را گرامی می داریم.

دوست مهربانم :تا کنون چند بار از حرف بی موقع و عمل بی جای خود متاسف شده ای ؟ می دانی چرا ؟برای اینکه احساسات خود را مدیریت نکرده ای !!

خوب من : بهتر فکر کن ، احساسات ما هم مانند آب است ، خودت انتخاب کن
میخواهی سیلی خانمان برانداز باشی یا جرعه ای آب حیات بخش!!

فقط یک بار !فقط یک بار !جواب مخاطبت را نده ، عمل زشت او را عکس العمل مباش ، آنگاه از احساس لطیفی برخوردار خواهی شد ، امتحان کن !

بهترینم : مصرف قرص اغماض را برایت پیشنهاد می کنم .باور کن اساس تمام رنج های ما در طول زندگی از عدم “اغماض” ما سرچشمه میگیرد ..

مدیریت احساس یعنی ، خویشتن داری!بردباری !

برگرفته از کتاب :لطفا گوسفند نباشید …

هﺮﮐﯽ ﺧﻮﺷﮕﻞ ﻭ ﺧﻮﺵ ﺗﯿﭙﻪ ﻫﺮﺯﻩ ﻧﯿﺴﺖ !

ﻫﺮﮐﯽ ﺭﯾﺶ ﺩﺍﺭﻩﻣﻮﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ !

ﻫﺮﮐﯽ , ﭼــــﺎﺩﺭ ﻣﯿﺰﺍﺭﻩ “, ﻣﺮﯾﻢ ﻣﻘﺪﺱ ” ﻧﯿﺴﺖ !

ﻫﺮﮐﯽ ﺧﻮﺵ ﺯﺑﺎﻧﻪ ﭼﺎﭘﻠﻮﺱ ﻧﯿﺴﺖ!

ﻫﺮﮐﯽ ﻣﯿﺨﻨﺪﻩ ﺑﯽ ﻏﻢ ﻧﯿﺴﺖ !

ﻫﺮﮐﯽ ﺍﺭﺍﯾﺶ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻓﺎﺣﺸﻪ ﻧﯿﺴﺖ !

ﻫﺮﮐﯽ ﺯﯾﺎﺩ ﮐﺎﺭﻣﯿﮑﻨﻪ ﺣﻤﺎﻝ ﻧﯿﺴﺖ !

ﻫﺮﮐﯽ ﺩﻭﭼﺮﺧﻪ ﺳﻮﺍﺭﻩ ﻓﻘﯿﺮ ﻧﯿﺴﺖ !

ﻫﺮﮐﯽ ﺁﺩﻣــﻪ , ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ!

هر کی ﺳﯿﮕﺎﺭ ﻣﯿﮑﺸﻪ، ﻣﻌﺘﺎﺩ ﻧﯿﺴﺖ

هر کی ﺩﺭﺱ ﻧﻤﯿﺨﻮﻧﻪ، ﺧِﻨﮓ ﻧﯿﺴﺖ

هر کی ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯿﮑﻨﻪ، ﻻﻝ ﻧﯿﺴﺖ

هر کی ﮐﻪ ﺑﻬﺖ ﺩﺳﺖ ﻣﯿﺪﻩ،ﺩﻭﺳﺖ ﻧﯿﺴت

دعواکن… ولی با کاغذت

اگرازکسی ناراحتی؛ یک کاغذبردارو یک مداد

هرچه خواستی به او بگویی,روی کاغذبنویس.

خواستی هم داد بکشی تنهاسایزکلماتت را بزرگ کن

نه صدایت را…

آرام که شدی،برگردوکاغذت رانگاه کن.

آنوقت خودت قضاوت کن

حالامیتوانی تمام خشم نوشته هایت رابا پاک کن عزیزت پاک کنی

دلی هم نشکانده ای, وجدانت را نیازرده ای.

خرجش همان مدادو پاک کن بود,نه بغض و پشیمانی

“گاهی میتوان از کوره خشم پخته تربیرون آمد”