آیت الله سید کاظم نورمفیدی در پنجمین جلسه اخلاق هفتگی خود که از سوی مجموعه حوزوی الزهرا(س) گرگان و بصورت پلتفرم بومی اسکای روم برای استفاده عموم طلاب برگزار شد، در مقدمه” ریاضت، تحمیل نکردن، آرام حرکت کردن، استمرار، تقوا و خلوص” را از لوازم سیر إلی الله برشمرد.

وی، “جسم و روح انسان را به هم پیوسته و متأثر از هم” دانست و یادآور شد: انسان برای تکامل و رشد روح و نفس، نیازمند ریاضت است و باید اَعمال خود را به تدریج، پیوسته و مستمر انجام داده و بر آن مداومت داشته باشد تا به نتایج مطلوب دست یابد.

 نماینده ولی فقیه در استان گلستان ادامه داد: همانگونه که انسان برای تقویت جسم، نیازمند ترک و انجام یک سری فعالیت ها است، برای تقویت روح نیز اگر انسان بخواهد به مراتب عالیه ای نائل شود، باید دستورات شرع اسلام را انجام داده و آنچه را که خداوند متعال نهی کرده ترک کند که از آن تعبیر به تقوا شده است که از لوازم سیر و سلوک بشمار می رود.

 نورمفیدی، ضمن تاکید بر اخلاص در امور افزود: در تعابیر اسلامی بر اخلاص تاکید بسیار شده، بدین معنا که انسان تمام حواس خود را معطوف و متوجه خداوند متعال کند، یعنی اراده انسان فقط یک جهت داشته باشد و آن” رضای خدا” است.

  وی، با استناد به آیات متعدد و با اشاره به مراتب اخلاص و فرق بین اخلاص و قصد قربت، وجود اخلاص را در عبادات لازم دانست و ابراز کرد: هیچ چیز برای انسان باقی نخواهد ماند، مگر تلاشی که در دنیا انجام داده است( چه تلاش خوب و چه تلاش بد) هرکاری که کرده باشد درآینده دیده می شود، بطوری که عمل ازدایره وجود خارج نمی شود.

عضو مجلس خبرگان رهبری براساس آیه 6 از سوره مبارکه انشقاق، بر تفکر پیرامون رابطه ربوبیت و عبودیت و اصلاح این رابطه تاکید کرد.

نورمفیدی، با استناد به آیات پایانی سوره مبارکه آل عمران، به بیان مراحل مرابطه پرداخت و گفت: مرابطه بدین معنا است که انسان یک چیز را به یک جا محکم ببندد، یعنی چسبیدن به یک جا و در صورتی که انسان باید یک چیز را مراقبت کرده و بر آن پیوستگی داشته باشد، به او مرزداران مرابطین گویند.

 وی در پایان تصریح کرد: چنانچه از آیات فوق استفاده می شود؛ هر انسان ولو مرزدارِ مرزکشور هم نباشد اما درعین حال باید مُرابط باشد یعنی مرزدار وجود خودش باشد و برای حفظ این مرز از ابزار صبر کمک بگیرد.

امام جمعه شهرستان گرگان، مراد از صبر را در آیه” يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا…….” صبر شخصی دانست، چنانچه وقتی انسان یک هدفی دارد و یک راهی را درپیش گرفته باید از صبر استمداد بگیرد، چراکه بنده خدا بودن نیازمند صبراست، به طور کلی؛ هیچ انسان هدفداری تا صبر نداشته باشد، نمی تواند به هدف خود برسد.