«خانم مریم علیجانی »در ششم روز از مراسم عزاداری دهه محرم که با حضور کارکنان مجموعه حوزوی الزهرا سلام الله علیها گرگان برگزار شد، به بحث پیرامون رابطه بندگی و توکل در زندگی انسان با عنایت به واقعه عاشورا پرداخت و بیان داشت: بندگی به معنای تحت فرمان خدا بودن است. مقام بندگی، مقام بلند و رفیعی است که دست یابی به آن در واقع به منزله صعود و اشراف به تمام مقامات دیگر است.

ادامه مطلب :

وی افزود: در اهمیت و فضیلت جایگاه بنده همین بس که امام علی علیه السلام می فرمایند: “هرگاه خداوند بنده ای را دوست بدارد، عبادت و بندگی نیک خود را الهام می کند ” .

کارشناس پژوهش مدرسه علمیه الزهرا(س) گرگان در ادامه به بیان حقیقت بندگی پرداخت و گفت: پیامبر مکرم اسلام صلی الله علیه حقیقت بندگی را در پنج چیز دانسته که عبارت از؛ خالی نمودن شکم( کم خوری) ،خواندن قرآن ،شب بیداری (نماز شب ) ،تضرع و زاری هنگام سحر و صبح و نیز گریه از ترس و خوف خداوند است.

خانم علیجانی با استناد به حدیث عنوان بصری خاطر نشان کرد: از امام صادق علیه السلام وارد است که حضرت حقیقت بندگی را در سه چیز می داند: اول اینکه بنده خود را در آنچه که خداوند به او واگذارده مالک نداند که در این هنگام انفاق کردن برای وی آسان خواهد شد، دوم آنکه خود برای خویشتن تدبیر نکند که در این هنگام ناگواری ها و مصائب دنیایی بر وی سهل و آسان خواهد شد و سوم اینکه تمام کارانسان انجام امر و نهی خداوند باشد که  با این کار، برای جدال با مردم وقتی نخواهد داشت.

وی در ادامه به آثار بندگی اشاره کرد و اضافه نمود: از آثار بندگی؛ تسلط بخشی انسان بر نفس خویش است به طوری که آدمی بر قوای نفسانی خویش غالب و قاهر می گردد. همچنین از دیگر آثار بندگی این است که طبیعت خارجی تحت نفوذ اراده انسان قرار گفته و مطیع انسان می شود که البته این مقام از معجزات و کرامات انبیا و اولیای حق است.

مبلغ حوزه در بحث از توکل اذعان داشت: توکل؛ اعتماد کامل به خداوند متعال و قطع امید از مخلوقات و اسباب و وسایط است که این مرتبه اولین مرتبه از مراتب توکل محسوب می شود.از دیگر مراتب توکل این است که انسان متوکل توجهی به توکل خود نداشته و فانی در خود می شود همچون کودکی که جز مادر خود نمی شناسد.

خانم علیجانی به مراتب دیگر توکل اشاره داشت و تصریح کرد: از دیگر مراتب توکل است که انسان برای خویش وجودی قائل نیست چنانچه یکسره خود را به حق واگذاشته و هیچ تدبیری از خود ندارد که این مرتبه رسیدن به مقام تسلیم، رضا و حقیقت بندگی است که امام حسین علیه السلام، اهل بیت حضرت و یارانش در واقعه عاشورا مصداق بارزی از این مرتبه از توکل و بندگی می باشند.