امام جمعه گرگان با تاکید بر شکرگزاری نعمت های الهی گفت: کسانی که اهل شکر نیستند و یا نسبت به نعمت های پروردگار، کفر می ورزند، طبق وعده قرآن، گرفتار عذاب می شوند.

آیت الله سید کاظم نورمفیدی بامداد امروز در پنجمین سحرگاه ماه مبارک رمضان افزود: انسان ها در مقابل نعمت های الهی به چهار دسته تقسیم می شوند که هر یک نگاه متفاوتی نسبت به نعمت های پروردگار دارند.

وی با بیان اینکه دسته اول، کسانی هستند که خود را عامل نعمت ها و مستقل از ذات اقدس الهی می دانند، خاطرنشان کرد: طبق معرفت دینی و قرآنی ما امکان ندارد بدون اراده و مشیت پروردگار، برگی از درختی بیفتد، بنابراین، نعمت هایی که داریم بدون اراده پروردگار در اختیار ما قرار نگرفته است.

نماینده مردم استان گلستان در مجلس خبرگان رهبری اظهار کرد: طبق وعده قرآن، کسانی که بین نعمت ها و ذات اقدس الهی، رابطه قائل نیستند همچون قارون، دچار عذاب خواهند شد.

آیت الله نورمفیدی دومین دسته نسبت به نعمت های الهی را کسانی برشمرد که شکر عملی نسبت به این نعمت ها ندارند.

وی افزود: این افراد با علم به اینکه نعمت ها از سوی پروردگار در اختیار انسان قرار می گیرند، در مقام عمل، نسبت به شکرگزاری نعمت ها، سهل انگاری می کنند.

نماینده ولی فقه در استان گلستان ادامه داد: این افراد از نظر زبانی، شاکر پروردگار هستند، اما از نظر معرفتی، در عمق جانشان به این باور نرسیده اند.

آیت الله نورمفیدی خاطرنشان کرد: دسته سوم نیز انسان هایی هستند که نعمت ها را از ناحیه پروردگار می دانند و تا زمانی که اوضاع آنها رو به راه است، شاگر ذات اقدس الهی هم هستند، اما وقتی دچار سختی و گرفتاری می شوند، نه تنها شکرگزاری را فراموش می کنند، بلکه ممکن است کفر هم بگویند.

وی گفت: دسته چهارم، انسان هایی هستند که در همه حال، چه در سختی و چه در راحتی، شکرگزار نعمت های الهی بوده و همه چیز را در مشیت و اراده او می بینند.

امام جمعه گرگان تصریح کرد: طبق فرمایش الهی، این افراد بسیار شکرگزار بوده و در عین حال، تعدادشان کم است، اما، قدر نعمت ها را می دانند.

آیت الله نورمفیدی ادامه داد: در راس بندگان الهی، وجود نازنین نبی مکرم اسلام (ص) قرار دارد که طبق فرمایش امام صادق (ع)، در زمان راحتی و چه در حال سختی، همواره شکر پروردگار را به جا می آورد.

وی اظهار کرد: ایشان از نظر قلبی، ایمان داشت که نعمت از ناحیه پروردگار است و به همین دلیل، قلبا برای او احترام قائل بود و از نظر زبانی و در مقام عمل، شکرگزار نعمت ها بود.