راه های ترک گناه در کلام نورانی امام حسین (ع)

عارف عالم را در محضر خدا می داند  و او را شاهد ، ناظر و حاضر به اعمالش.این اعتقاد نه تنها مانع صدور گناه و خلاف از او می شود بلکه سبب آسان شدن تحمل مصائب نیز می گردد.

جاء رجل الی الحسین ( علیه السلام) و قال: انا رجل عاص و لا اصبر عن المعصیه ، فعظنی بموعظه فقال ( علیه السلام) :افعل خمسه اشیاءو اذنب ما شئت.

مردی خدمت امام حسین (علیه السلام ) آمد و گفت:  می خواهم گناه نکنم  ولی نمی توانم ، موعظه ای کن

( تا مانع صدور گناه شود) امام حسین ( علیه السلام ) فرمود: پنج کار  را بکن و آن گاه  هر چه خواستی گناه کن .

1-    روزی خدا را نخور و هر چه خواستی گناه کن.

2-    از ولایت خدا خارج شو و هر چه خواستی گناه کن.

3-    جایی برو که خدا تو را نبیند و هر چه خواستی گناه کن.

4-    آن گاه که ملک الموت برای قبض روحت می آید اگر توانایی دفع او را داری تسلیم نشو و هر چه خواستی گناه کن.

5-    وقتی مامور جهنم خواست تو را وارد جهنم کند اگر می توانی داخل نشو و هر چه خواستی گناه کن.

ریشه های قرآنی حدیث فوق

قرآن کریم هم از همین عامل به عنوان یکی از اهرم های تربیتی استفاده کرده :

قل اعملوا فسیری الله عملکم و رسوله و المومنون و ستردون الی عالم الغیب و الشهاده فینبئکم بما کنتم تعملون.

ای پیامبر به آنها بگو : هر کار خواستید بکنید ولی توجه داشته باشید که در محضر خدا ، رسول خدا و انسان های کامل که مصداق بارز آن ائمه اطهار (علیهم السلام) هستند قرار دارید و به زودی به عالم غیب و شهادت بر می گردید و به شما خبر می دهد که چه کار کردید.

منبع: کتاب حماسه و عرفان حضرت آیت الله جوادی آملی ، ص 252