بدانكه؛

نماز زياد خواندن، كار پيرزنان است!

روزه فزون داشتن، صرفه نان است!

و حج نمودن، تماشاي جهان است!

اما نان دادن،كار مردان است-"خواجه عبدالله انصاري

? تبیین بیانات رهبرانقلاب در محفل اخیر انس با قرآن کریم در گفتگو با حجت‌الاسلام قرائتی:

▫️ ما باید قرآن را جدی بگیریم. و به استفاده‌های دکوری مثل استخاره، قرآن به سر گرفتن در شب احیاء، مهریه‌ی همسر، بالای سر مسافر گرفتن، خانه‌ی نو و قسم خوردن قانع نباشیم، بلکه از همه‌ی آیات قرآن استفاده‌ کنیم. ما برای ثوابش قرآن می‌خوانیم، و توجه نمی‌کنیم که خدا در قرآن دارد با ما حرف می‌زند و به ما چه می‌گوید. باید با قرآن زندگی کنیم، و با قرآن نفس بکشیم.

? گفتگوی کامل حجت الاسلام قرائتی با KHAMENEI.IR را از اینجا بخوانید: https://bit.ly/3daESkI

​                           

رهبر انقلاب: مردى كه در راه خدا كار مى‌كند، باید همه‌ی عرصه‌هاى زندگى‌اش خدایى باشد.

🏡 ممكن است شما بیرون از خانه به‌خاطر پیش آمدن یک حادثه كوچک، عصبانى شوید؛ اما این عصبانیت نباید در داخل خانه، خود را نشان دهد.

💞 با همسرتان مهربان باشید. به‌معناى حقیقى كلمه، پدر فرزندانتان باشید؛ با آنها بیگانه نباشید. ۸۰/۷/۲۷

🦇🔹ارسطو، این فیلسوف جامع و اندیشمند بزرگ همه دوران‌ها را، معلم اول نام نهادند. و این البته نشانگر مقام فاخر معلمی است. اکنون، می‌سزد که ما کرونا را معلم آخر بنامیم. اما چنان که در تعبیر انگلیسی‌زبانان آمده، آخرین، فروترین نیست و بسا که فراترین باشد. معلم آخر، اینجا نشانگر آخرِ معلمی است. اما آموزه‌های این معلم آخر کدامند که او را شایسته این نام می‌کنند؟
🔹نخست، کرونا تصویر ما را از جهان دگرگون کرد. او نشان داد که جهان اسرارآمیز است و این را عیان کرد که چگونه طومار حیات بشر، با همۀ طول و عرض تمدنش، می‌تواند با خُردپایی ناچیز در هم‌پیچیده شود و همچون پاره کاغذی، مچاله و به دور افکنده شود. آدمی باید بیاموزد که جهان پر از اسرار ناشناخته است و او در غار هزارتویی گام می‌زند که از هر کناره‌اش رازی بیرون می‌جهد و تا کرانه سر می‌کشد. او همچنین نشان داد که در این جهان، ماده و معنا در هم خلیده.اند و جسم و جان در هم پیچیده‌اند؛ چنان که جان گران تو در گرو جسمی ارزان و ناچیز چون کروناست. و ما چه به خوبی آموختیم که پاسداشت جان، در گرو چشمداشت به پاکیزگی در جسم است.
🔹دوم، کرونا معرفت شناسی ما را تحول بخشید. او نشان داد که واقعیت‌هایی در جهان وجود دارند که نمی‌توان آنها را نادیده گرفت و از آنها عبور کرد، بلکه باید در برابر آنها سرفرود آورد. سازه‌گرایان کجایند تا ببینند که همه چیز ساختۀ ذهن ما نیست و واقعیت‌هایی سترگ وجود دارند که راه ما را می‌بندند و ما را به شناخت خود وامی‌دارند. آری این ذهن خلاق ماست که باید جامه‌ای درخور قامت این واقعیت‌ها بدوزد، اما نه جامه‌ای برای هیچ کس و هیچ چیز. ما هستیم که با سازه‌های ذهنی خود، کرونا را معلم آخر می‌نامیم، اما آیا این اسم بی مسمایی است؟  
🔹سوم، کرونا اخلاق و ارزشها را زیر و رو کرد. او یک برابری‌خواه بزرگ است. او برابری انسان‌ها را در برابر دیدگان ما قرار داد. او نیز همچون مادرش، مرگ، نشان داد که همه در برابر قانون او برابرند و هیچ کس برابرتر از دیگری نیست. در چشم او پاپ و پیرو یک حکم دارند. او شاه را بر همان زمینی می‌کوبد که گدا دیرزمانی بر آن زیسته است. فراتر از این برابری‌خواهی، کرونا “من” را به “ما” تبدیل کرد و به خوبی نشان داد که انسانها نه تنها برابر بلکه تنگاتنگ در بر یکدیگرند و سرنوشت همۀ آنها چون تاروپودی در هم پیچیده است. چنین نیست که اگر کسی گلیم خویش را از آب برگیرد، بتواند در گوشۀ عزلتی، مأوی بگیرد و در حباب بستۀ خویش زندگی کند. یا همه با هم زنده می‌مانید یا همه با هم می‌میرید؛ این است آموزه سترگ کرونا. با این آموزش، او کلید طلایی اخلاق را در دستان ما نهاد. این کلید طلایی، غلبه بر خودمحوری است و در این سخن حکیمانه جلوه‌گر شده است که آنچه را بر خود نمی‌پسندی بر دیگران مپسند.
🔸سرانجام، باید گفت که کرونا یک مربی حاذق است. پنجه در پنجه تو می‌نهد و بر زمینت می‌افکند تا برخیزی و از ضعف قدرت بسازی. چند صباحی تو را منکوب می‌کند تا با او مبارزه کنی و به این ترتیب، نیروهای ناشناختۀ خویش را بشناسی. او سرانجام پشت خویش را به خاک خواهد نهاد تا تو قدرت خود را بازیابی. این ترفند او برای رشد تو است. او باز روزی از روزنی دیگر و با نامی دیگر به تو حمله ور خواهد شد. او می‌آید تا غرور تو، این قدرت پوشالی، را در هم بشکند و قدرت واقعی تو را از نهادت بیرون کشد. آری، کرونا معلم آخر است.

درد و دل با امام زمانم

براي مشاهده بر روي عنوان زير كليك كنيد.

(مراقبه رجبيه)

بالاخره، روزي ما را از اين تعلقات و آنچه كه بدان دل بسته ايم جدا مي كنند و مي برند: به تعبير شاعر:

عمري است پرده بستيم بر ديده خدابين                                   عمر دگر بيايد اين پرده ها دريدن

ما هر روز پرده اي روي پرده هاي غفلت قبلي مي آوريم و مرتب وابستگي جديدي به وابستگي هاي قبلي مان اضافه مي كنيم.مال و مقام و چيزهاي ديگر، هركدام زنجيري است كه به ورح مان مي بنديم.آن وقت، هنگامي كه ملك الموت مي آيد و مي خواهد چيزهايي را كه شصت يا هفتاد سال بر گردن بسته ايم دريك لحظه قطع كند، برايمان دشوار است.

اجمالاً، بهتر است نبنديم تا نخواهيم باز كنيم، يا آنطور وابسته نباشيم كه دل كندن مشكل باشد.                     (يادنامه عارف موحد آيت الله سعادت پرور)