سخنرانی آیت الله نورمفیدی مؤسس مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان دربیست ونهمین سحرماه مبارک رمضان

بسم‏ الله الرحمن الرحیم الحمد الله رب ‏العالمین الصلاه‏ والسلام علی سیدنا و نبینا محمد و علی اهل‏ بیت الطیبین الطاهرین و سحبه‏ المنتجبین سیما بقیه ‏الله و امام ‏العصر (عج) و لعنت‏ الله علی اعدائهم اجمعین من الآن الی قیام یوم ‏الدین. ماه مبارک رمضان ماهی که یک ماه تمام میهمان ذات اقدس الهی بودیم در حال تمام شدن است. شایسته است هنگام بیرون رفتن از این میهمان‏سرا عملکرد یک ماهه خود را بررسی کنیم. آیا واقعا با روزه‏ها، عبادات و اعمالی که انجام دادیم نتیجه مثبتی گرفتیم؟   مرحوم سیدبن طاووس در کتاب خود می فرماید: یکی از کارهایی که روزه داران در روزهای پایانی ماه مبارک رمضان انجام می دهندارزیابی خودشان است. مهمترین مسئله معرفت به ذات اقدس الهی است. آیا معرفت ما نسبت به ذات اقدس الهی تغییر کرده است؟ آیا از نردبان معراج الهی بالا رفتیم؟ بینش ما نسبت به پیامبر گرامی اسلام (ص)، ائمه معصومین و پاکان درگاه الهی چگونه شد؟ آیا علاقه و اشتیاق ما به بندگی پروردگار بیشتر شد؟ آیا به کارهای نیک و شایسته اشتیاق بیشتری پیدا کردیم؟ آیا به وعده‏های الهی به روزه‏داران معتقد شدیم؟ فلسفه روزه گرفتن تقواست، یک ماه روزه گرفتیم آیا نتیجه‏ای برای ما داشت؟ یک ماه تمرین کردیم که خواسته ذات اقدس الهی را بر خواسته نفسانی و شهوانی خودمان مقدم بداریم ، آیا حاضریم خواسته پروردگار را بر خواسته خودمان مقدم بدانیم؟ آیا باز هم مال یتیم و حرام می‏خوریم؟ معنی میهمانی خدا این است که خواسته او را بر خواسته خودمان مقدم بدانیم. مسلمانان را تکریم کنیم. دروغ نگوییم. تهمت نزنیم. بدگویی نکنیم. مقدم دانستن خواسته پروردگار بر خواسته خودمان برکات زیادی دارد. در روایات آمده است که اگر کسی حرامی را بخاطر ذات اقدس الهی ترک کند او آن کار را به عبادتی شیرین برایش تبدیل می کند. در دعای شب و روز آخر ماه مبارک رمضان آمده است: پروردگارا! این ماه رمضان است، قرآن را در این ماه نازل کردی، این ماه تمام شد، از اینکه این ماه تمام شود و آثار گناه در من باشد به تو پناه می برم. پروردگارا! روزه هایی که گرفتیم آخرین ماه رمضان ما نباشد و اگر هم هست مرا مورد رحمت خود قرار بده. پروردگارا! مرا محروم قرار نده.