مقاله خانم کشمیری ازاساتیدمدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان
4- دینداری و تقوا
یکی از صفات پسندیده و ارزش های جاودانه و سعادت بخش ، تقوا و دینداری است . دینداری و رعایت حدود احکام الهی و تقید به دستورات شرع مقدس اسلام و پرهیز از گناهان از مسائلی است که نظیر و همتایی نمی توان برای آن یافت . چه اینکه این خصیصه موجب کمال دنیوی و اخروی انسان می گردد . کسی که آراسته به این گوهر گرانبها باشد ، درچ هارچوبه قوانین الهی قرار می گیرد و از بندگان مطیع پروردگار شمرده می شود . این التزام و پای بندی به دستورات خالق متعال موجب رشد مادی و معنوی انسان می گردد و او را از پرتگاه های خطرناک محافظت نموده و از فتنه ها دور می سازد . تقوا به مثابه یک نگهبان قوی و یک کنترل کننده مطمئن ، جلوی سرکشی نفس اماره را سد کرده ، صاحب تقوا را از هلاک معنوی مصون می دارد و از دریچه های نور و هدایت را به او می نمایلند .
در آموزه های دینی سفارش شده که مشاور هم باید فردی دیندار و باتقوا باشد و به افراد توصیه شده با افراد دیندار و با تقوا مشاوره کنند ، زیرا آنان اهل خیانت نبوده ، بر اساس مصالح واقعی افراد قضاوت می کنند . در مشاوره نیز با همفکری با مراجعان آنان را به خیر و نیکی رهنمون نموده و نه تنها مصالح دنیوی بلکه مصالح اخروی انان را نیز در نظر دارند و با دلسوزی و صداقت کامل مشورت کننده را راهنمایی می نمایند . پیامبر گرامی (ص) در این رابطه یم فرمایند : « شاور المتقین الذین یوثروت الاخره علی الدنیا و یوثرون علی انفسهم فی امورکم» با پرهیزکاران که آخرت را بر دنیا و کارهای شما را بر مصلحت خود ترجیح می دهند و ایثار می کنند مشورت نمایید .
در حدیثی دیگر حضرت امام صادق (ع) می فرمایند : استشفر فی امرک الذین بخشون ربهم » ( با کسانی که از خدا ترس دارند و مطیع پروردگارند مشورت کن)
آراستگی به صفت تقوا موجب اعتماد بیشتر مراجع ، نفع دنیوی و اخروی او ، دلسوزی بیشتر از ناحیه مشاور ، مصون بودن از انحراف و … است . در روایتی نورانی از امام صادق (ع) به این مطلب اشاره شده آنجا که می فرمایند : «استشر العاقل من الرجال الورع فانه لا یامر الا بخیر و ایاک و الخلاف ، فان خلاف الورع العاقل مفسده فی الدین و الدنیا » با افراد عاقلی که پرهیزکارند مشورت کن ، به درستی که جز به خیر و صلاح امر نمی کنند و پرهیز کن از مخالفت با افراد با تقوای عاقل ، زیرا موجب ضرر و خسران در دین و دنیای تو می گردد .
5- صمیمی بودن
محبت و صمیمت زیباترین و جذاب ترین ابزاری است که در بسیاری از موارد می تواند نفش آفرین بوده و ثمرات زیادی داشته باشد ، به گونه ای که می توان در پرتو آن نیروی جاذبه و اعتماد متقابل را تقویت کرد . انسان ها را به وسیله آن به سوی حق و عدالت هدایت ، ارتباطات را نیکو ، افراد را به همدیگر خوشبین ساخت . محبت همان مهربانی ، رافت ، مدارا ، دلسوزی ، ترحم ، صمیمیت و صافی دل است که دارای شاخه هایی مانند محبت دوجانبه پدر و مادر با فرزندان ، همسران ، همسایگان ، دوستان ، استاد و شاگرد ، مراجع و مشاور ، امام و امت و … می باشد که سرچشمه آثار درخشان و برکات بوده و پدید آورنده مدینه فاضله و زیبایی زندگی و راوبط اجتماعی خواهد شد . بر همین اساس ، در آموزه های دینی به این مفهوم توجه ویژه ای شده است . قرآن می فرمایند (محمد رسول ا… و الذن معه علی الکفار رحماء بینهم) محمد (ص) رسول خداست و کسانی که با او هستند ، در برابر کفار سرسخت و در میان خود مهربان و با محبت هستند .
امیرالمومنین حضرت علی (ع) می فرمایند « اشرف الشیم رعاینه الود» برترین خوی ها ، رعایت کردن حریم دوستی و محبت است .
محبت و علاقه به همدیگر ، تلخی ها را بی اثر و بذر علاقه مندی و صفا را در دل ها می افشاند . مولانا جلال الدین در دیوان مثنوی می گوید : «لقمان حکیم دارای ارباب با محبت بوده به طوری که هر غذایی را که می خواست تناول کند ، نخست آن را نزد لقمان نهاده ، سپس نیم خورده لقمان را می خورد . روزی ایشان خربزه ای آورد و آن را پاره کرده و یک قاچ به لقمان داد ، لقمان وقتی آن را خورد متوجه شد که بسیار تلخ است ، ولی چیزی نگفت و آن را با لذت و شوق خورد . به این ترتیب ارباب او قاچ های دیگری به لقمان داد و آن را خورد تنها یک قاچ باقی ماند و خودش ان را تناول کرد ، ولی متوجه شد که بسیار تلخ است . زبانش آبله زد و گلویش سوخت و به لقمان گفت : این زهر را چگونه نوش کردی ؟ لقمان گفت : آن همه نیکی به من کردی در میان آنها یکی تلخ بود ، آیا سزاوار است که به خاطر یک تلخی آن همه نیکی ها را فراموش کنم و ناشکری نمایم ؟ از این رو ، این زهر را به خار شیرینی های محبت و صمیمیت تو نوش جان کردم .
از محبت تلخ ها شیرین شود وز محبت مس زرین شود
از محبت خارها گل می شود وز محبت سرکه ها مل می شود
از محبت نار نوری می شود وز محبت دیو حوری می شود
اگر مشاور فردی با صفا و محبت باشد ، افراد شیفته او شده ، توصیه های او را به جان و دل خریده، عمل می کنند حتی اگر به کاری سخت و خوردن دارویی تلخ فرمان دهد ، اطاعت می کنند و از تعامل با او احساس آرامش می کنند . در پرتو این آرامش ، کدورت ها ، افکار منفی و مشکلات زندگی از آنها دور شده ، دل های آنان نورانی می شود . امام صادق (ع) می فرمایند :
مشاور باید دوست صمیمی باشد و اگر دوست صمیمی شد ، سر تو را که بر او آشکار ساخته ای پنهان
موضوعات: مقالات
[ 09:31:00 ق.ظ ]