سخنرانی آیت الله نورمفیدی مؤسس مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان دربیست ودومین سحرماه مبارک رمضان

بسم‏ الله الرحمن الرحیم الحمد الله رب ‏العالمین الصلاه‏ والسلام علی سیدنا و نبینا محمد و علی اهل‏ بیت الطیبین الطاهرین و سحبه‏ المنتجبین سیما بقیه ‏الله و امام ‏العصر (عج) و لعنت‏ الله علی اعدائهم اجمعین من الآن الی قیام یوم‏ الدین.

امشب بیست و دومین شب ماه مبارک رمضان است و بر اساس روایات وارده در میان شب های احتمالی قدر فردا شب احتمالا شب قدر خواهد بود، البته به طور معین نمی توان راجع به این موضوع نظر داد هر چند که گفته شده در میان دو شب دیگر اهمیت آن بیشتر است. عبدالله بن انیس انصاری روزی نزد پیامبر گرامی اسلام آمد و گفت: یا رسول الله من بیرون از شهر مدینه گرفتاری هایی دارم که نمی توانم ماه مبارک رمضان به محضر شما برسم. شبی را دستور فرمایید تا من حضور یابم.

حضرت آهسته مطلبی را در گوش وی فرمود که بعدها مسلمانان گفتند 23 رمضان هر سال عبدالله بن انیس انصاری همراه با خانواده خود به مدینه می آمد. همچنین در روایتی آمده که امام صادق (ع) بیمار بودند شب 23 ماه مبارک رمضان که فرا رسید دستور دادند بستر او را جمع کرده و به مسجد جدش ببرند. آن حضرت شب 23 را تا صبح در مسجد بودند. از اینها استفاده می شود که شب 23 ماه مبارک رمضان اهمیت خاص و ویژه ای دارد.

البته یک نکته را هم مرحوم علامه طباطبایی و هم مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی نقل کردند که شاید شب های متعدد قدر دارای مراتب باشند. روایاتی در این زمینه داریم. روایتی از امام صادق (ع) نقل شده که: «مدرات انسان در شب نوزدهم مشخص، در بیست و یکم قطعی و در بیست و سوم ماه رمضان امضاء می شوند». این یک نکته دارد و آن اینکه از شب نوزدهم تا بیست و سوم زمینه اقبال، پذیرش دعا و رفتن ما به درگاه ذات اقدس الهی وجود دارد یعنی در این مدت می توانیم بر مقدرات خود تاثیر بگذاریم. این سئوال مطرح می شود که شب های قدر چه باید کرد؟ اولین کار بیدار ماندن برای عبادت و استغفار است. گناهان با وجود کوچک بودنشان در روح انسان اثر می گذارند.

استغفار به این معناست که سیاهی ها از نفس و روح ما زدوده شوند. دومین کار تلاوت قرآن است. در برخی از روایات، امام صادق (ع) فرمودند سوره هایی که مربوط به آینده انسان است را تلاوت کنید. پس شب قدر شبی است که انسان خانه درون خود را شستشو می دهد.

قطعا خدایی که این همه به بندگان خود لطف دارد بنده ای را که به درگاه او آمده و به گناهان خود اعتراف می کند را می بخشد. شب قدر شب بسیار مهمی است. از این موقعیت استفاده و رحمت و لطف و برکت الهی را متوجه خود سازیم.

سخنرانی آیت الله نورمفیدی مؤسس مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان دربیست ویکمین سحرماه مبارک رمضان

بسم‏ الله الرحمن الرحیم الحمد الله رب ‏العالمین الصلاه‏ والسلام علی سیدنا و نبینا محمد و علی اهل‏ بیت الطیبین الطاهرین و سحبه ‏المنتجبین سیما بقیه ‏الله و امام‏ العصر (عج) و لعنت ‏الله علی اعدائهم اجمعین من الآن الی قیام یوم‏ الدین.

امشب شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان و شب شهادت امیرالمومنین (ع) است. آن حضرت به تمام معنا تربیت‏شده مکتب اسلام بود و تمام معارف اسلامی یکجا در وجود و شخصیت آن حضرت متجلی بود. در میان تمام این صفات آنچه که بسیار از همه آشکار بود شدت عدالت‏خواهی آن حضرت است.

این صفت آنقدر در وجود او بارز بود که جان خود را در این راه گذاشت. این جمله معروف است که «در محراب عبادت به خاطر شدت عدالت‏خواهی کشته شد.» آخرین کلماتی که در ساعات آخر زندگی سفارش کردند این بود که دشمن ظالم و یاور مظلوم باشید که این هم ناشی از نگاه عدالت‏‏طلبی آن حضرت است.

سئوالی در اینجا مطرح می‏شود که آیا عدالت حضرت علی (ع) به معنای فردی و شخصی است؟ مانند عدالت امام جماعت که خودش شخصا باید واجبات را انجام و محرمات را ترک کند. این عدالت نه تنها موجب شهادت نمی‏شود بلکه احترام بیشتر وی را نیز به همراه دارد. پس آن چه عدالتی است که موجب شهادت حضرت علی (ع) شد؟ عدالتی که موجب شهادت آن حضرت شد عدالت اجتماعی و رعایت آن در تمام شئون زندگی مردم است. در این عدالت حق کسی نباید از بین برود و به عنوان یک تفکر اجتماعی باید در تمام شئون زندگی مردم رعایت شود.

امیرالمونین (ع) وقتی به مقام خلافت رسیدند خلی صریح و روشن فرمودند من حقوقی که در گذشته پایمال شدند را به صاحبانشان برمی‏گردانم. توجه به آن جمله معروف ایشان که اگر اموال بیت‏المال به مهریه زنان هم رفته و یا با آنها کنیزانی خریداری شده باشند را برمی‏گردانم ولو اینکه مربوط به گذشته باشند حاکی از شدت عدال‏خواهی آن حضرت است. طبیعی است که این نگاه تنش‏های اجتماعی ایجاد می‏کند.

کسانی که در گذشته بهره‏مندی‏هایی داشتند می‏دیدند که دیگر از منافع گذشته خبری نیست. جلساتی برگزار کرده و در نهایت نماینده‏ای را خدمت حضرت علی (ع) فرستادند تا از این روش دست بردارد، اما آن حضرت از موضع خود ذره‏ای کوتاه نیامد. ابن‏ابی‏الحدید در شرح نهج‏البلاغه آورده است که وقتی آن حضرت چنین موضع‏گیری کردند برخی از مردم مدینه برای معاویه که والی شام بود نامه فرستادند با این مضمون که «هر کاری می‏توانی بکن قبل از اینکه پسر ابیطالب از هر مالی که برای خود جمع کردی پوست تو را بکند».

بنابراین چنین عدالتی فردی نیست. جنبه اجتماعی دارد که برای خیلی‏ها غیرقابل تحمل جلوه می‏کند. امیرالمومنین (ع) حتی نسبت به خود نیز آنچنان سخت می‏گرفت که اجازه نمی‏داد نزدیک‏ترین افراد به ایشان کمترین توقعی بیش از شرع و دین داشته باشند. این موقعیت و صلابت حضرت علی (ع) کلید شخصیت او بود و به همین دلیل جنگ‏های جمل، صفین و نهروان که دردسرهایی برای اسلام و آن حضرت داشتند به راه افتادند و گروه خوارج تشکیل شد و در نهایت هم فردی از این گروه به ظاهر صلاح و در باطن خشک و غیرمنطقی که امروزه هم در جامعه وجود دارد با ضربت شمشیر بر فرق امیرالمومنین (ع) آن حضرت را در محراب عبادت به شهادت رساند، چون حق‏کشی را به هیچ وجه تحمل نمی‏کرد.

روزی یک یهودی علیه حضرت علی (ع) شکایت کرد و آن حضرت در دادگاه نزد قاضی‏ای که خودش منصوب کرده بود حاضر شد. قاضی با دیدن امیرالمومنین (ع) به او احترام گذاشت. آن حضرت ناراحت شد شد و گفت چرا از من با احترام نام بردی و از او به شکل دیگر؟ این سخن نشانه عدالت‏طلبی امیرالمومنین (ع) است. از آن حضرت وصایایی ذکر شده که در آنها مسلمانان را به تقوای الهی، نظم درکارها، اصلاح بین خود، کمک به ایتام، پیروی از قرآن، اقامه نماز و پرهیز از کینه و نفرت دعوت می‏کند.

مسلمانان باید نسبت به پروردگار ملاحظه داشته و تقوای الهی و نظم در امور را رعایت کنند. حضرت علی (ع) درباره پیروی از قرآن تاکید کردند: «مراقب باشید دیگران در عمل به قرآن از شما سبقت نگیرند.» امیرالمومنین (ع) امشب در آخرین لحظات زندگی وقتی چشمش به عالم بالا افتاد و صحنه‏های برزخ را دید این جمله را بر زبان آورد: «برای همچین منازلی است که عمل‏کنندگان باید عمل کنند». سپس شهادتین را گفت و با شهادت خود بشریت را یتیم کرد. با شهادت او عدالت هم دفن شد.

سخنرانی آیت الله نورمفیدی مؤسس مدرسه علمیه الزهرا(س)دربیستمین سحرماه مبارک رمضان

بسم‏ الله الرحمن الرحیم الحمد الله رب ‏العالمین الصلاه‏ والسلام علی سیدنا و نبینا محمد و علی اهل‏ بیت الطیبین الطاهرین و سحبه‏ المنتجبین سیما بقیه ‏الله و امام ‏العصر (عج) و لعنت‏ الله علی اعدائهم اجمعین من الآن الی قیام یوم‏الدین.

روز گذشته در مسجد کوفه در حالی که امیرالمومنین (ع) در حال نماز بود جنایتی اتفاق افتاد که هر چند قرن ‏ها از آن گذشته، اما موجب شد عدالت در آن زمان و مکان قربانی آن جنایت شود. حتی کسانیکه رابطه اعتقادی با حضرت علی (ع) نداشتند گفته ‏اند آن حضرت به خاطر عدالت شدید خود در محراب عبادت کشته شد. بنابراین همه انسان‏ هایی که عاشق عدالت و حق و انصاف هستند به خاطر به خاک و خون کشیده شدن عدالت در آن زمان و مکان باید ناراحت باشند. عدالت مختص یک زمان نیست.

کما اینکه انسان‏ های عاشق عدالت در جاهایی زندگی می‏ کنند که ممکن است در آن مکان عدالت رعایت نشود. ممکن است در یک جایی عدالت رعایت و در گوشه ای دیگر رعایت نشود. نادیده گرفتن عدالت موجب ناراحتی است. عدالت برای همه زمان‏ ها و مکان‏ هاست ولو اینکه اگر هزار سال قبل بلایی سر عدالت افتاده باشد باز هم دل‏ های عاشق غمگین هستند.

حادثه مسجد کوفه برای کسی اتفاق افتاد که خود محور عدالت بود. امروز هم با گذشت هزاران سال باز هم ناراحتیم. درود پروردگار بر آن بدن پاکی که قبری او را دربرگرفته که در آن عدالت دفن شده است. امیدواریم ذات اقدس الهی به زودی فرج فرزند او یعنی همان کسی که باید بیاید و عدالت را استوار سازد میسر کند تا با ظهور او عدالت از زمین بلند شود. از فردا دهه آخر ماه مبارک رمضان شروع می ‏شود. این دهه آخر ویژگی خاص خودش را دارد. از پیامبر گرامی اسلام (ص) سئوال کردند که شب قدر چه زمانی است؟ آن حضرت پاسخ دادند: دهه آخر ماه رمضان بجویید. در برخی از روایات نیز از آن حضرت آمده است:

دهه آخر ماه رمضان و روزهای طاق یعنی 21، 23، 25، 27 و 29. خود پیامبر عظیم‏ الشان اسلام (ص) هم مخصوصا وقتی دهه آخر ماه مبارک رمضان می‏ شد بستر را جمع می ‏کرد و کمر همت برای عبادت و تضرع به درگاه الهی می ‏بست.

در بعضی از روایات آمده که پیامبر گرامی اسلام (ص) دهه آخر ماه مبارک رمضان در مسجد اعتکاف می ‏کرد. از ایشان سئوال کردند: یا رسول ‏الله اگر شب قدر را درک کردیم چه بخواهیم؟ آن حضرت به دو نکته اشاره کردند: اول اینکه فرمودند: عافیت بطلبید. یعنی دور بودن از عیب و نقص در امر دنیا و آخرت.

دین صاف و مستقیم داشتن. دنیا و آخرت با عافیت داشتن.

دوم اینکه: طلب عفو کنید. پروردگارا تو بخشنده بسیار کریم و بزرگواری هستی و عفو را دوست می داری و به بندگان خود دستور به عفو دادی. پروردگارا مرا مورد عفو و بخشش خودت قرار بده.

سخنرانی آیت الله نومفیدی مؤسس مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان درنوزدهمین سحرماه مبارک رمضان

بسم‏ الله الرحمن الرحیم الحمد الله رب ‏العالمین الصلاه‏ والسلام علی سیدنا و نبینا محمد و علی اهل‏ بیت الطیبین الطاهرین و سحبه‏ المنتجبین سیما بقیه ‏الله و امام ‏العصر (عج) و لعنت‏ الله علی اعدائهم اجمعین من الآن الی قیام یوم‏الدین.

روز گذشته در مسجد کوفه در حالی که امیرالمومنین (ع) در حال نماز بود جنایتی اتفاق افتاد که هر چند قرن ‏ها از آن گذشته، اما موجب شد عدالت در آن زمان و مکان قربانی آن جنایت شود. حتی کسانیکه رابطه اعتقادی با حضرت علی (ع) نداشتند گفته ‏اند آن حضرت به خاطر عدالت شدید خود در محراب عبادت کشته شد. بنابراین همه انسان‏ هایی که عاشق عدالت و حق و انصاف هستند به خاطر به خاک و خون کشیده شدن عدالت در آن زمان و مکان باید ناراحت باشند. عدالت مختص یک زمان نیست.

کما اینکه انسان‏ های عاشق عدالت در جاهایی زندگی می‏ کنند که ممکن است در آن مکان عدالت رعایت نشود. ممکن است در یک جایی عدالت رعایت و در گوشه ای دیگر رعایت نشود. نادیده گرفتن عدالت موجب ناراحتی است. عدالت برای همه زمان‏ ها و مکان‏ هاست ولو اینکه اگر هزار سال قبل بلایی سر عدالت افتاده باشد باز هم دل‏ های عاشق غمگین هستند.

حادثه مسجد کوفه برای کسی اتفاق افتاد که خود محور عدالت بود. امروز هم با گذشت هزاران سال باز هم ناراحتیم. درود پروردگار بر آن بدن پاکی که قبری او را دربرگرفته که در آن عدالت دفن شده است. امیدواریم ذات اقدس الهی به زودی فرج فرزند او یعنی همان کسی که باید بیاید و عدالت را استوار سازد میسر کند تا با ظهور او عدالت از زمین بلند شود. از فردا دهه آخر ماه مبارک رمضان شروع می ‏شود. این دهه آخر ویژگی خاص خودش را دارد. از پیامبر گرامی اسلام (ص) سئوال کردند که شب قدر چه زمانی است؟ آن حضرت پاسخ دادند: دهه آخر ماه رمضان بجویید. در برخی از روایات نیز از آن حضرت آمده است:

دهه آخر ماه رمضان و روزهای طاق یعنی 21، 23، 25، 27 و 29. خود پیامبر عظیم‏ الشان اسلام (ص) هم مخصوصا وقتی دهه آخر ماه مبارک رمضان می‏ شد بستر را جمع می ‏کرد و کمر همت برای عبادت و تضرع به درگاه الهی می ‏بست.

در بعضی از روایات آمده که پیامبر گرامی اسلام (ص) دهه آخر ماه مبارک رمضان در مسجد اعتکاف می ‏کرد. از ایشان سئوال کردند: یا رسول ‏الله اگر شب قدر را درک کردیم چه بخواهیم؟ آن حضرت به دو نکته اشاره کردند: اول اینکه فرمودند: عافیت بطلبید. یعنی دور بودن از عیب و نقص در امر دنیا و آخرت.

دین صاف و مستقیم داشتن. دنیا و آخرت با عافیت داشتن.

دوم اینکه: طلب عفو کنید. پروردگارا تو بخشنده بسیار کریم و بزرگواری هستی و عفو را دوست می داری و به بندگان خود دستور به عفو دادی. پروردگارا مرا مورد عفو و بخشش خودت قرار بده.

سخنرانی حضرت آیت الله نورمفیدی مؤسس مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان درهجدهمین سحرماه مبارک رمضان

بسم‏ الله الرحمن الرحیم الحمد الله رب ‏العالمین الصلاه‏ والسلام علی سیدنا و نبینا محمد و علی اهل‏ بیت الطیبین الطاهرین و سحبه‏ المنتجبین سیما بقیه ‏الله و امام ‏العصر (عج) و لعنت‏ الله علی اعدائهم اجمعین من الآن الی قیام یوم‏الدین.

امشب شب 19 ماه مبارک رمضان و اولین از شب‏هایی است که بندگان به درگاه الهی روی می‏اورند و به رعا و مناجات می‏گذرانند. قرآن را که مقدس‏ترین مقدسات است به عنوان شریک و واسطه بین خود و پروردگار قرا داده و آن قسم می‏ دهند.

از سوره قدر و برخی دیگر از سوره‏ها اینگونه استفاده می‏شود که تمام قرآن یک مرتبه بر قلب نورانی پیامبر گرامی اسلام (ص) نازل شد. یا در آیه دیگری آمده که :«ما قرآن را در شب مبارک نازل کردیم».

رمضان ماهی است که قرآن یکدفعه و یکجا نازل شد اما از سوی دیگر به طور قطع اطلاع دارید که نزول قرآن به صورت دفعی و یک مرتبه نبود بلکه در طول 23 سال به مناسبت‏های مختلف کاهی یک آیه، گاهی چند آیه و گاهی یک سوره نازل شدند. بنابراین جمع بین این دو نظر که یکی می‏گوید قرآن یک دفعه و دیگری می‏گوید قرآن مرحله به مرحله نازل شد چگونه امکان‏پذیر است؟

این نکته را برخی از آیات قرآن روشن ساختند. از برخی از آیات اینگونه استفاده می‏شود که قرآن دو مرحله دارد. یک مرحله آن وحدت و یکتایی است. در این مرحله تفسیر وجود ندارد. قرآن یک حقیقت واحد است.

مرحله دوم آیه آیه است. ذات اقدس الهی در اوایل سوره هود می‏فرماید: «این قرآن کتابی است که آیات آن مرتبه یکتایی، وحدت و وساطت دارند و بعد آیه آیه می‏شوند». از این آیه استفاده می‏شود که قرآن دو مرتبه احکام و تفسیر دارد. در سوره زخرف نیز پروردگار فرموده است: «ما این قرآن را در قالب زبان عربی ریختیم و آن را آوردیم پایین تا شما آن را درک کنید که این را با تعتقل می‏توانید درک کنید، اما این قرآن در نزد ما بسیار بالا و دست ‏نیافتنی است که دست غقل نیز به ان نمی‏رسد».

پس بنابراین می‏توانیم بگوییم آن حقیقت واحد در یک شب و به یکباره بر قلب رسول الله نازل شد. فقط آن قلب می‏توانست حقیقت قرآن را دریابد، اما این قرآن که دست ماست به مناسبت‏ها و موضوعات مختلف آیه آیه نازل شد. برای مثال: رساله‏های عملیه هزاران مسئله دارند که از قوه ادراکی مرجع تقلید خارج می‏شوند.

این قوه ادراکی در وجود مرجع تقلید جزء جزء نیست بلکه به صورت یک مجموعه واحد قرا دارد، زمانی که به صورت جزء جزء درمی‏آید شکل کتاب به خود می‏گیرد. قرآن هم یک حقیقت واحد داد و آن حقیقت توحید است که در قالب اعتقادات و به شکل احکام و دستورات و اخلاق تجلی می‏یابد. فقط قلب نورانی پیامبر عظیم‏الشان اسلام می‏توانست این حقیقت واحد را دریابد و کل آن در قلبش تجلی یابد. آن هم در شب مبارکی همچون قدر.

می‏گویند قدر، شب انسان‏های کامل است. آنها در این شب برای خود عالمی دارند. قدر، شبی بود که نبی مکرم اسلام (ص) آنقدر بالا رفت و به مقام قرب ذات اقدس الهی رسید. قرآن همه چیز ماست، دنیا و آخرت ما، کتاب زندگی و برنامه ما. مسلمانان باید خود را با این برنامه منطبق کنند. دستورات الهی را باید بدانند و به آن عمل عمل کنند.

همه باید بیشتر با تفسیر قرآن آشنا شویم تا منزلت ما در روز قیامت بیشتر شود. به هر میزان که با تفسیر قرآن آشنا شویم به همان اندازه منزلت می‏یابیم. لذا کسی به اندازه پیامبر گرامی اسلام (ص) منزلت ندارد.

سخنرانی آیت الله نورمفیدی مؤسس مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان درهفدهمین سحرماه مبارک رمضان

بسم ‏الله الرحمن الرحیم الحمد الله رب ‏العالمین الصلاه‏ والسلام علی سیدنا و نبینا محمد و علی اهل ‏بیت الطیبین الطاهرین و سحبه ‏المنتجبین سیما بقیه ‏الله و امام‏العصر (عج) و لعنت‏ الله علی اعدائهم اجمعین من الآن الی قیام یوم ‏الدین.

در آستانه شب‏های قدر در ماه مبارک رمضان قرار داریم. برای اینکه برادران و خواهران ایمانی برای حضور در این شب‏ها و بهره‏برداری از آنها از قبل آمادگی پیدا کنند برخی از نکات را به اطلاع شما می‏رسانم. پروردگار عالم می‏فرمایند: «ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم». نام دیگری هم برای آن انتخاب شده و آن «شب مبارک» است.

این سئوال در ذهن ایجاد می‏شود که چرا این شب را «قدر» نامیدند؟ 1- قدر شبی است که ذات اقدس الهی مقدرات انسان را تا سال آینده مشخص می‏کند. این نکته مهمی است و همه ما را متوجه عظمت این شب می‏کند. چرا که با رفتن به درگاه احدیت، دعا و ناله به درگاه او می‏توانیم در مقدراتی که برای ما تعیین می‏شوند تاثیرگذار باشیم. ذات اقدس الهی در سوره «دخان» می‏فرمایند: «این شب شبی است که هر امر و مطلبی که در یم وضع خاص قرار دارد تقریبا مشخص می‏شود.»

2- می‏گویند چون این شب با قدر و منزلت است.

3- قرآن با قدر و منزلت در این شب با قدر و منزلت بر قلب با قدر و منزلت پیامبر عظیم‏الشان اسلام (ص) نازل شد.

4- انسان‏ها می‏توانند با بهره‏برداری از این شب و رفتن به درگاه الهی و دعا برای خود قدر و منزلت کسب کنند.

5- در این شب ملائکه از آسمان به زمین نازل می‏شوند به اندازه‏ای که دیگر زمین تنگ شده و جای خالی پیدا نمی‏شود. نکته مهم درباره شب قدر این است که در این شب مقدرات سال آینده‏مان تعیین می‏شود باید برای رفتن به‏ درگاه ذات اقدس الهی آماده شویم و قدر و منزلت آن را بدانیم.

در برخی از روایات آمده است که در شب قدر دعاها مستجاب می‏شوند به جز چند دسته: 1- کسی که به پدر و مادر بی‏احترامی کرد و مورد نفرت آنها واقع شده است. اگر چنین وضعی ایجاد شده ناراحتی را از قلب پدر و مادر خود بیرون آورد.

2- قطع‏ کننده رحم

3- کسی که مشروبات الکلی مصرف می‏کند.

4- بی‏دلیل با دل پرکینه و تیره و تار نسبت به مومنی احساس دشمنی داشته باشد. این فرصت‏ها همیشه در دوران زندگی به دست ‏نمی‏آیند. این فرصت‏های معنوی و آسمانی را باید مغتنم شمرد که مثل ابر آسمانی می‏آیند و می‏روند. شب‏های قدر فرصتی هستند تا دل‏های زنگار گرفته از گناه که از ساحت قدس الهی دور شده‏اند از راه انحراف به سوی پروردگار بازگردند.

در این شب باید دل‏هایمان را متوجه پروردگار کنیم. وقتی روی دلمان به سوی او باشد او هم به ما توجه می‏کند.

سخنرانی آیت الله نورمفیدی مؤسسدمدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان د رشانزدهمین سحرماه مبارک رمضان

بسم ‏الله الرحمن الرحیم الحمد الله رب ‏العالمین الصلاه‏ والسلام علی سیدنا و نبینا محمد و علی اهل ‏بیت الطیبین الطاهرین و سحبه‏ المنتجبین سیما بقیه ‏الله و امام‏ العصر (عج) و لعنت ‏الله علی اعدائهم اجمعین من الآن الی قیام یوم ‏الدین.

امام زین‏ العابدین جملات بسیار زیبا و پرمعنایی در مناجات‏الخائفین دارد. آن حضرت در این مناجات می‏فرمایند: «در روز قیامت بعضی از گوش‏ها کر می‏شوند و صدای دلنواز ملائکه را نمی‏شوند، آیا گوش‏هایی که صدای تو را می‏شنیدند کر می‏شوند؟ من آین بنده‏ای بودم که وقتی صدای دلنواز اذان و ندای گوش نواز اشهدان ‏لااله ‏الا الله بلند می‏شد دل مرا به سمت مقام و عظمت تو فرامی‏خواند و مرا به نماز و عبادت می‏کشاند. آیا این گوش‏ها را روز قیامت کر می‏کنی؟

آیا دست‏هایی را که به امید مهربانیت آرزوهای بسیاری آنها را به سوی تو بلند می‏کرد روز قیامت در غل و زنجیر قرار می‏دهی؟ آیا دست‏هایی که در شب و روز ماه مبارک رمضان برای آمدن به درگاه تو التماس و تضرع می‏کند را فردای قیامت در غل و زنجیر قرار می‏دهی؟ آیا این بدن‏هایی که در راه دستورات تو عمری سپری کردند و در هوای گرم ماه مبارک رمضان روزه گرفتند و در انجام این تکلیف نحیف شدند را عذاب می‏کنی؟

پروردگارا! این بدن‏ها با طاعت تو و به اندازه ظرفیت خود نحیف شدند نه آنگونه که اولیاء مقرب تو عمل می‏کردند، آیا اینها را روز قیامت عذاب خواهی کرد؟ این پاهایی که به سوی عبادت تو آمده اند، حج و مسجد رفتند، سعی صفا و مروه انجام دادند و برای انجام کارهای خیر حرکت کردند آیا این پاها را فردای قیامت عذاب می‏کنی؟

پروردگارا تو انچنین نیستی. درگاه تو هیچگاه به روی کسی بسته نیست. شاید بندگان تو کار را به جایی رسانده باشند که این در بسته شود، اما هیچگاه خودت این در را بر روی کسی نمی‏بندی. پروردگارا! درهای رحمت خود را بر روی موحدین یعنی کسانی که تو را عبادت می‏کنند نبند. پروردگارا، مشتاقانت را از مشاهده زیبایی دیدارت محروم نکن.»

از این سخن امام زین‏العابدین اینگونه برداشت می‏شود که بشر صلاحیت دیدار جمال حق را دارد. در معارف اهل بیت (ع) و دعاهای معصومین به بیان‏های مختلف وارد شده است. امام سجاد (ع) در دعای ابوحمزه ثمالی می‏فرمایند: «پروردگارا! تو که پشت پرده نیستی، ما این پرده را قرا می‏دهیم.

اگر ما اینکار را نکنیم تو با چشم دل دیده می‏شوی». یا در دعای معروف ائمه اطهار (ع) در مناجات شعبانیه آمده است: «پروردگارا! چشم دل ما را به روشنایی دیدارت روشن کن. آنقدر روشن کن و حجاب‏های ظلمانی و پرده‏های نورانی را کنار بزن تا به مقام عظمت تو برسیم».

از این جمله امام زین‏العابدین اینگونه استفاده می‏شود که دل ما باید مشتاق دیدار حق باشد. پروردگارا به ما دلی بده که لحظه به لحظه مشتاق دیدار تو و اهل آن و سوز و ناله باشد. پروردگارا! به ما دلی بده که نماز خواندن و روزه گرفتن و سایر عبادت‏های ما از روی اشتیاق باشند چون امر توست.