سخنرانی مؤسس مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان درچهاردهمین سحرماه مبارک رمضان
بسم الله الرحمن الرحیم الحمد الله رب العالمین الصلاه والسلام علی سیدنا و نبینا محمد و علی اهل بیت الطیبین الطاهرین و سحبه المنتجبین سیما بقیه الله و امام العصر (عج) و لعنت الله علی اعدائهم اجمعین من الآن الی قیام یوم الدین
یکی از مسائل بسیار مهمی که حتی امروز هم دنیا از روی ناچاری به آن توجه کرده مسائل اخلاقی است. بعضی از جامعه شناسان در تقسیم بندی جوامع بشری می گویند در دوران اولیه امتیاز انسان ها به داشتن نیروی بدنی و قدرت مادی بود. زندگی بشر دوران های مختلفی را پشت سر گذاشت تا اینکه دوره علم فرا رسید و جامعه بشری به این امتیاز دست پیدا کرد.
بر این اساس جوامع پیشرفته علمی نسبت به دیگر جوامع برتری یافتند و شروع به استعمار آنها کردند. در نهایت بشر به اینجا رسید که تنها با علم نمی تواند همه سعادت بشر را تامین کند. امروز جامعه شناسان می گویند جامعه اخلاقی نسبت به دیگر جوامع برتر است. عجیب است که پیامبر گرامی اسلام (ص) در بیانی فرمودند: «من آمده ام جامعه مترقی اخلاقی تشکیل دهم … من فرستاده شدم تا مکارم اخلاقی را تکمیل کنم.»
در آیات پایانی سوره فرقان پروردگار عالم امتیازات بندگان خود را ذکر کرده است.
اولین نکته در این آیات فوق آیه این است که: «بندگان ذات اقدس الهی بر روی زمین با تواضع و فروتنی راه می روند و بر همین اساس زندگی می کنند.
خود را همه انسان ها مساوی و خیرخواه و برادر می دانند. حس برتری، تکبر و استکبار ندارند.» در مقابل اینها طاغوتیان را هم معرفی می کند: «طاغوتیان کسانی هستند که حس برتری، تکبر و استکبار نسبت به دیگر بندگان پروردگار دارند.»
اگر تاریخ را بررسی کنیم متوجه می شویم ریشه تمامی جنایاتی که از ابتدا تا کنون اتفاق افتاده اند حس برتری، تکبر و استکبار جباران تاریخ بوده است. پروردگار در قرآن می فرماید: «فرعون کسی بود که خود را برتر از دیگران می دانست، اما پیامبران الهی برادران مردم بودند و اگر مردم برای آنها امتیازی قائل می شدند می گفتند ما هم مثل شما هستیم.» خلاصه اینکه پیامبران الهی پایه گذاری خصلت های نیک اخلاقی و طاغوتیان پایه گذار خصلت های زشت اخلاقی بودند.
پیامبر عظیم الشان اسلام (ص) فرمودند پنج خصلت را تا دم مرگ از دست نمی دهند: «1- غذا خوردن با بندگان و دونان -2- سوار شدن بر مرکب بی زین و ساده -3- دوشیدن بز -4- پوشیدن لباس پشمین -5- سلام بر کودکان. تا اینکه بعد از من در میان امتم روش و سنت شوند.»
غزالی در احیاءالعلوم گفته است: «پیامبر (ص) با فقرا همنشین و با مساکین هم غذا می شد. در حضور او بردگان و کنیزان زیادی بودند اما پیامبر هیچگاه خود را برتر از آنها نمی دید. هیچگاه فقیری را به خاطر فقر تحقیر نمی کرد و از قدرتمندی به خاطر قدرتش نمی ترسید.» در زندگی ائمه (ع) از جمله امام حسن مجتبی(ع) که امشب شب ولادت آن بزرگوار است به اندازه یک سر سوزن روحیه برتری جویی و استکبار جویی را پیدا نمی کنید. هر چه هست برابری و برادری است. نقل می کنند عده ای از فقرا و مساکین در کوچه نشسته و نان های خشک ریخته شده در کوچه را تناول می کردند.
امام حسن مجتبی (ع) از کوچه عبور می کرد. انها از امام حسن مجتبی دعوت کردند و ایشان هم دعوت انها پذیرفت و به همراهشان مشغول خوردن نان های خشک شد و آیه ای که در آن امده بود پروردگار متکبران را دوست ندارد برای آنها تلاوت کرد. سلوک پیامبر گرامی اسلام (ص) و ائمه معصومین از جمله امام حسن مجتبی (ع) به گونه ای بود که حتی بچه ها به خود اجازه می دادند که از ایشان برای نشستن در کنار خود دعوت کنند و هم غذا شوند.
با اینکه رسول گرامی اسلام (ص) آمد جامعه متعالی اخلاقی بسازد فکر می کنم جامعه امروزی روز به روز از این مسائل دور می شود. بگذارید این نکته را به شما عرض کنم که تنها با قانون و سرنیزه نمی توان جامعه را حفظ کرد.
تنها راه حفظ جامعه توجه به مسائل اخلاقی است. محبت به ائمه (ع) برای نزدیک شدن به آنها و ساختن جامعه ای اخلاقی است.
مؤسس مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان اگر ما شکرگزار پروردگار باشیم او هم شکرگزار بندگانش است.
آیت الله سید کاظم نورمفیدی در سیزدهمین روز ماه مبارک رمضان در جلسه تفسیر سوره مومنون در مسجد جامع گلشن گرگان اظهار داشت: پروردگار در آیه 158 سوره بقره و 147 نساء بر شکرگزار بودن خود نسبت به بندگانش اذعان کرده است.
وی افزود: ذات اقدس الهی در آیه 158 سوره بقره فرموده است اگر کسی کار خوب را با میل و رغبت انجام دهد پروردگار هم در مقابل از بندهاش تشکر میکند.
نماینده مردم استان گلستان در مجلس خبرگان رهبری خاطرنشان کرد: در آیه 147 نساء نیز آمده است چه لزومی دارد پروردگار بندگانش را عذاب کند؟ به دو شرط شکرگزار بودن و ایمان داشتن، ذات اقدس الهی بندگانش را عذاب نمیکند، او هم شکرگزار بندگانش است.
آیت الله نورمفیدی ادامه داد: علم و دانش که بالاترین امتیازات هستند پروردگار عالم در بین مخلوقات خود فقط به انسان داده و از سوی دیگر از شکرگزار نبودن انسانها انتقاد کرده است. به گفته وی، ذات اقدس الهی گوش و چشم و عقل را که ابزار علم هستند برای علمآموزی در اختیار انسان قرار داد.
امام جمعه گرگان با طرح این سئوال که چرا گوش بر چشم اولویت دارد، توضیح داد: برخی از مفسران معتقدند که گوش اولین عضو بدن است که فعال میشود.
آیت الله نورمفیدی اضافه کرد: انسان چون در رحم مادر در تاریکی مطلق به سر میبرد هنگام تولد چشمش بسته است، اما در رحم مادر صدای قلب او را میشنود و بعد از تولد نیز مستحب است در گوش وی اذان و اقامه خوانده شود. وی با بیان اینکه پروردگار سپاسگزاران را ستایش و ناسپاسان را مذمت کرده است، گفت: در قرآن با لحن شدید آمده است اگر شکر نعمتهای مرا بجا آورید نعمتها را افزایش میدهم و اگر نعمتها را کفران کنید شما را عذاب خواهم کرد.
نماینده ولی فقیه در استان گلستان در ادامه با طرح این پرسش که ذات اقدس الهی چه نیازی به شکرگزاری بندگانش دارد؟ انسان شکرگزار را با ادب توصیف کرد. آیتالله نورمفیدی در ادامه اظهار داشت: در روایات آمده است که اگر به کسی خوبی کردید فراموش کنید و اگر کسی به شما خوبی کرد از یاد نبرید.
به گفته وی، در احادیث آمده که هر کس قدردان محبتهای مردم نباشد قدردان نعمتهای الهی هم نیست.
نماینده مردم استان گلستان در مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه قدردانی در فطرت انسان وجود دارد،
گفت: آیا شکرگزاری فقط با به زبان آوردن واژه شکر ختم میشود؟ آیتالله نورمفیدی توضیح داد: شکرگزاری به قدری مهم است که پروردگار فرموده اگر شکرگزار نباشد شما را عذاب میکند. وی با بیان اینکه شکر مراتب دارد، مرتبه اول شکر را معرفت دانست
و افزود: هر کس شناخت بیشتری نسبت به پروردگار داشته باشد بیشتر او را شکرگزاری میکند.
امام جمعه گرگان خاطرنشان کرد: انسان باید از صمیم دل نعمتها را از جانب پروردگار و نتیجه لطف و احسان او بداند مانند حضرت اباعبداللهالحسین (ع) که هم در آغوش گرم پیامبر گزامی اسلام (ص) و هم در قتلگاه شکرگزار ذات اقدس الهی بود.
سخنرانی حضرت آیت الله نورمفیدی درسحرسیزدهم ماه مبارک رمضان
بسم الله الرحمن الرحیم الحمد الله رب العالمین الصلاه والسلام علی سیدنا و نبینا محمد و علی اهل بیت الطیبین الطاهرین و سحبه المنتجبین سیما بقیه الله و امامالعصر (عج) و لعنت الله علی اعدائهم اجمعین من الآن الی قیام یوم الدین
امام زین العابدین (ع) در مناجات خمس عشر به راز و نیاز میپردازد. عاشقی در محضر معشوق نشسته و خود را اینگونه معرفی میکند: «من چگونه بندهای برای تو بودم؟ با این امتیازاتی که تو به من دادی آیا باز هم مرا از خانهات میرانی؟ آیا با امیدی که به چشمپوشیات دارم باز هم مرا محروم میکنی؟
من چنین انتظاری از تو ندارم. خودت وعده دادی امیدواران درگاهت را مایوس نکنی. من به عفو و بخشش تو پناه آوردهام آیا در این صورت باز هم مرا تسلیم دوزخ میکنی؟» امام سجاد (ع) در ادامه این مناجات چنین میفرماید: «نه، هرگز چنین نیست. از ذات بزرگوار تو به دور است مثل منی که با چنین امید و تمنا به در خانهات آمده است را محروم کنی. ای کاش میدانستم نتیجه زندگیام در این دنیا چه خواهد بود؟ آیا رنج و مشقت است؟
اگر اینگونه است ای کاش از مادر متولد نمیشدم و پرورش نمییافتم، که البته چنین نیست. یا اینکه مرا از سعادتمندان قرار دادهای و به مقام قرب مخصوصت میرسانی که اگر صحیح باشد چشمم روشن و دلم آرام است. اگر اینگونه باشد از سعادتمندان درگاهت هستم.
اگر اینگونه هست مرا به نحوی آگاه ساز.» در آیات قرآن آمده که روز قیامت بعضیها با چهره سیاه و ترسناک و برخی دیگر با چهرههای سفید و نورانی ظاهر میشوند. امام سجاد (ع) در راز و نیاز خود با ذات اقدس الهی در مناجات خمسعشر میفرماید: «پروردگارا! آیا این چهرههایی که در مقابل عظمت تو به خاک افتادهاند را فردای قیامت سیاه میکنی؟ یا اینکه آن سیاهشدگان این چهرهها نیستند؟» در روایات و احادیث دیگر آمده است که روز قیامت اعضای بدن به جای زبانها حرف میزنند. به عبارت دیگر آخرت چهرهزندگی به خود میگیرد، مثل دنیا نیست که فقط انسان و موجودات زنده حیات داشته باشند.
پروردگار خود نیز میفرماید: «ما روز قیامت به زبانها مهر میزنیم و دستهایشان با ما حرف میزنند و پاهایشان به کارهایی که دست و پا انجام دادند شهادت میدهند.» پروردگارا! زبانهایی که لا اله الا الله و الله اکبر و حمد و ستایش تو را به جا آوردند آیا آن روز لال میشوند؟ قدر زبانهایی که ذکر ذات اقدس الهی را میگویند، بدانید. این لا اله الا الله، الله اکبر و الحمد الله را با توجه بگویید. امام سجاد (ع) در ادامه راز و نیاز خود با ذات اقدس الهی در این رابطه میفرماید: «آیا زبانهایی که به ثناگویی تو باز شدهاند را در روز قیامت لال میکنی؟»
همچنین در برخی دیگر از روایات نیز آمده که روز قیامت به برخی از دلها مهر میزنند همانگونه که در دنیا مهر خوردهاند. جلوی چشمان و گوشهایشان پرده میافتد. اینها فردای قیامت دلهایشان مهر خورده است. پروردگار با کسی دشمنی ندارد.
در این بخش از مناجات خمسعشر امام زینالعابدین (ع) عرض میکند: «آیا دلهایی که طومارشان به محبت تو پیچیده شد را مهر میزنی؟» پروردگار را دوست بداریم. هنگام مرگ دلمان باید محبت او را داشته باشد. انشاالله دلهایی که روز قیامت مهر میخورند دلهای ما نباشند. ماه رمضان ماه این حرفهاست. ماه زنده کردن عشق و محبت به ذات اقدس الهی. ما انسانها چیزی جز دعا برای عرضه به درگاه او نداریم.
مؤسس مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان با تاکید بر اینکه انسان باید رابطه خود را روز به روز با پروردگار تقویت و آن را با عقل و دل خود لمس کند، گفت: بندگی پروردگار محور همه خوبیهاست.
آیت الله سید کاظم نورمفیدی در دوازدهمین روز ماه مبارک رمضان در جلسه تفسیر سوره مومنون در مسجد جامع گلشن گرگان اظهار داشت: هر چه رابطه خود را با پروردگار تقویت کنیم او نیز به همان میزان احساس خود را به سوی ما روانه میکند. وی با بیان اینکه انسان باید با بندگی پروردگار غیر او را از دلش بیرون کند، افزود: انسان هر چه بندهتر و خالصتر باشد عالمی برای او کشف میشود که کسی از راههای دیگر نمیتواند به آن دست یابد.
نماینده مردم استان گلستان در مجلس خبرگان رهبری خاطرنشان کرد: ذات اقدس الهی در میان اعضای بدن انسان از چشم، گوش و عقل بیشتر یاد می کند و حتی در قرآن میفرماید زمانی که از مادر متولد شدید هیچ چیز نمیدانستید، حتی به وجود خودتان آگاه نبودید، اما پروردگار به شما چشم، گوش و عقل داد و به این ترتیب علم پیدا کردید.
آیت الله نورمفیدی با بیان اینکه امتیاز انسان به داشتن علم است، ادامه داد: چشم و گوش مهمترین ابزار علماموزی انسان هستند و عقل نیز سرمنشاء علم محسوب میشود.
وی توضیح داد: انسان پنج حس ظاهری چشیدن، دیدن، شنیدن، لمس کردن و بوئیدن دارد که از طریق علم به دست می آیند.
امام جمعه گرگان افزود: انسان روزگاری در غار زندگی میکرد اما امروز ساختمانهای چند طبقه و مقاوم در برابر زلزله میسازد که علت آن داشتن عقل است. آیت الله نورمفیدی خاطرنشان کرد: انسان به واسطه داشتن عقل توانایی قدرت تجزیه و تحلیل پیرامون و انجام کارهای جدید را دارد.
وی اضافه کرد: این نعمت بزرگی است که پروردگار به انسان داده و با دادن این معمت خواست بگوید که انسان نسبت به سایر موجودات ارجح است.
نماینده ولی فقیه در استان گلستان ادامه داد: اما انسان قدردان نعمتهای پروردگار نیست و شکر آنها را به جا نمیآورد.
آیت الله نورمفیدی در ادامه اظهار داشت: انسان چند نوع علم دارد که دو نوع آن برای همه از راه حواس پنجگانه قابل دسترسی هستند، یک نوع فقط از راه عقل و نوع دیگر فقط از راه دل به دست می آیند.
به گفته وی، پروردگار به شرط پاک شدن دل از وابستگی غیر او آگاهیهایی به انسان میدهد و آنگاه عالمی را بر رویش میگشاید که کسی از راه حواسهای پنج گانه و عقل نمیتواند به آن دست یابد.
نماینده مردم استان گلستان در مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه عبادت نتایجی برای انسان دارد، تسلط بر خود را یکی از نتایج عبادت ذکر کرد. آیت الله نورمفیدی افزود: قوه خیال قویترین قوه در وجود انسان است که در صورت عبادت خالصانه میتواند بر آن غلبه یابد.
وی خاطرنشان کرد: عبادت خالصانه به انسان کمک میکند تا روح خود را در عین زنده بودن از بدن خارج و بیرون از وجود خود نیز قدرت تصرف داشته باشد یعنی با یک نگاه، بیمار را شفا دهد.
سخنرانی مؤسس مدرسه علمیه گرگان حضرت آیت الله نورمفیدی درسحردوازدهم ماه مبارک رمضان
بسم الله الرحمن الرحیم الحمد الله رب العالمین الصلاه والسلام علی سیدنا و نبینا محمد و علی اهل بیت الطیبین الطاهرین و سحبه المنتجبین سیما بقیه الله و امام العصر (عج) و لعنت الله علی اعدائهم اجمعین من الآن الی قیام یوم الدین بحث ما درباره مناجات خائفین از مناجاتهای خمس عشر حضرت امام سجاد (ع) بود.
من دیروز به نکاتی اشاره کردم و لازم می دانم دوباره به آنها اشاره کنم. پروردگار موجود ترسناک نیست، چون که نهایت لطف واحسان را نسبت به بندگان خود دارد، رحیم و رئوف و دارای کمال است. بندگان خود را دوست دارد و می خواهد آنها را به راه بیاورد. بنابراین چنین موجودی وحشتناک نیست.
پس منظور از ترس از پروردگار چیست که در احادیث و روایات آمده است؟ ترس از عذاب، ترس از گناهان، ترس از سرزنش که مخصوص اولیاء اوست، ترس از فراغ که مخصوص اولیاء خاصالخاص اوست و ترس از عدم بجا آوردن حق بندگی او در برابر نعمتهای زیادی که به ما داده است، اینها چیزهایی هستند که وقتی در برابر ذات اقدس الهی قرار میگیریم احساس کمبود، نیاز و نقص میکنیم. آیا عبادت و بندگی ما شایسته ذات اقدس الهی است، ما نمیتوانیم حق بندگی را به درستی ادا کنیم؛ چون عبادت برع بر معرفت است. ما نمیتوانیم به نحو شایسته پروردگار را بشناسیم.
پیامبر گرامی اسلام (ص) هم فرموده است: آنگونه که شایسته توست نتوانستیم تو را بشناسیم و قهرا آنگونه که شایسته توست نمی توانیم تو را عبادت کنیم. خب اگر بندهای در صراط بندگی باشد به همین نکته توجه کند نقص و عیب دارد همین برای انسانی که در مقابل مقام ربوبی قرار میگیرد ایجاد ترس می کند.
تازه اگر همه اینها را هم بتوانیم انجام دهیم باز با مشکل مواجه میشویم. فلسفه عبادت قرب پروردگار است. آیا ما برای قرب به درگاه الهی بندگی میکنیم یا اینکه برای رفتن به بهشت و فرار از جهنم؟ بنابراین عبادتی که باید موجب قرب به درگاه الهی باشد موجب فرب به خود میشود. نکته دیگر اینکه راه آخرت بسیار پر خطر است. در زندگی دنیا دائم در خطر افتادن به دام شیطان هستیم.
مراقب باشیم در دام شیطان گرفتار نشویم یا شیطان در کار ما دخالت نکند. انسان دائما تحت مراقبت و نظارت ماموران الهی قرار دارد. همیشه یک چشم بینا و گوش شنوا ما را مراقبت می کنند. اینها چیزهایی هستند که اگر انسان در مسیر صراط ربوبیت حق حرکت کند و در این صراط قدم بردارد برای انسان ایجاد ارزش می کنند. این حرکت در مسیر صراط مستقیم کار بسیار دشواری است.
اینکه می گویند پل صراط از مو باریکتر و از شمشیر برنده تر است تجلی صراط مستقیمی است که حرکت بر روی آن سخت است.
بنابراین نتیجهگیری میکنیم پروردگار موجود ترسناک نیست، بلکه دوست داشتنی است. باید سعی کنیم به او نزدیک شویم، پردهها و حجابها را کنار بزنیم. چون او ما را دوست دارد و حتی از خودمان بیشتر ما را دوست دارد. پنین پروردگاری ترسیدنی نیست.
امام زین العابدین در مناجات الخائفین آورده است: خدایا من از تو می ترسم اما در عین حال ایمان، محبت و امید عفو خواهی دارم. من یک عمر تو را باور داشتم و غیر تو معبود دیگری را باور نداشتم. آیا بعد از آنکه یک عمر بنده تو بودم و یک عمر به تو ایمان داشتم مرا عذاب میکنی؟
در قرآن نیز آمده است که مومنین باید پروردگار را دوست داشته باشند. من تو را دوست داشتم. این محبت همیشه مر به سوی تو میکشاند. من در تمام عمرم تلاش کردم به تو برسم آیا بعد از این همه تلاش تو دست رد بر سینه من میزنی؟ پروردگارا یک قلب مشتاق به خود به ما عطا کن.
مؤسس مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان با تاکید بر اینکه علم باید رنگ و بوی الهی داشته باشد، گفت: علم غیرالهی خطرناک است.
آیت الله سید کاظم نورمفیدی در یازدهمین روز ماه مبارک رمضان در جلسه تفسیر سوره مومنون در مسجد جامع گلشن گرگان اظهار داشت: بالاترین امتیاز انسان نسبت به سایر مخلوقات الهی علم و آگاهی اوست.
وی با بیان اینکه بالاترین علمها، علم الهی است، فلسفه خلقت انسان را نیز کسب علم و آگاهی دانست.
نماینده مردم استان گلستان در مجلس خبرگان رهبری خاطرنشان کرد: اگر معرفت الهی در وجود انسان باشد راه درست را انتخاب میکند. آیتالله نورمفیدی با بیان اینکه معرفت الهی مانند گل انسان را معطر میکند،
ادامه داد: علم انسان باید الهی باشد تا در راه درست و صراط مستقیم قرار گیرد. وی با بیان اینکه باید کاری کرد تا مردم پروردگار را دوست داشته باشند، گفت: بالاترین سرمایه انسان در دنیا دوستی با پروردگار است.
امام جمعه گرگان افزود: پروردگار نیازی به دوستی ما انسانها ندارد، انسانها به دلیل نیاز خود باید پروردگار را پرستش کرده و به دوستی او دل ببندند. آیتالله نورمفیدی با بیان اینکه دوستی با ذات اقدس الهی سرمایه اصلی انسان در دنیاست، توضیح داد: امام حسین (ع) میفرماید انسانی که در این دنیا زندگی میکند اگر بهرهای از دوستی پروردگار نبرد ضرر کرده است.
وی اضافه کرد: سرمایههای مادی در برابر دوست داشتن ذات اقدس الهی سرمایه محسوب نمیشوند، ذرهای از این سرمایههای مادی را انسان پس از مرگ نمیتواند با خود به دنیای دیگر ببرد. نماینده ولی فقیه در استان گلستان ادامه داد: امام حسین (ع) در جای دیگر میفرماید پروردگارا این تو هستی که غیر خودت را از دل دوستانت بیرون میکنی، کسی که تو را به دست نیاورد چه چیزی به دست آورده است؟ و کسی که تو را به دست آورد چه چیزی را از دست داده است؟
آیت الله نورمفیدی در ادامه اظهار داشت: برخی از آدمها وقتی در سرای محشر حاضر میشوند و جهنم را میبینند با درک عقوبت الهی ادب میشوند، در این زمان پشیمانی دیگر فایدهای ندارد.
وی سپس این سئوال را مطرح کرد: چرا پروردگار این همه نعمتهای خود را در قرآن به رخ ما میکشد؟ شاید این به رخ کشیدن قطرهای از اقیانوس نعمتهایی باشد که به ما داده است.
نماینده مردم استان گلستان در مجلس خبرگان رهبری آب دهان را یکی از نعمتهای مهم الهی برشمرد و خاطرنشان کرد: اگر دهان خشک باشد انسان نمیتواند صحبت کند و غذا بخورد، متاسفانه بعضیها آب دهان را نعمت الهی نمیدانند.
آیت الله نورمفیدی تصریح کرد: کسی که پروردگار را دوست بدارد و چاکر او باشد اهل معرفت است، کسی که گناه میکند نه دوستدار ذات اقدس الهی و نه چاکر اوست.
سخنرانی حضرت آیت الله نورمفیدی مؤسس مدرسه علمیه الزهرا(س)گرگان درسحریازدهم ماه مبارک رمضان
بسم الله الرحمن الرحیم الحمد الله رب العالمین الصلاه والسلام علی سیدنا و نبینا محمد و علی اهل بیت الطیبین الطاهرین و سحبه المنتجبین سیما بقیه الله و امام العصر (عج) و لعنت الله علی اعدائهم اجمعین من الآن الی قیام یوم الدین
مباحث شبهای گذشته درباره ترس و امید بود و اینکه ترس مراتبی دارد و همچنین درباره عوامل ترس بحث شد. پروردگار که موجود ترسناکی نیست سرشار از خیر و محبت است پس چرا باید در برابر عظمت پروردگار متعال ترس داشته باشیم؟ بنابراین ترس ما از پروردگار باید ریشه یابی شود. یکی از عوامل ترس این است که نمیتوانیم حق بندگی را ادا کنیم؛ چون پروردگار دائم الربوبیه است و ما نمیتوانیم دائم العبودیه باشیم.
باید همیشه احساس کمبود و نیاز به درگاه ذات اقدس الهی داشته باشیم. نکته دیگر اینکه عبادت فرع معرفت بوده و حد عبادت معلول حد معرفت است. آیا ما پروردگار را انگونه که شایسته است شناخته ایم؟ کسی حتی پیامبر عظیم الشان اسلام (ص) نمیتواند ادعای شناخت کامل پروردگار را داشته باشد. پیامبر اسلام (ص) میفرمایند: پروردگارا ما آنگونه که حق عبادت و بندگی توست نمیتوانیم بندگی کنیم و انگونه که شایسته است نمیتوانیم تو را بشناسیم.
پس بنابراین انسان آنگونه که شایسته پروردگار است نمیتواند او را بشناسد. چنین فردی چگونه میتواند ذات اقدس الهی را به نحو شایسته عبادت کند؟ پیامبر اسلام (ص) هم در این زمینه اظهار عجز میکند. این موضوع برای کسی که اهل معرفت، عشق و محبت و عاشق ذات اقدس الهی باشد مهم است. این خود یکی از عوامل ترس است.
وقتی در برابر ذات اقدس الهی قرار میگیریم و متوجه کمبود و نیاز خود میشویم احساس ترس میکنیم. نکته دیگر اینکه از نظر اهل معرفت، عبادت برای قرب به حق است. آیا عبادت ما برای قرب به حق است یا برای خودمان؟ معمولا برای ترس از جهنم و رفتن به بهشت پروردگار را عبادت میکنیم. در حالی که عبادت باید برای قرب به پروردگار باشد اما او را برای دل خودمان عبادت میکنیم.
فلسفه عبادت رسیدن به مقام قرب الهی است. آیا این احساس ترس در ما نمیکند؟ لذا در بعضی از روایات آمده و از احادیث قدسیه هم هست. پروردگار به پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: بندگان من به عبادت خود اکتفا نکنند.
چون هر چه تلاش و جدیت کنند حتی اگر تمام عمرشان را در راه بندگی و عبادت بگذرانند باز هم نمیتوانند حق بندگی را ادا کنند.
لکن پروردگار برهمین اساس میفرماید: بندگان من به رحمت من تکیه کنند و به فضل من امیدوار باشند. در بعضی از دعاها داریم که پروردگارا با ما با فضل، لطف و احسانت رفتار کن نه با عدالتت. پروردگارا چقدر به ما نعمت داده ای؟ ما در دوران عمر چقدر از نعمت دم و بازدم استفاده میکنیم؟
آیا میتوانیم شکر همین یک نعمت را به جا آوریم؟ بنابراین اگر قرار باشد پروردگار بر اساس عدلش با ما رفتار کند ما چه جوابی داریم به او بدهیم؟ لذا از او میخواهیم که از راه فضل و کرم با ما برخورد کند. یکی دیگر از عوامل ترس پر خطر بودن راه آخرت است. در زندگی این دنیا به ویژه در این زمانه هر لحظه خطر افتادن در دام شیطان وجود دارد.
شیطان با ما چه میکند؟ حتی در حالت مرگ هم سعی میکند ایمان را از ما بگیرد. اینکه همیشه تحت نظارت ماموران الهی هستیم، مامورانی که چیزی از نگاه آنها پنهان نمیماند به خاطر خطرات افتادن به دام شیطان است. پروردگار خیانت چشم را که بسیار مبهم است و آنچه را که در سینه پنهان میباشد را میداند. سئوالاتی از قبیل اینکه مرگ چه بر سر ما میآورد؟
عالم برزخ و قیامت چه بر سر ما میآورند؟ اینها در ما ایجاد ترس میکنند. نه ترسی که موجب یاس شود. ترس و امید باید در کنار هم باشند.